Dysk z seryi «Biełaruski muzyčny archiŭ» poŭnicca adkryćciami, jaskravaj paezijaj, hustoŭnaj muzykaj i rarytetnymi zapisami.
Ideja ŭźniać biełaruskich muzykaŭ na zapis trybjutu paetcy Łarysy Hienijuš na samym pačatku pracy mahła padacca ŭtapičnaj, a sam prajekt naŭrad ci moh pretendavać na laŭry jakoha «Pieśniarka» ci «Personal Depeche». Adnak muzyki z zadavalnieńniem, chutka i jakasna, zrabili svaje pieśni. Na kancert-prezentacyju nia zdoleli patrapić ŭsie achvotniki, a pieršy nakład dyska razyšoŭsia za tydzień. Pieršyja pieśni hurtoŭ «Iris7» i «Bieły son», a taksama ŭžo dobraviadomaja «Noč z marozikam» Alesia Kamockaha nastrojvajuć na łahodny ład, ale potym čadu dajuć «Zigzag» i «Deadmarsh». Vartasny tvor — «Ściežka», vytrymanaja ŭ «pieśniaroŭskaj» stylistycy. Nia dziŭna: vykanaŭca Jan Žančak, syn Łarysy Simakovič, hraje ŭ «Pieśniarach» Bartkieviča. «Pieśniary» Mulavina taksama reprezentavanyja na dysku: pieśnia «Kraju moj rodny» ŭziata z albomu «Žyviom» hitarysta hrupy Alaksandra Kacikava, zapisanaha vosiem hod tamu całkam na vieršy paetki. Jość tut i patryjatyčny dans («Paŭdniovy viecier»), i suvoraja rok-balada («Jaraš i Pit»), i śpievy ŭ rečyščy kabare («Žaba ŭ kalainie»). Valik Hryško nadaje vieršam Hienijuš ramantyčnaści, Łarysa Simakovič — akademičnaści, Valžyna Ciareščanka — sumu, «Rostra» — niazmušanaści. Razynka dyska — mažlivaść pačuć žyvy hołas samoj paetki, jakaja miž pieśniami čytaje svaje vieršy (fanahramy prapanavaŭ Siarhiej Paniźnik).
Nastupnymi vydańniami «Biełaruskaha muzyčnaha archivu» buduć dyski Dančyka i składanka z tvoraŭ Ahinskaha. Stvaralniki seryi natchnililisia pośpiecham «Žyć dla Biełarusi» i miarkujuć raspačać padobnyja prajekty na vieršy inšych paetaŭ.
