42 гады. Гэта той узрост, калі мэн становіцца спецом у нейкай галіне, якую выбраў для свайго жыцця і атрымаў адпаведную адукацыю. Часта хаджу у Нью Ёрку ў Метрополітэн музэй оф Арт  - Музэй мастацтв. Некалькі разоў на год. І вось не могу прыпомніць там карцін звязаных з палітыкай, як мастацтва героя артыкулу НН. Нешта ёсць, нешта можна успомніць ці ўбачыць на маіх фотаздымках у ФБ, але вось так, каб усю творчасць аддаць падхвост беламу шпіцу мне цяжка ўспомніць. Дый навошта? Каб у Берліне на будоўлі папрацаваць? Дык у ГПТУ ў Жодзіне трэба было вучыцца. На каменшчыка, напрыклад.

Алякасандр не адзін такі. Зараз я не пра мастацтва. Ён і яму падобныя вакол 40-гадовыя беларусы - дзеці бчб ТУТбаю. Раней (некалькі гадоў таму) я тут на формуе НН пісаў, маўляў, тутэйшыя думаюць, што збеглыя гэта дзеці Лукашэнкі - збеглі ад Лцукашэнкі, а насамрэч гэта дзеці Пазьняка - здеглі з-за яго палітыканства а-ля адраджэнне нацыі, якое прывяло да ўлады Лукашэнку. Цяпер пішу, што мастак Аляксандр & Co. гэта 40-гадовыя дзеці бчб ТУТбаю. То бок нейкая грымучая сумесь з заходняй ці празаходняй бчб прапаганды і абсалютнага непаразумення беларускай рэаліі, і ўсё разам пад бчб соўсам ідэалогіі-фікс Сьвятога Зя. Хоць апошняе гэтыя дзеці ТУТбаю не разумеюць.

З усіх карцін нешта нядрэннае ўбачыў у Эскізе помніку народнага адзінства. Нарэшце ў малюнку ўбачыў АДЗІНСТВА НАЦЫІ, якая ніколі ні пры якіх умовах не аб'ядноўваецца. І ўсё ж у Эскізе амаль тое, што я на НН не раз казаў: нашы ногі растуць з дзярэўні.

А зараз чытаем толькі ТУТбай: мы ўсе такія перадавыя, тысячамі даляраў ў тэме IT зарабляем, па пяць заходніх і празаходніх дыпломаў MBA ў кішэні маем, а тут намі такімі гарадскімі і сучаснымі кіруе шклоўскі колхознік, які вучыўся на стіхах Быкава. Вось таму й Эскіз атрымаўся. Пры гэтым аўтар у Берліне, яго дзеці ў Мінску, Лукашэнка ў Драздах, калгаснікі ў полі, каменшчыкі на будоўлі ў Жодзіна, МАЗ і МТЗ працуюць, як і працавалі на краысць Беларусі і народа, а 42-гадовы мастак дае налева і направа інтэрв'ю бчб СМІ, пры гэтым супрацоўнікі былога львоўскага ТУТбаю рыхтуюцца да мест не столь отдаленных на курсы повышения бчб квалификации. Беларусь жа ідзе сваім эвалюцыйным шляхам.

Шмат разоў быў у Германіі, але ні разу не хацелася там застацца на ПМЖ. Не маё.

"Анатоль Старкоў часта піша пра «беларускія рэаліі», але ён спакойна жыве ў Амэрыцы пры дэмакратыі, а не ў небясьпечнай Беларусі пад дыктатурай..."

Ну з словам спакойна магу пагадзіцца, хоць і хворы на кавід. А вось словы ДЭМАКРАТЫЯ і ДЫКТАРУРА, ты ўжываеш, таму што іх не разумееш.

Запішы, што такое дэмакратыя - гэта ўлада, падкантрольная народу. Гэта формула Старкова. Яна фантастычная, бо такой дэмакратыі нідзе няма, нідзе не існуе. Няма яе ні ў Штатах, няма ў Беларусі, і на Марсе няма.

42 гады. Гэта той узрост, калі мэн становіцца спецом у нейкай галіне, якую выбраў для свайго жыцця і атрымаў адпаведную адукацыю. 

Часта хаджу у Нью Ёрку ў Metropolitan Museum of Art - Музэй мастацтв. Некалькі разоў на год. І вось не могу прыпомніць там карцін звязаных з палітыкай, як мастацтва героя артыкулу НН. Нешта падобнае ёсць, нешта можна успомніць ці ўбачыць на маіх фотаздымках у ФБ, але вось так, каб усю творчасць аддаць падхвост беламу шпіцу мне цяжка ўспомніць. Дый навошта? Каб у Берліне на будоўлі папрацаваць? Дык у ГПТУ ў Жодзіне трэба было вучыцца. На каменшчыка, напрыклад.

Алякасандр не адзін такі. Зараз я не пра мастацтва. Ён і яму падобныя вакол 40-гадовыя беларусы - дзеці бчб ТУТбаю.То бок нейкая грымучая сумесь з заходняй ці празаходняй бчб прапаганды і абсалютнага непаразумення беларускай рэаліі, і ўсё разам пад бчб соўсам калабаранцкай ідэалогіі-фікс Сьвятога Зя. Хоць апошняе гэтыя дзеці ТУТбаю не разумеюць.

З усіх карцін нешта нядрэннае ўбачыў у Эскізе помніку народнага адзінства. Нарэшце ў малюнку бачым АДЗІНСТВА НАЦЫІ, якая ніколі ні пры якіх умовах не аб'ядноўваецца, але якую яднала і яднае дзярэўня.

 

упершыню бачу творы гэтага Мастака, але