adkryćcio sezonu ŭ Opery
Taciana dy inšyja
Apošnim časam “Jaŭhien Aniehin” pieratvaryŭsia ŭ nas u spektakl dla školnikaŭ. Z hetaj pryčyny debiut Taciany Traciak u roli puškinskaj Taciany prajšoŭ 23 vieraśnia niezaŭvažna.
Taciana Traciak — artystka ź niezvyčajnaj bijahrafijaj. Pierš čym zrabicca salistkaj Opery, jana skončyła fartepijanny fakultet Kanservatoryi i na praciahu niekalkich hadoŭ pracavała kancertmajstarkaj u opernym teatry. Svajoj prafesijaj jana vałodała daskanała. Najlepšyja vakalisty imknulisia da supracoŭnictva ź joju. Adnak Taciana maryła pra karjeru opernaj śpiavački.
Niahledziačy na administracyjnyja pieraškody, jana ŭ 1992 h. zdoleła pastupić na vakalnaje adździaleńnie Akademii muzyki. U traŭni 1993-ha jana debiutavała na opernaj scenie ŭ nievialičkaj roli Bryhity ŭ premjernym spektakli “Ijałanta”. A potym dla jaje raspačałasia epocha bujnych rolaŭ: u 1996 h. — Siuzana ŭ “Viasielli Fihara”, potym Vijaleta ŭ “Travijacie”, Razina ŭ “Sevilskim cyrulniku”, Lučyja de Lamermur u adnajmiennaj opery, Mikaeła ŭ “Karmen”, Miuzeta ŭ “Bahiemie”. U 1997 h. śpiavačka zdabyła treciuju premiju na festyvali “Belveder” u Vienie.
Pry ŭsich Tacianinych dasiahnieńniach, mnohija opernyja śpievaki dahetul staviacca da jaje skieptyčna, čaho nia skažaš pra publiku. Spn.Traciak nabyła reputacyju adzinaj biełaruskaj vakalistki, jakaja ŭmieje śpiavać pa-eŭrapiejsku — intelihientna i vytančana. U hetym jość dola praŭdy, choć jość i vidavočnaje pierabolšańnie.
Kožnaja premjera, kožny debiut — ciažki ekzamien. Traciak z čarhovym ekzamienam spraviłasia amal “na vydatna”. Za vyklučeńniem pieršaj karciny, dzie jejny hołas krychu dryžaŭ, amal usia partyja hučała daskanała. Asabliva ŭdaŭsia joj słavuty “list Taciany”. Udačnym akazaŭsia nia tolki vakał, ale j sceničny vobraz Łarynaj, poŭny čyścini i paezii.
Vydatna padtrymaŭ Tacianu i Siarhiej Drabyšeŭski (Lenski), jakoha apošnim časam redka bačyli na biełaruskaj scenie: jon śpiavaŭ u Sankt-Pieciarburzie, Budapešcie i Maskvie. Padobna, Drabyšeŭski maje namier čaściej vystupać na rodnaj scenie. Heta byŭ by vialiki nabytak dla teatru, u jakim liryčnaha tenara hetkaje jakaści nie było daŭno. Ciapier Drabyšeŭski z entuzijazmam razvučvaje partyju Kałafa ŭ “Turandot”.
Mienš uraziła 23-hadovaja studentka Aksana Bondarava ŭ roli Volhi. U jaje jość vidavočny aktorski talent, ale pryhožy hołas jašče nie daśpieŭ. A voś Andrej Marozaŭ u roli Aniehina vystupiŭ niaŭdačna — asabliva ŭ paraŭnańni z travieńskim “Trubaduram”. Zasmucili j vykanaŭcy maleńkich partyjaŭ. Zatoje arkiestar pad kiraŭnictvam maestra Anisimava ihraŭ davoli dobra, za vyklučeńniem soła haboju, jakoje razburyła ŭvieś nastroj u scenie dueli.
Spadar Anisimaŭ aktyŭna ŭdzielničaŭ u abnaŭleńni sceničnaha vobliku spektaklu. U 1995 h. maestra ŭ jakaści dyryžora ŭdzielničaŭ u pastanoŭcy “Jaŭhiena Aniehina” ŭ Paryžy, u “Opera Bastyj”. Ciapier jon sprabavaŭ pieradać aktoram svoj dośvied ad kantaktaŭ z eŭrapiejskaj režysuraj. U vyniku kardynalna źmianiŭsia sam duch spektaklu — jon pierastaŭ być miortvaj ilustracyjaj da školnaha padručnika rasiejskaj litaratury. A značycca, na jaho znoŭ pojduć ludzi darosłyja.
Ju.A.
