Сяргею Ціханоўскаму 46. Гэта яго пяты дзень народзінаў у няволі
Ужо больш за год пра палітвязня няма навін.
Сяргей Ціханоўскі ў 2020-м стаў папулярным, дзякуючы свайму ютуб-блогу, дзе ён асвятляў сацыяльныя праблемы і даваў магчымасць выказацца простым людзям. Ён збіраўся удзельнічаць у выбарах, але 29 мая 2020 года быў затрыманы на пікеце ў Гродне. Пасля гэтага яго ўжо не выпусцілі.
Прысуд Ціханоўскаму вынеслі 14 снежня 2021 года — 18 гадоў калоніі ўзмоцненага рэжыму.
А 27 лютага 2023 года блогеру накінулі яшчэ паўтара года зняволення па артыкуле аб непадпарадкаванні патрабаванням адміністрацыі калоніі (ч.2 арт. 411).
Цяпер ён у жодзінскай турме.
Святлана Ціханоўская, якая ў 2020-м пайшла на выбары замест мужа, запісала зварот з нагоды яго дня народзінаў.
«Мой Сяргей,
Сёння ў цябе дзень народзінаў. Пяты дзень народзінаў, які ты сустракаеш удалечыні ад нас. Але я хачу, каб ты ведаў, як моцна мы сумуем па табе.
Карнею і Агніі вельмі не хапае цябе. Карней за гэты час вельмі вырас — дапамагае мне ва ўсім, імкнецца быць моцным. Але я бачу, як цяжка яму без цябе. Нядаўна ён напісаў сачыненне ў школе пра свайго самага вялікага героя — пра цябе, яго бацьку, які навучыў яго быць сумленным і адважным. У канцы ён апісаў вашу сустрэчу, якую так чакае і так марыць проста цябе абняць.
З Агніяй кожны вечар перад сном мы размаўляем пра цябе, яе любімым татачку. Рэдка такія гутаркі абыходзяцца без слёз. Яна малюе цябе на малюнках, заўсёды з усмешкай, заўсёды побач з намі. А яшчэ на кожным малюнку яна піша: «Тата, я вельмі цябе люблю. Вельмі па табе сумую». А ў кожным лісце пытанне «Тата, чаму ты мне не пішаш?»
Мяне часта пытаюцца: «Адкуль у вас столькі сіл на працу і гэтую барацьбу?». Але кожны раз я сціскаю ў руках тэчку з тваім партрэтам і паўтараю, што гэта не мая сіла, а твая. Менавіта твае сіла і стойкасць дапамагаюць мне працягваць змагацца за цябе і за ўсіх нашых герояў… Нягледзячы на адсутнасць навін пра цябе больш за год, я ведаю, што ты не апусціў рукі, не здаўся.
Сяргей, я веру: хутка надыдзе дзень, калі мы зноў будзем разам, калі я змагу абняць цябе і сказаць: «гэта скончылася, ты побач з намі». Кожны дзень без цябе — гэта новы выклік, але я веру, што мы справімся. Мы з табой, і мы будзем змагацца да канца.
З бясконцай любоўю,
Света».
Як склалася жыццё вундэркінда з Жодзіна, які ў 12 гадоў паступіў у медыцынскі ўніверсітэт?5
Каментары