Jak ja zdavaŭ bilety na Minsk-Arenie, jakija mnie ŭciuchali ŭ škole.
U škole znoŭ umalili kupić dva bilety na Minsk-Arenu. Hetym razam na balnyja tancy. Bilety niatannyja, pa 40 tysiač. Čamu kupiŭ? Prasiła kłasnaja kiraŭnica. Jak ja zrazumieŭ, nastaŭnikam prychodzicca svaje hrošy addavać, kali nichto z vučniaŭ nie idzie.
Tamu sioleta maja dačka ŭžo naviedała ŭ Minsk-Arenie koŭzanku (rekamiendavali navat nie brać z saboj kańkoŭ, a ŭziać tam naprakat, ale my nazvali heta absurdam) i fihurnaje katańnie. Schadzili b i na balnyja tancy — usio ž niešta novaje — ale dziaŭčynka prychvareła.
Pajechaŭ ja zdać bilety, i što vy dumajecie?
Pa-pieršaje, ich u mianie nie pryniali, bo zdać možna tolki za piać dzion da mierapryjemstvy (jość adpaviedny ŭkaz prezidenta). Pa-druhoje, ich u mianie nie pryniali, bo bilety, kuplenyja praz Bileti.by, možna zdać tolki praz tyja samyja Bilety.baj. Pa-treciaje, ich nie pryniali, bo jany byli nabyty za bieznajaŭny raźlik. A što ja adkupiŭ ich u škole za najaŭny — heta nikoha nie chvaluje.
Tak ja i pajšoŭ z Minsk-Areny z čym pryjšoŭ, adno što nakataŭ prapanovu ŭ Knihu skarhaŭ źmianić praviły zdačy biletaŭ.
Heta ja ŭzhadaŭ, jak ludzi ŭ kamientarach u Vas na sajcie raniej prapanoŭvali ludziam, jakich abaviazvajuć chadzić na chakiej dy inš., cichieńka bilety zdavać. Nie vyjdiet, piataja kołonna!
Što ŭ mianie ŭ Minsk-Arenie ŭražvaje, heta hładkija, maładyja zdarovyja achoŭniki, pačkami, na ŭsich uvachodach. Našy hrošyki pracujuć!
