Zvyčajnym viečaram paśla 18:00 tut naŭrad ci možna sustreć choć niejkaje ažyŭleńnie. Ale tolki nie ŭ dni honak. 100–150 aŭtamabilistaŭ i jak minimum stolki ž hledačoŭ pryjazdžajuć siudy na biaspłatnaje, choć i nie zusim lehalnaje vidovišča — drah na vulicach stalicy.
«U nas usio prosta, — zapeŭnivajuć arhanizatary. — U adroźnieńnie ad inšych kłubaŭ, my adkrytyja dla ŭsich i stavimsia z pavahaj da kožnaha. I niavažna, pryjedziecie vy na „kapiejcy“ ci Corvette, pačatkoviec vy abo prafiesijanał. Tut vy možacie atrymać dozu adrenalinu abo pahladzieć zboku, u jakaści hledača, padtrymać svajho siabra, paznajomicca z honščykami, znajści adnadumcaŭ i novych siabroŭ».
My prybyli na miesca praviadzieńnia honak bližej da 22:00. Drah pravodziać na «ślapoj» vulicy, što ŭpirajecca ŭ tupik. Ruch nie pierakryvajuć — pieryjadyčna spabornictvam «pieraškadžali» hruzaviki, aŭtobusy i lehkavuški tych, chto «nie ŭ temie».
«Zapomnić praviły nieskładana: startujuć dźvie mašyny, — sustreŭ nas Uładzimir, adzin z arhanizataraŭ. — Sapierniki sami znachodziać adno adnaho.
Chtości prosta dla zabavy jedzie na „Žyhulach“ suprać Chrysler z6-litrovym matoram. Inšyja šukajuć sapiernika z roŭnym abjomam ruchavika, časam spračajucca na hrošy».
Na start — jon ža piešachodny pierachod, adznačany fiškaj darožnych budaŭnikoŭ, — vyjazdžaje pieršaja para mašyn. Viadoŭca praź miehafon prosić vyzvalić trasu ad aŭtamabilaŭ, patrabuje syści z prajeznaj častki hledačoŭ i narešcie daje kamandu chłopcu, jaki padaje sihnały udzielnikam. Toj pa čarzie pakazvaje na kiroŭcaŭ, jany kivajuć na znak hatoŭnaści. Małady čałaviek padymaje ruki ŭvierch i rezka apuskaje ich. Ravuć matory, viščać šyny. Pad apładysmienty i kryki hledačoŭ aŭtamabili imčać napierad. Im treba pieraadoleć 402 mietry pa prostaj linii. Naturalna, chto pieršy — toj i vyjhraŭ. Adzin start mała čym adroźnivajecca ad inšaha. Źmianiajucca tolki kiroŭcy i mašyny. Miarkujučy pa reakcyi hledačoŭ, usie dobra im znajomyja.
Nie prachodzić i 30 chvilin, jak natoŭp pačynaje chaatyčna pieramiaščacca. Chtości vyhuknuŭ: «Mianty!» Na mašynie milicyi zaharajucca probliskavyja majački. Supracoŭnik HUUS biez emocyj zahadvaje praz hučnahavaryciel: «Zakančvajem, raźjazdžamsia». Milicyjant z aŭtamabila nie vychodzić — nijakich štrafaŭ siońnia nie budzie. «Pieryjadyčna łoviać
Druhoje miesca dysłakacyi znachodzicca za niekalki kiłamietraŭ, užo ź inšaha boku MKAD. Tut ruch krychu bolš ažyŭleny — čaściej prajazdžajuć maršrutnyja aŭtobusy, lehkavuški haradžan. Časam viadoŭcu davodzicca adkładać start na niekalki chvilin, pakul usie prajeduć. Chtości z udzielnikaŭ nie vytrymlivaje: «Davaj sihnał! Jany doŭha tak buduć jeździć!» Arhanizatar ihnaruje nieciarplivuju zaŭvahu — imkniecca dumać nie tolki pra viesiałość, ale i pra biaśpieku.
«Raniej my jašče vystaŭlali zaharodu sa stužak pa abodva baki „trasy“, kab ludzi nie leźli pad koły, — kažuć arhanizatary. — Ale nieŭzabavie nas pačali haniać supracoŭniki DAI i milicyi, my pierastali heta rabić. Niaščasnych vypadkaŭ, na ščaście, nie było. Darečy, u svoj čas my sprabavali damovicca ź Dziaržaŭtainśpiekcyjaj: pierakryvać vulicu, stavić aharodžu, haniać pad nahladam inśpiektaraŭ. Ale tam ničoha vyraznaha nie adkazali: maŭlaŭ, stvareńnie avaryjnaj situacyi, niearhanizavany schod i h. d.».
Nichto nie śpiašajecca raźjazdžacca, u tym liku i hledačy. Ich zaŭsiody ŭ niekalki razoŭ bolš, čym udzielnikaŭ. Bolšaści z tych, chto pryjechaŭ prosta pahladzieć, nie bolš za 30 hadoŭ. Drah pryciahvaje nie tolki chłopcaŭ. Tut možna sustreć šmat dziaŭčat: adny skłali kampaniju svaim maładym ludziam, inšyja vidavočna znachodziacca ŭ aktyŭnym pošuku. Dla mnohich hetyja honki — adčuvańnie zabaronienaj zabaŭki z ułaścivaj atrybutykaj: napojami, pivam, čypsami i siemkami. Dla kahości taki adpačynak staŭ alternatyvaj standartnym pachodam u kino i viačeram u kaviarni.Honki praciahvajucca i paśla paŭnočy.
Hladzi taksama: U načnym padpolli: nielehalnyja honki ŭ Minsku -- fotarepartaž Siarhieja Hudzilina
