U Biełarusi lhoty nieabchodna pakinuć tolki tym hramadzianam, chto pa stanie zdaroŭja nie zdolny pracavać i zabiaśpiečvać siabie samastojna, maje jakija‑niebudź kalectvy. Takoje mierkavańnie ŭ hutarcy z karespandentam BiełTA vykazała sustaršynia Biełaruskaha sajuza žančyn Rehina Davydovič.
Jana adznačyła, što dziejnuju sistemu lhot nieabchodna pierahledzieć takim čynam, kab ad hetaha «najpierš nie paciarpieli ludzi». Pry hetym z razumieńniem varta pastavicca da vieteranaŭ vajny i piensijanieraŭ. «Bolšaść piensijanieraŭ ciapier na svaju piensiju žyvie nie vielmi dobra», — ličyć surazmoŭnica. Pa jaje słovach, pradstaŭniki dziaržorhanaŭ pavinny źviarnuć admysłovuju ŭvahu na dadzienuju prablemu.
Rehina Davydovič skazała, što zakonaprajekt ab uparadkavańni sacyjalnych lhot patrebny siońnia ŭ Biełarusi. Adnak razam ź im nieabchodna, na jaje dumku, raspracavać peŭnuju «mietodyku pa akazańni adrasnaj sacyjalnaj dapamohi».
Nahadajem, što napiaredadni Łukašenka daručyŭ adnačasova z pryniaćciem zakona ab uparadkavańni lhot raspracavać prajekt ukazu ab adrasnaj sacyjalnaj dapamozie, dzie musić być prapisany peŭny miechanizm padavańnia dapamohi tym, chto ŭ joj patrabujecca.
