«Try hieroi: baba Ira, pryhožaja spadarynia Ira... Treci — dzied Maćvieič, jaki pierajechaŭ u Miensk, potym pradaŭ usio, što ŭ jaho było darahoha, źbiraŭ metałałom i makulaturu, pajechaŭ na radzimu, kupiŭ tam kania, viarnuŭsia i dapamahaje žycharam, u jakich kala Malinaŭki ziamla...
Ja nie šukaŭ specyjalna hierojaŭ dla filmu. U «LiMie» byŭ narys žurnalista Jaŭhiena Rahina pra jahonych ziemlakoŭ — pierasialencaŭ. Ź jahonaj dapamohaj i źniaŭ», — raspaviadaje Aleh Daškievič.
Režyser Aleh Daškievič staŭ pryzeram IV Nacyjanalnaha festyvalu biełaruskich filmaŭ, što adbyŭsia na tym tydni ŭ Bieraści. Pryz imia Viktara Turava «Za najlepšy debiut u kinarežysury» atrymała jahonaja stužka «Prostyja historyi». U hety karotki (14 chvilinaŭ) film źmiaścilisia try navełki pra pierasialencaŭ z Čarnobylskaj zony, jakich los zakinuŭ u Miensk. Sioleta heta treciaja ŭznaharoda, atrymanaja «Prostymi historyjami»: raniej byli festyval amatarskaha dy studenckaha kino i festyval ekalahičnaha kino (abodva ŭ Miensku).
Poŭny varyjant artykułu hladzicie ŭ hazecie "Naša Niva".
«Kali ciapier chierova, značyć, heta jašče nie kaniec». Pahutaryli z epatažnym «śviatarom XXI stahodździa», pra jakoha nie było čuvać piać hadoŭ paśla aryštu
Kamientary