Volha Ipatava. Svaboda da apošniaha dychańnia: apoviedy pra padarožžy. Minsk: Knihazbor, 2007. -- 184 s.
 |
Hetaja kniha raspaviadaje pra padarožžy pa biełaruskich mohiłkach. Ciaham 2005—2006 hh. Volha Ipatava naviedvała nekrapali, dzie pachavanyja dziejačy: piśmieńniki, mastaki, hramadzkija dziejačy, revalucyjaniery. Vynikam pajezdak stali bolš čym 40 narysaŭ, źmieščanyja ŭ hetym vydańni.
U kožnym z ese raspaviadajecca pra peŭnaha čałavieka, jahony apošni žyćciovy šlach, a časam i siońniašni stan mahiły.
U knizie źmieščanyja narysy pra Tamaša Vaŭžeckaha i ks. Uładzisłava Čarniaŭskaha, Uładzisłava Syrakomlu i viečnaha vandroŭnika Jazepa Drazdoviča, Alesia Adamoviča i Paŭluka Bahryma, Michała Vałoviča i Franca Alachnoviča, Janku Žurbu i Alaksieja Karpiuka, paŭstancaŭ 1794 h. i 1863 hadoŭ. Pra tych, čyje sapraŭdnyja ci symbaličnyja mahiły (jak Antona Łuckieviča) jość u Biełarusi ci na litoŭskaj Vilenščynie.
Asobnyja raździeły pryśviečanyja Vilni, biełaruskamu niekrapalu ŭ Ist‑Branśviku (ZŠA), asobnym biełaruskim pachavańni ŭ Kanadzie.
U knizie źmieščana kala 50 fatazdymkaŭ biełaruskich mahił.
U paślamovie Volha Ipatava piša: «Ja napisała daloka nie pra ŭsich, pra čyje apošnija prystanki chacieła b uzhadać. (…)Nia zhadvaju ja i pry pachavańni ŭ Miensku — dla hetaha patrebny byli b tamy dy tamy. Źmiest knihi skłali tolki padarožžy samych apošnich hadoŭ pa miaścinach, dzie ja zmahła zrabić zdymki (chaj darujuć mnie majstry fatahrafii za ich niedaskanałaść), uzhadać, čym darahija nam usim ludzi, čyim mahiłam razam z adnadumcami ja zmahła pakłanicca».
Dumajecca, što kniha «Svaboda da apošniaha dychańnia» — vartaja taho, kab być uklučanaj u śpis najlepšych biełaruskich knih 2007 h.
Darečy, u Akademknizie jana kaštuje mizernyja hrošy — 4 800 rub.
