Традыцыйнае татарскае застолле — без алкаголю. П’юць чай (могуць дадаваць розныя травы). Гарачы абед пачынаецца з супу, звычайна гэта токмач, вельмі тонкая локшына ў курыным булёне. Галоўнай стравай звычайна выступае слаёны пірог губадзія з некалькімі відамі начынак. Усім нам вядомы бяляш таксама мае татарскае паходжанне. З незвычайнага ўзгадаем, што татары ўжываюць у ежу каніну (што не забаронена ісламам), для гэтага вырошчваюць спецыяльных коней, звычайна выкарыстоўваюць маладых кабыл. І адзін з сімвалаў татарскай кухні — гэта чак-чак, кавалкі здобнага цеста, абсмажаныя на масле і злепленыя разам мёдам. Лічыцца, што гэты ласунак мае паходжанне ажно ад волжскіх булгараў.
Як згатаваць чак-чак?
Інгрэдыенты:
- 500—600 г мукі
- 150 г масла
- 150 г цукру
- 5 яек
- 300 г мёду
- 300—400 мл алею
Растапіць на вадзяной ванне масла і астудзіць да пакаёвай тэмпературы. Да яек дадаць 30 г цукру, крыху ўзбіць, змяшаць з астуджаным маслам. Дадаць, прасеяўшы, 500 г мукі. Вымесіць цеста і па неабходнасці дадаць рэшту мукі порцыямі, пакуль цеста не стане мяккім і пругкім. Накрыць яго і пакінуць на 15 хвілін.
Размінаць у пласт цеста належыць рукамі, але можна і качалкай, да таўшчыні 1 см. Гатовы пласт нарэзаць палоскамі шырынёй 1—1,5 см, а пасля кожную палоску рукамі скачаць у жгут. Урэшце кожны жгут трэба нарэзаць на кавалачкі даўжынёй 3—4 см.
У глыбокай патэльні або казане разагрэйце алей і смажце палачкі да залацістага колеру, памешваючы (прыблізна 2—3 хвіліны). У той жа час у каструлі нагрэйце мёд з рэштай цукру, на малым агні давядзіце да кіпення. Цукар мусіць распусціцца, а сама карамель стаць гусцейшай.
Гатовыя палачкі пакладзіце ў шырокую місу і заліце гарачым мёдам. Асцярожна перамяшайце і выкладзіце курганчыкам.
Чак-чак ядуць рукамі.
«Пякельнае свята выйшла. З ахвярапрынашэннем». Жыхары Валожына паведамляюць пра расправу над катамі і сабакамі2
Каментары