Васкрасенскі патлумачыў, што Лукашэнка хоча ў абмен на палітвязняў. І пахваліў Усава, Балкунца і Гарбунову

Некалькі разоў у інтэрв'ю Васкрасенскі намякаў ці наўпрост казаў, што рэжыму хочацца размаўляць з палітычнымі лідарамі Захаду.

«Краіны Захаду суб'екты, з імі нам цікава размаўляць».

«Гэты варыянт (адпусціць усіх палітвязняў — НН) можна абмеркаваць, як і любыя іншыя фантастычныя варыянты, але для гэтага патрэбны кантакт. Кантакту на сёння ні з кім з лідараў Захаду ў нас няма — як мы можам падняць пытанне на тую ці іншую тэму? (…)

Захад, як сцягам, размахвае гэтымі няшчаснымі людзьмі, якіх падставіла цётка з Мікашэвічаў і іншыя самазванцы — так іх назваў Саннікаў, прашу заўважыць. Але раз вы махаеце імі, чаму ні разу не пайшлі на кантакт і не пацікавіліся іх лёсам? Чаму не прапанавалі варыянты? І чаму цяпер, убачыўшы, што дзеля ўнутранага парадку дня ідзе працэс памілавання, не выходзіце [на кантакт]? Каб абмеркаваць любыя пытанні, у тым ліку тое, якое вы задалі [аб вызваленні ўсіх палітвязняў]».

Васкрасенскі заклікаў таксама адмяняць санкцыі.

«Вы ж на словах шукаеце спосабы, як іх вызваліць. Дык я падказваю! Пачынайце адмяняць эканамічныя санкцыі. Упэўнены, што ключ да працэсу нармалізацыі ляжыць на стале ў польскага кіраўніцтва, якое мы вельмі паважаем і чакаем да сябе ў госці. І яно можа вельмі эфектыўна забяспечыць вырашэнне ўсіх праблем, якія хвалююць і Польшчу, і Еўропу. Мы чакаем у Беларусі перш за ўсё міністра замежных спраў спадара Сікорскага».

Ізноў намёк на тое, што рэжыму хочацца легітымнасці.

Афіцыйную ж версію, чаму памілавалі 115 палітвязняў, Васкрасенскі акрэсліў як «міласэрнасць Лукашэнкі».

«Цяпер на парадку дня, асабліва напярэдадні выбараў прэзідэнта (што завершыць поўную перазагрузку і абнаўленне палітычнай сістэмы Беларусі), з'явілася ўнутраная неабходнасць працягу актаў міласэрнасці. Знешнія гульцы ніякага ўплыву на гэты працэс не аказваюць».

А таксама фактычна абурыўся тым, што гэтую «міласэрнасць» не прызнаюць:

«Я мяркую, што [працэс вызвалення па памілаванні] можа застапарыцца з прычыны абсалютна неадэкватнай рэакцыі шэрагу збеглых экстрэмістаў. Якія літаральна пачалі крычаць, што, па-першае, гэта яны націснулі на ўладу, што не з'яўляецца праўдай. Па-другое, [што] ніякія санкцыі не будуць адмененыя. Гэта значыць, пачалі гульню на павышэнне замест таго, каб неяк убачыць у гэтым знак і магчымасць для выпуску людзей. Натуральна, іх істэрыка наклала пэўны адбітак: калі хтосьці кажа, што беларуская ўлада нешта робіць пад ціскам, чыста нават чалавечае жаданне сяброў камісіі [па памілаванні] — паказаць, што мы ціску не паддаемся».

Васкрасенскі наракае, што лідары апазіцыі не выціснулі з сябе словы падзякі за вызваленне 115 палітвязняў — «маглі б хаця б скрозь зубы». Але хваліць трох палітыкаў — Паўла Усава, Дзмітрыя Балкунца і Вольгу Гарбунову, — «якія гэта разумеюць і кажуць» [дзякуй].

Што да рэпрэсій, то Васкрасенскі заявіў, што ніякіх рэпрэсій у краіне няма, а таму і іх змякчэння няма чаго чакаць. Затрыманні людзей за палітычныя перакананні ён назваў «аднаўленнем справядлівасці».

• 1
• 0
• 2
• 16
• 1
• 0
• 12
• 0