Ягораў патлумачыў, як ён уяўляе вяртанне паслоў у Беларусь у абмен на палітвязняў
На канферэнцыі «Новая Беларусь» Андрэй Ягораў, экс-спікер Каардынацыйнай Рады, прапанаваў прызнаць «легітымнасць таго, што адбываецца ў Беларусі». «Наша Ніва» ўдакладніла ў Ягорава, як ён гэта бачыць.
На думку Ягорава, цяпер беларускі ўрад шукае магчымасці для падвышэння сваёй суб’ектнасці, якая знаходзіцца ў аслабленым стане. З аднаго боку, афіцыйны Мінск «знаходзіцца ў міжнароднай ізаляцыі», з іншага, гэта «фактычна сатэліт Расіі», кажа экс-спікер КР.
У доўгатэрміновай перспектыве выжывальнасць рэжыму залежыць не толькі ад Расіі, але і ад больш шырокіх кантактаў на міжнародным узроўні, упэўнены Ягораў:
«Рэжым робіць крокі для падвышэння сваёй суб’ектнасці — сумесныя вучэнні з Кітаем, спробы ўскочыць у абмены з затрыманымі палітзняволенымі. У гэтым я бачу пошук спосабаў падвышэння сваёй суб’ектнасці, новых сувязяў і гарантый, якія былі б незалежныя ад Расіі. Тут дыпламатычны рэсурс дэмакратычных сіл можа быць скарыстаны для таго, каб абмяняць гэтыя жаданні на вызваленне палітычных вязняў.
Думаю, у гэтым плане найбольш просты крок — абумоўленае вяртанне [еўрапейскіх] амбасадараў у Беларусь. Рэжым і так часткова мае міжнародную правасуб’ектнасць — беларускія чыноўнікі ездзяць на розныя канферэнцыі, у ААН. Швейцарскі пасол прысутнічае ў Беларусі, японскі пасол выдае даверчыя лісты Лукашэнку. Чаму б не паспрабаваць выкарыстаць такі крок?»
Ягораў мяркуе, што апошнія крокі беларускага ўрада сведчаць: выхад палітзняволеных можа быць магчымы. Ён згадвае памілаванне 18 палітвязняў у пачатку ліпеня, а таксама два абмены, у якіх з беларускіх турмаў выйшлі вязні — абмен з удзелам украінскіх грамадзян і вызваленне Рыка Крыгера. На думку Ягорава, гэта сігналы, якія паказваюць: склалася сітуацыя, якой трэба хаця б паспрабаваць скарыстацца для вызвалення людзей.
«Можна тэарэтычна падбіраць аргументы за і супраць, але пакуль вы падбіраеце аргументы, людзі працягваюць сядзець у турмах. У гэтай сітуацыі чаму б не паспрабаваць зрабіць практычныя крокі? Тады б можна было зразумець, наколькі той бок гатовы вызваляць людзей, колькі людзей яны гатовыя вызваліць — некалькі дзясяткаў, соцень. Урэшце, колькасць паслоў складае некалькі дзясяткаў».
Ягораў кажа пра неабходнасць адштурхоўвацца ад цяперашняга становішча:
«Рэжым кантралюе краіну, міжнародныя кантакты ў яго ёсць, практычныя пытанні вырашаюцца з удзелам прадстаўнікоў рэжыму, а не дэмакратычных сіл. Можна, канешне, ганарліва насіць значок, што ты легітымны, але пры гэтым быць выключаным, напрыклад, з працэсаў абмену палітвязнямі. Можа, варта не так абараняць гэтую свяшчэнную легітымнасць, а паспрабаваць усё ж такі паўдзельнічаць у рэальнай палітыцы.
Мяркую, што вызваленне людзей паспрыяе змякчэнню рэпрэсій. Зноў-такі, пра гэта ўсё можна весці перамовы, і пакуль іх не пачнеш, невядома, што з гэтага выйдзе.
Калі з’явяцца новыя ваеннапалонныя, гэта ж не значыць, што мы не мусім вызваляць тых, хто цяпер у палоне».
Апытанка
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬНазвана дата прэзідэнцкіх выбараў: аж на паўгода раней за магчымы тэрмін32
Каментары