Biaźlitasnaja rasprava z dyktaturaj
feljeton
Daŭno chadzili čutki, što apazycyja rychtuje da vybaraŭ niejki chitry i kaviedny plan, sapraŭdny ŭdar pad dych dyktatury. Dyk voś, ciapier mnie jak najbolš daśviedčanamu paśladoŭnamu siabru abjadnanaj i samaradnaj apazycyi zahadana zapuścić jaho ŭ dziejańnie.
Pieramoha na vybarach — nie sałodkija mroi, dziela hetaha treba ŭsim samaachviarna i niaspynna pravodzić kampaniju ŭ padtrymku — nie pužajciesia — Alaksandra Łukašenki.
Bo vy tolki ŭjavicie, jakaja pačniecca baraćba adrazu z dvuch flanhaŭ usiaho za adnaho narmalovaha kandydata... Viadoma, takoha ŭ historyi palityčnych ruchaŭ nie było, ale pra vyklučnyja šlachi Biełarusi havorka pojdzie inšym razam.
Nam treba być mocnymi i niepachisnymi. Našy ruki buduć vykručvać, a hałavu bić ab asfalt, nas buduć ciahać pa kepezam i zvalniać z pracy... Niašmat zastaniecca ŭ šerahu, ale my pavinny ŭparta paŭtarać: “Łukašenka — naš prezydent”.
Viadoma, što pačujem u adkaz:
— Zatkniciesia! Vas nichto nia prosić hałasavać za Łukašenku.
— Vy, iłžyvyja psy, hałasujcie za svaich pradažnych kandydataŭ!
— (U mehafon) Mitynh u padtrymku Łukašenki dazvoleny tolki praz tydzień, siońnia ŭsim razyścisia...
— A vam vystaŭlać na vid partret tavaryšča Łukašenki zabaroniena!
— Niaznanaja pa svaim cyniźmie i podłaści ahitacyja.
— Nia viercie im, jany havorać nie ad ščyraha serca, heta ž prosta śmiešna. Tolki pahladzicie, chiba z takim tvaram možna hałasavać za Łukašenku?! — i tut Zamiatalin vyrvie serca z hrudziej i paviadzie narod da sapraŭdnaha vyjścia (h.zn. “Final Exit”).
Ale hałoŭnaje — nie źviartać na ŭsio toje ŭvahi i dalej ahitavać za Łukašenku, tym bolš, što rabić heta my zdolejem lepiej, čym ułada.
Elektarat mała što razšavolić, jon doŭha nia budzie davać viery:
“Nie, nia moža być, takija ludzi nie pakupajucca i nie pradajucca... Nikoli!”
Ale ž u kancy im tre budzie vyrašać, za jakoha Łukašenku hałasavać, za rodnaha abo za niejkaha tam varožaha, i jak ich zaraz rassartavać. Takim čynam, śvietły vobraz padvoicca ŭ hramadzkaj śviadomaści (vybačajcie za ŭžyvańnie hetaha terminu, maju na ŭvazie “hramadzkaj”).
Padčas vybaraŭ apazycyi varta pierastać być apazycyjaj, a tolki pazycyjaj “Za”. Nam niama čaho dzialić z elektaratam, moža tady niejki “levy” kandydat i pralezie ŭ prezydenty. Elektarat(u) ŭžo nikomu(ha) nie škada... Dajcie jamu tolki jak śled adśviatkavać svaju pieramohu.
Dadatkovy materyjał dla elektaralnaha karystańnia
(abo arhumenty na kožny vypadak):
“Historyja pamyłak nia robić, tym bolš dva razy zapar...”
“Abo Paźniak, abo znoŭ vybirajcie kaho chočacie...”
“Vybiary sabie emblemu: 1, 2 abo 3?
— Try busły, try čmiali, try butyli”.
“Siabra vybarčaj kamisii! Atrymaj niejkaje zadavalnieńnie ad svajoj pracy!”
“Ściana — niavinnaja achviara i samaja ŭpartaja ŭdzielnica vybaraŭ. Toj, chto psuje ścianu — toj... (zamiest prabiełu ŭstaŭ patrebnaje słova sa svajoj ściany)”.
“Vybary isnujuć, kab rabić niaznosnym našaje žyćcio!” “Nikoli nie pytaj susieda, za kaho jon budzie hałasavać”.
Siaržuk Blizna,
pas.Lasny pad Mienskam
