Dysk dziŭnavatych biełaruskich rokieraŭ, jakija ŭžo dvaccać hadoŭ chavajucca ŭ hłybokim padpolli, pakazvajučysia na śviet raz na dva hady z novym dyskam i vystupam na «Basoviščy».ŽV tak i nia staŭ u adzin šerah z hrandami biełroku — ci to praz adsutnaść žadańnia, ci to z ułasnych pierakanańniaŭ. Choć i mieŭ na toje zaŭsiodny patencyjał. Kožny ich albom nie padobny da papiaredniaha. Adnak «Distortion» možna paraŭnać z papiarednim «Kainam» — ad svajoj muzyčnaj i paetyčnaj razvažlivaści ŽV nie adyšoŭ ni na kaliva. Doŭhija hitarnyja soła, masa dapamožnych hukaŭ i ŭdumlivyja teksty Skrypy stvarajuć admysłovuju psychadeličnaść, charakternuju ŭ našaj muzycy chiba jašče «Ŭlisu». Prykładam, adzin z samych admietnych trekaŭ z dysku — «Distortion» (z prypievam «Paŭstań, paŭstań!») nahadvaje raniejšy hit «vazaŭ» — «Lakarnia».
Tolki jość adno «ale»: lider hurtu Skrypa addaŭ usie hałoŭnyja vakalnyja partyi dysku — cpiavačcy. Rezka źmianilisia akcenty ŭ muzycy i paezii hurtu (ujaŭlajecie, kab zamiest Volskaha ŭ N.R.M. dziaŭčyna zaśpiavała?). Eksperyment śmieły, niečakany, ale ci patrebny? Tym bolš što taja ž vakalistka Volha Samusik jašče i ŭ Tarpach śpiavaje. Hołas Skrypy ciažka było nazvać vybitnym, ale jon byŭ paznavalny. U vypadku z Samusik — usio naadvarot. Padajecca, što razam z hetym uviadzieńniem ŽV zhubiŭ adnu z svaich razynak.
Varta nie zabyvacca pry prasłuchoŭvańni albomu, što ŽV — pa‑za muzyčnaju modaju. Tamu vas čakajuć peryjadyčnyja hukavyja, paetyčnyja i muzyčnyja adsyłki ŭ 70—80‑ia hady minułaha stahodździa.
