Спадар Віталь заслужаны рэкардыст ў безе з перашкодымі. Першы далецеў да дзяржабнае цыцкі зша і стварыў абарыгенскае радыё Прапаганда

Падмурак нацыянал сацыялізму

Сапраўды годная прапанова! Ад прыгнёту і пакутаў да перамогі і гонару!

Вернуць сябе сапраўднае імя народу - літвіны, вялікую Эўрапейскую дзяржаву Літву, шанаваць гістарычную спадчыну сваіх продкаў ды родную мову, альбо быць белоруссамі, братамі вялікароссаў (маскавітаў), жыць у Белорусской губерніі РФ, адрыныўшы стагоддзі нашае вялікай гісторыі, напляваўшы на сваіх продкаў якія змагаліся за волю ды незалежнасць. Рабіце выбар.

На культ ахвяр і ўвогуле на еўрапейскую цывілізацыю значна паўплывала хрысціянства (цэнтральная ідэя: ахвяра бога, далей святыя, якія таксама значныя менавіта сваімі ахвярамі).
Гэта так, даўно пра гэта думаю.
Калі фактычна ў сучасны момант прайграем, застаецца ўшаноўваць сваіх ахвяр і казаць пра тое, што недзе ў іншым месцы - у маральным плане - мы выйграем.

Цікава, што лукашысты працуюць у двух напрамках: культ перамогі ў вялікай айчыннай (цягнецца з 1960-х гадоў СССР) і сучасная спроба граць на ахвярах з "генацыдам беларускага народа ў вайне".
(Атрымліваецца слаба, імітацыя, бо ідзе не ад людзей, а ад сістэмы, а шрубікі гэтай сістэмы не маюць эмпатыі не да каго, не да пераможцаў, на да ахвяр).

Але адзначу і іншую рэч. Акцэнт на ахвяр, а не на перамозе зараз для нас гэта чэсна. Фактычна зараз так: перамог мала, ахвяры ёсць. Не падманваем сябе.

І яшчэ, наконт тыпа дылемы "рух" - "адраджэнне". Для руху наперад патрэбная рэфлексія. Беларусам патрэбная дэкамунізацыя, адмова ад спадчыны чэкістаў-карнікаў. Калі большасць постсавецкіх краін проста рухалася кудысьці без рэфлексіі і адраджэння, то зараз апынулася ў дрэнных месцах (добры прыклад - Расея).