Čaves sa svajoj mamaj Elenaj Fryjas.
«Addaj mnie svaju karonu, Isusie. Addaj mnie svoj kryž, svoj ciarnovy vianiec, kab ź mianie liłasia kroŭ. Ale daj mnie jašče pažyć, bo mnie treba jašče šmat čaho dla hetaj krainy i hetaha naroda zrabić. Nie zabiraj mianie ciapier», — prasiŭ Čaves sa ślazami na vačach u svajoj malitvie na pieradvielikodnaj imšy.
Jon prasiŭ Boha daravać jamu jašče žyćcia, navat kali jano budzie prasiaknutaje bolem.
Kiraŭnik Vieniesueły pieryjadyčna lotaje na Kubu dla sieansaŭ terapii. Dakładny dyjahnaz i stan Čavesa nie abviaščajucca. Adnak daktary, znajomyja ź miedykami z kubinskaha ankałahičnaha centra, śćviardžajuć, što chvaroba prahresuje i Čavesu zastałosia žyć ad siami miesiacaŭ da niekalkich hadoŭ.
Tym nie mienš, Uha Čaves zajaviŭ pra svoj namier udzielničać u prezidenckich vybarach, zapłanavanych na kastryčnik hetaha hoda. Svajho praciŭnika, kandydata ad abjadnanaj apazicyi Kaprylesa, Čaves paśpieŭ nazvać «podłaj śvińnioj». A padkantrolnyja jamu ŚMI razharnuli antysiemickuju kampaniju: Kapryles choć i katalik, ale pa kudzieli maje habrejskuju kroŭ.
Čaves u svaim vystupie na imšy pryznaŭ, što zmahacca ź niadužaściu, «jakaja dla šmat kaho aznačaje kaniec darohi», ciažka, ale paabiacaŭ vyzdaravieć.
