U apošnija dni ad maich siabroŭ i kalehaŭ niaredka davodzicca čuć mierkavańnie, što na vybary iści nia śled, a tym bolš – na płošču. Pryčym vykazvajuć jaho daloka nie prychilniki režymu. Heta razumnyja, adukavanyja ludzi, nie pazbaŭlenyja pierakanańniaŭ i pryncypaŭ. Jany pryvodziać racyjanalnyja dokazy ŭ abhruntavańnie svajho punktu hledžańnia. I hałoŭny ź ich palahaje na tym, što vyniki vybaraŭ viadomyja zahadzia, tamu hałasavańnie pieratvarajecca, u lepšym vypadku, u fars. Nichto, maŭlaŭ, hałasoŭ ličyć nie źbirajecca, i nijakaje “narodnaje hałasavańnie” nie paŭpłyvaje na ličby, jakija abvieścić Centravybarkam.
Tamu adzinaje, čym možna nasalić uładzie ŭ niadzielu, 19 sakavika, heta nie pajści na vybary i tym samym sapsavać nastroj učastkovaj kamisii, jakaja budzie trymać spravazdaču pierad vyšejšymi instancyjami tolki pa adzinym pakaźniku — jaŭcy. Viadoma, razvažajuć prychilniki hetaha mierkavańnia, było b dobra, kali b dva apazycyjnyja kandydaty damovilisia pamiž saboj i źniali svaje kandydatury ŭ apošni momant, zaklikaŭšy da bajkotu vybaraŭ biaz vybaru. Ale ž i biez abviaščeńnia bajkotu lepiej zastavacca doma, u ciaple dy kamforcie.
Z racyjanalnymi dokazami ciažka spračacca. Chacia časam uźnikaje ŭražańnie, što pradyktavanyja jany, chutčej, iracyjanalnym stracham. Tolki nichto nia choča ŭ hetym pryznacca. Adsiul naradžajucca razvažańni nakont biessensoŭnaści jakich-kolviek dziejańniaŭ.
Možna zadać lahičnaje pytańnie — a adsutnaść dziejańniaŭ, pasiŭnaść majuć jaki-niebudź sens, mohuć što-niebudź źmianić? Zastacca doma — značyć, pakazać uładam fihu ŭ kišeni. Zrazumieła, taki vybar taksama mahčymy. Tolki ci pryniasie jon tamu, chto jaho zrobić, čakany dušeŭny kamfort? Dumajecca, nie. Inakš nia stali b prychilniki siadzieńnia pa chatach horača pierakonvać u pieravazie takoha čynu svaich znajomych.
Mahčyma, pachod na vybarčy ŭčastak sapraŭdy nia maje sensu. Ale sens žyćcia dyktujecca nia źniešnimi abstavinami. Kožny napaŭniaje svajo žyćcio sensam samastojna. Kožny robić svoj vybar. Admova zrabić jaho — taksama vybar.
Tolki nia treba potym razvažać pra toje, što apazycyja, Zachad, Maskva ci niechta tam jašče ŭpuścili svoj šaniec, čahości nie zrazumieli abo nie ŭličyli.
Siońnia kožnamu z vas taksama dadzieny svoj šaniec, spadary krytyki.
