Zachad byŭ Frankienštajnam, jaki z roznych relihijnych, etničnych supolnaściaŭ stvaryŭ monstra pad nazvaj «Irak».
Dyktatary — zaŭsiody parazyty na ciele svajoj krainy. Nia tolki tamu, što vysmoktvajuć jaje čałaviečyja i materyjalnyja resursy. Heta navidavoku. Hałoŭnaja funkcyja dyktataraŭ — padmianiać saboj krainu, jaje narod, historyju, kulturu, relihiju. I samaje prykraje, što časam my sami pačynajem vieryć čarhovamu: «Kraina — heta ja». Irakski vypadak — najbolš jaskravy prykład takoha.
Jašče hod tamu pisać pra Irak značyła pisać pra Sadama. Vakoł jaho asoby budavałasia bolšaść prahnozaŭ. Ci to narod budzie zmahacca da apošniaha za Sadama? Ci to, jak tolki Sadama złoviać, supraciŭ spynicca? Nivodzin z tych prahnozaŭ nia spraŭdziŭsia. Čamu? Vielmi prosta. Irak — heta nie Sadam. Ciapier, kali Sadam, niezaležna ad jaho dalejšaha losu, staŭ pryvatnaj asobaj, nadyšoŭ čas pasprabavać zarazumieć Irak bieź jaho.
Vytoki sučasnaha Iraku — nie ŭ Babilonie. Zhadajem, ź jakim impetam miascovy lud raściahvaŭ reštki staražytnaha horadu paśla zrynańnia Sadama. U svaich sučasnych miežach Irak byŭ stvorany Vialikaj Brytanijaj u 1920 h., paśla raspadu Asmanskaj imperyi, ź jaje byłych pravincyj. Tamu pytańnie ab pravie zachodniaha ŭmiašalnictva tut rytaryčnaje. Zachad byŭ tym Frankienštajnam, jaki z roznych relihijnych, etničnych supolnaściaŭ stvaryŭ monstra pad nazvaj «Irak». I toj da siońniašniaha dnia nie daje spakoju svajmu stvaralniku. Šyity, sunity, kurdy, a jašče asyryjcy, turkmeny — usie jany byli ściahnutyja, kab achoŭvać brytanskuju naftu. Nivodnaja z nazvanych hrupaŭ (a heta tolki samyja značnyja) nie ličyła novuju dziaržavu svajoj. Karala daviałosia vieźci z-za miažy. Na tron byŭ pasadžany pradstaŭnik rodu Muchamed z Chašymitaŭ Fejsał, jaki nazyvaŭ svaich paddanych «zhrajaj kłanaŭ, pazbaŭlenych usialakaha ŭjaŭleńnia pra patryjatyzm».
Poŭny varyjant artykułu hladzicie ŭ hazecie "Naša Niva".
Vacłaŭ Šablinski
