Jak tut nie pačnieš dumać nachilalnymi katehoryjami.
Nichto tak nie inviestuje ŭ svaju krainu, jak hramadzianie svajoj krainy. Niechta tam u
Dušyli «žulikaŭ» i śpiekulantaŭ? I chto ciapier zadychajecca ŭ vyniku ad udušša?Ci nie vy, Alaksandr Ryhoravič?
A što takoje?
Ladovyja pałacy nie prynosiać prybytku? A jak ža horad biez kijoskaŭ, užo nie raduje Vaša voka?PUPy Vas nie ŭzbahacili? A tak, tolki kožny treci IPešnik pierarehistravaŭsia ŭ PUP… Znoŭ finansavyja straty. A tut čynoŭniki i ministerstvy, viedamstvy i administratyŭnyja kamitety kryčać: daj!
Jašče BRSM: daj! Vojska: daj! Milicyja: daj! KDB: daj! Pradpryjemstvy: daj! ŽESy: daj!Ahraharadki, kałhasy: daj! «Tata, kupi maroziva» prosta blaknie. Vakoł vorahi! Zvarjacieć možna!
Jak tut nie pačnieš dumać nachilalnymi i pajmiennymi katehoryjami, kali ŭsie dać prosiać.
Cikava,
ci siarod usioj hetaj massy, što prosić hrošy, Alaksandr Ryhoravič zaŭvažyć prosty narod, jaki i prosić usiaho tolki svabody?..Bo hrošy jašče znajści treba, kab dać, a svabodu… a svabodu ŭsiaho tolki viarnuć.
Kamientary