У труну паклалі капялюш. У Бабры праходзіць развітанне з Алесем Пушкіным
-
13.07.2023Няхай Алесь спачывае зь мірам і ўваскрэсьне ў славе. І няхай ягоная сьмерць падштурхне беларусаў змагацца за беларускую самапавагу й свабоду. Вечная памяць Вам, сапраўдны сын і патрыёт Беларусі. Няхай Ваша сьведчаньне жыве й прыносіць плён. Няхай Ваша ахвяра ня будзе марнаю.
-
13.07.2023Ў 30я гады XX стагоддзя камуністычный рэжым вынішчаў беларушчыну, забіваў яе дзеячоў у Курапатах, на Кабыляцкай гары, у Шчокатаўскім лесе і г.д, таксама дэпартаваў нязгодных на смерць ў гулаг, ствараючы з астатніх беларусаў "тутэйшых". Вялізарнай памылкай стала тое, што у пачатку 90х архівы КДБ не адчынілі, яшчэ жывыя каты засталіся беспакаранымі, а сам камуністычны рэжым - неасуджаным. З-за чаго гісторыя паўтараецца, а ў краіне зараз арудуе новая генерацыя катаў, пры гэтым нам распавядаюць міфы пра "жудасны канцлягер Бяроза-Картузкая" і "генацыд беларускага народа".Калі рэжым знікне - усе павінныя ведаць пра загінулых ад рук рэжыма патрыётаў і шанаваць іх памяць, а крывавыя каты - павінныя адказаць за свае злачынцтвы.
-
14.07.2023Вітольд, Хорошо жить легендами и плодить новые. Знаешь, родной, мой прадед в Березе Картузской побывал (сам из Дрогичинского р-на, соседи Березовского). Так что при всем уважении к очередным мифостроителям, Береза - не миф. И ополячивание - не миф. Мне мои старики еще успели об этом рассказать. От того, что режимчик Луки сейчас вытаскивает историю с Березой в выгодном для себя свете, ничего не меняется: тюрьма была, лагерь был, погибшие были (прадед после "визита" еще три дня пожил), отношение титульной нации к усходним крэсам - было. И Волынь была, как ответная реакция... И ничего личного, история она сложнее городских легенд, кто бы их не придумывал бы.
Шкадую толькі, што не маю ў сябе ніводнага яго твора. Ён застанецца ў памяці і гісторыі краіны. Мае спачуванні родным.