Павел Муравейка
Антон Глускі звяртае ўвагу на тое, што Павел Муравейка, як і Віктар Гулевіч — ураджэнец Беларусі, але не бачыць у гэтым прынцыповага моманту. Паводле яго меркавання,
«гэта сведчыць толькі пра тое, што ў войску таксама ідзе працэс змены пакаленняў, на месца ўраджэнцаў СССР прыходзяць беларусы. З пункту гледжання ідэнтыфікацыі мець ілюзій адносна Муравейкі не даводзіцца».
У той жа час, на думку эксперта, гэтая замена — не шараговая ратацыя:
«У гэтым выпадку адбылася замена дзвюх вельмі розных фігур. Гулевіч — вайсковы прафесіянал, глыбокі спецыяліст, якога паважаюць у войску. Калі б ён выступіў супраць удзелу беларускіх войскаў у баявых дзеяннях, то ён бы змог аргументаваць сваю пазіцыю, і яго меркаванне мела б значэнне. За ім таксама не фіксавалася агрэсіўных заяў і пагроз «прасекчы Сувалкскі калідор». Муравейка такія пагрозы выказваў».
Глускі лічыць, што па тыпажы Муравейка бліжэйшы да міністра абароны Віктара Хрэніна: такі ж ідэалагізаваны ды прарасійскі, да таго ж з негатыўнага боку вызначыўся ў падзеях 2020 года і пасля пачатку поўнамаштабнай вайны ва Украіне ў 2022-м. Гэта чалавек стаўленіка Масквы Аляксандра Вальфовіча.
Эксперт лічыць важным, што:
«Адстаўка Гулевіча адбылася пасля вяртання Лукашэнкі з Масквы, а прызначэнне Муравейкі — у дзень візіту Пуціна ў Мінск».
З прызначэннем Муравейкі, на ягоную думку, павышаецца верагоднасць уступлення беларускай арміі ў вайну з Украінай:
«Можна сказаць асцярожна: мы сталі на крок бліжэй да гэтага. Гэтая перастаноўка сведчыць пра карэктаванне вектару вайсковай палітыкі».
Чытайце таксама:
Лукашэнка прызначыў новага начальніка Генштаба
Хто такі генерал Муравейка, які хоча прарубіць калідор да мора «сілай зброі»
«Санкцыі працуюць». У Вільні пракаментавалі пагрозы Літве з боку лукашэнкаўскага генерала
