Ніводнай паралелі з Беларусьсю і беларусамі не заўважыў.
Першае і самае галоўнае - гэта ЧАС, сёння іншы час. То бок вось ужо трыццаць чацвёрты год існуе першая беларуская незалежная дзяржава Рэспубліка Беларусь і ў ёй гадуюцца першыя дзяржаўнынікі беларусы-перашай незалежнай дзяржавы РБ. Пры гэтым двадцаць дзевяць гадоў запар ёй кіруе чалавек майго пакалення, які, як і я, ведае чыннікі набыцця быццам бы незалежнасці пералічаных і не пералічаных у артыкуле незалежнасцей еўрапейскіх дзяржаў. Усе яны сатэліты палітыкі ЗША, усе прапітаны амерыканскай і праамерыканскай прапагандай.
Празаходнюю частку беларусаў нядаўна з пестнямі назаўсёды праводзіў у замежжа згаданы кіраўнік РБ. Яны ніколі не вярнуцца. У РБ іх не ждут. Тое што варыцца па-за межамі РБ у бчб варыве - гэта секта, бчб антыбеларуская секта.
Другое. Аўтар артыкулу выпадкова забыўся, што РБ і РФ заключылі ваенна-палітычна саюз, а гэта азначае, што Беларусь НІКОЛІ не будзе празаходняй. Хутчэй войдзе ў склад Расійскай Федерацыі.
фанат творчыства
02.01.2024
Anatol Starkou,маладец. Все чотка и па полачках. Расия крэпнет из дня в дзень (аж трашчыт), саюз нашых стран укрэпляецца. Украину праиграла (Расия хитрасцю за тры дня абманула Киеу и вцянула в лавушку), Тайвань аддауся жоутым брацьям, Яуропа сгнила, Амерыка пагразла у сваих праблемах. Вектар меняецца, мир уже 1,5 палярны. Прачытал все вашы книги и каментарыи в сеци Инцернет. Жывая легенда Бруклина.
идзиот самы настаяшчы
02.01.2024
Чтобы быть президентом нужно как минимум жить в РБ последние 5 или 10 лет, не помню уже.
CV
02.01.2024
идзиот самы настаяшчы,па правілах Лукашэнкі. А як не будзе Лукашэнкі, то не будзе і ягоных правілаў
Стась
02.01.2024
идзиот самы настаяшчы, такая норма сапраўды існуе. Але яна не кранае правоў палітуцякачоў і іх дзяцей, бо іх адсутнасць/ненароджанасць у краіне з'явілася прамым следствам парушэння канстытуцыіных правоў/свабод менавіта дыктатурай/акупацыйнай адміністрацыяй.
идзиот самы настаяшчы
02.01.2024
Стась, Стась, Старков сказал не напрягаться даже, ему из Бруклина все видно.
Палескі Ровар
02.01.2024
«І калі досвед іншых эміграцый мусіць яшчэ чаму навучыць беларусаў, дык гэта таму, што нацыянальная ідэнтычнасць патрабуе ўласных высілкаў па штодзённым яе падтрыманні — вывучэнні мовы, культуры, захавання сувязяў з радзімай і падтрымання адзінства дыяспарай. Таксама важна не забываць і пра ідэнтычнасць сваіх дзяцей, нават калі здаецца, што ніякай перспектывы вярнуцца не існуе.». // Вось толькі выехаўшыя беларусы ў большасці сваёй не ведаюць родную мову і наўрад ці навучаць яе сваіх дзяцей.
А.Н.
02.01.2024
[Рэд. выдалена]
А.Н.
02.01.2024
[Рэд. выдалена]
Лісапед
02.01.2024
Натхняльна. І мы вернемся!!!
Сымон
02.01.2024
Стварэнне АДКБ і першапачатковы ўваход у яго частцы краін-суседзяў расеі былі следствам прамых пагроз расейскага кіраўніцтва іх тэрытарыяльнай цэласнасці.
26.08.1991 — адразу пасля перамогі над ГКЧП, тагачасны прэс-сэкратар президента РФ Павел Вашчанаў распаўсюдзіў мемарандум аб тым, што «Российская Федерация не ставит под сомнение конституционное право каждого государства и народа на самоопределение. Однако существует проблема границ, неурегулированность которой возможна и допустима только при наличии закрепленных соответствующим договором союзнических отношений. В случае их прекращения РСФСР оставляет за собой право поставить вопрос о пересмотре границ». Па сутнасці тый мемарандум і з'явіўся праграмным дакументам расейскага неаімперыялізма. Неўзабаве ў гэтай парадыгме выказваліся паплечнікі Ельцына Сабчак і Папоў. Цікава, што наперадні, 25.08.1991 Зянон Пазняк выказаўся аб аднаўленні імперскіх настрояў кіраўніцтва ўжо новай, нібыта дэмакратычнай і ліберальнай расеі.
Але па меры ўзмацнення незалежнасці і дэмакратызацыі краіны альбо сыходзілі, альбо істотна скарачалі свой удзел ў гэтым праресейскім стварэнні.
У выніку сучасны АДКБ канчаткова ператварыўся ў нейкі саюз дыктатараў кшталту Свяшчэннага саюза еўрапейскіх манархаў 1815 года з адпаведнымі мэтамі - бараніць дыктатарскія лады ад уласных народаў безадносна да міждзяржаўных канфліктаў. Гэта канчаткова стала відавочна ў студзені 2022, калі інтэрвенцыя АДКБ пад фіктыўнай нагодай вонкавага ўмяшальніцтва забяспечыла падаўленне народнага паўстання ў Казахстане і пераход улады ад дыктатара Назарбаева да дыктатара Такаева. А таксама пад час армяна-азербайджанскіх канфліктаў, калі АДКБ фактычна стаў на бок дыктатара Аліева, а не дэмакратычнай Арменіі - чальца АДКБ.
Калі ў Беларусі ў 1994 была прынятая канстытуцыя з нейтральным статусам краіны, яе ўлады былі павінныя выйсці з АДКБ. Ў парушэнні К1994 лукашэнка гэтага не зрабіў, а ў парушэннне К1996, якая зменіла нейтральны статус краіны на імкненне дла нейтралітэту - нарошчваў удзел беларусі ў АДКБ.
АДКБ - чужынская стварэнне для беларусаў прынамсі і таму, што беларусы не падтрымліваюць імперскія настроі большасці расейскага насельніцтва. Можа ня ўсе беларускія дэмакратычныя палітыкі дагэтуль адважыліся фармальна агалосіць еўрапейскі шлях развіцця Беларусі, але ўсе яны выказваюцца за еўрапейскія і заходнія па сутнасці каштоўнасці, дакладна нясумяшчальныя з ваенна-палітычнымі саюзамі с расейскай імперыяй . Як і беларускія пратэстоўцы ў 2020, сярод частцы якіх яшчэ існавала меркаванне аб магчымасці існавання дэмакратычнай Беларусі пад расейскім уплывам, якое канчаткова знікла 24.02.2022.
Таму сыход Беларусі з АДКБ непазбежны і адбудзецца адразу пасля абрынання беларускай дыктатуры, а заходні шлях развіцця Беларусі - аб'ектыўная тэндэнцыя, бо расеская імперыя з яе архаічным станам дзяржавы часоў Залатой Арды прынцыпова няздольная прапанаваць вобраз годнай будучыні ні сваіму народу, ні народам суседніх краін.
Широков
02.01.2024
Сымон, и какую годную будучиню предлагает твоя Европа? Однополые браки и легальную наркоту? Что-то ещё?
Они вернутся! Как изгнанники возглавили политику посткоммунистической Европы
26.08.1991 — адразу пасля перамогі над ГКЧП, тагачасны прэс-сэкратар президента РФ Павел Вашчанаў распаўсюдзіў мемарандум аб тым, што «Российская Федерация не ставит под сомнение конституционное право каждого государства и народа на самоопределение. Однако существует проблема границ, неурегулированность которой возможна и допустима только при наличии закрепленных соответствующим договором союзнических отношений. В случае их прекращения РСФСР оставляет за собой право поставить вопрос о пересмотре границ». Па сутнасці тый мемарандум і з'явіўся праграмным дакументам расейскага неаімперыялізма. Неўзабаве ў гэтай парадыгме выказваліся паплечнікі Ельцына Сабчак і Папоў. Цікава, што наперадні, 25.08.1991 Зянон Пазняк выказаўся аб аднаўленні імперскіх настрояў кіраўніцтва ўжо новай, нібыта дэмакратычнай і ліберальнай расеі.
Але па меры ўзмацнення незалежнасці і дэмакратызацыі краіны альбо сыходзілі, альбо істотна скарачалі свой удзел ў гэтым праресейскім стварэнні.
У выніку сучасны АДКБ канчаткова ператварыўся ў нейкі саюз дыктатараў кшталту Свяшчэннага саюза еўрапейскіх манархаў 1815 года з адпаведнымі мэтамі - бараніць дыктатарскія лады ад уласных народаў безадносна да міждзяржаўных канфліктаў. Гэта канчаткова стала відавочна ў студзені 2022, калі інтэрвенцыя АДКБ пад фіктыўнай нагодай вонкавага ўмяшальніцтва забяспечыла падаўленне народнага паўстання ў Казахстане і пераход улады ад дыктатара Назарбаева да дыктатара Такаева. А таксама пад час армяна-азербайджанскіх канфліктаў, калі АДКБ фактычна стаў на бок дыктатара Аліева, а не дэмакратычнай Арменіі - чальца АДКБ.
Калі ў Беларусі ў 1994 была прынятая канстытуцыя з нейтральным статусам краіны, яе ўлады былі павінныя выйсці з АДКБ. Ў парушэнні К1994 лукашэнка гэтага не зрабіў, а ў парушэннне К1996, якая зменіла нейтральны статус краіны на імкненне дла нейтралітэту - нарошчваў удзел беларусі ў АДКБ.
АДКБ - чужынская стварэнне для беларусаў прынамсі і таму, што беларусы не падтрымліваюць імперскія настроі большасці расейскага насельніцтва. Можа ня ўсе беларускія дэмакратычныя палітыкі дагэтуль адважыліся фармальна агалосіць еўрапейскі шлях развіцця Беларусі, але ўсе яны выказваюцца за еўрапейскія і заходнія па сутнасці каштоўнасці, дакладна нясумяшчальныя з ваенна-палітычнымі саюзамі с расейскай імперыяй . Як і беларускія пратэстоўцы ў 2020, сярод частцы якіх яшчэ існавала меркаванне аб магчымасці існавання дэмакратычнай Беларусі пад расейскім уплывам, якое канчаткова знікла 24.02.2022.
Таму сыход Беларусі з АДКБ непазбежны і адбудзецца адразу пасля абрынання беларускай дыктатуры, а заходні шлях развіцця Беларусі - аб'ектыўная тэндэнцыя, бо расеская імперыя з яе архаічным станам дзяржавы часоў Залатой Арды прынцыпова няздольная прапанаваць вобраз годнай будучыні ні сваіму народу, ні народам суседніх краін.