Administracyja žodzinskaj turmy trymaje ŭ sakrecie źviestki pra haładoŭku tutejšych palitviaźniaŭ. Heta vyklikaje zaniepakojenaść ichnych svajakoŭ i paplečnikaŭ.
Žycharka Smalavič Ała Harelik siońnia naviedała žodzinskuju turmu, dzie adbyvaje 10-sutkavy aryšt jejny muž Siarhiej, jaki braŭ udzieł u akcyi pratestu na Kastryčnickaj płoščy ŭ Miensku. Niekalki dzion tamu supracoŭnik turemnaj administracyi ŭ razmovie ź joj paćvierdziŭ, što Siarhiej Harelik admaŭlajecca ad ježy, chacia sa zdaroŭjem u jaho ŭsio, byccam, narmalna. Siońnia spadarynia Harelik sprabavała jašče raz atrymać źviestki pra haładoŭku muža, adnak adkaz žodzinskich milicyjantaŭ jaje nie zadavoliŭ:
(Harelik: ) «U akiency, dzie pieradajuć pieradačy, mnie skazali davoli cynična, što ŭsio vydatna. Nahadała: jon haładuje. A mnie ŭ adkaz: «Nu, i što? Jon staŭ vadu pić». Ja spytała, ci zrabili pramyŭku straŭnika. A mnie adkazali tak, što ja nie zrazumieła: ci to jon admoviŭsia, ci niešta inšaje… To bok, nia stali asprečvać, što jon haładuje».
Jak ćvierdzić spadarynia Harelik, ź nieaficyjnych krynic joj viadoma, što, aproč muža, haładoŭku pratestu ad pieršaha dnia znachodžańnia ŭ žodzinskaj turmie raspačynała kala dvuch dziasiatkaŭ źniavolenych apazycyjaneraŭ. Miž tym, žodzinskaja milicyja spasyłajecca na niedaśviedčanaść, kali havorka tyčycca haładoŭki tutejšych palitviaźniaŭ:
(Milicyjant: ) «Ja nia viedaju. Mnie nie dakładali, što chtości haładuje».
Z žodzinskaj turmy siońnia ŭnačy vyjšli na volu palitviaźni, jakija adbyvali tut 7-dzionny aryšt. U ich liku, – 22-hadovy miančuk Siarhiej Varabjoŭ. Jak vynikaje ź jahonaha tłumačeńnia, u ichnaj kamery palitviaźni nie haładavali. Adnak, jon čuŭ, što takaja akcyja tut mieła miesca:
(Varabjoŭ: ) «Tak, ja čuŭ takoje. Kali ja byŭ na sudzie, to tam byŭ u adnoj žančyny advakat, i kali hety advakat zajšła ŭ zalu, da jaje źviarnulisia chłopcy z prośbaj niejak pieradać takuju infarmacyju. Jana skazała: «Napišycie svaje proźviščy na papiercy». «Ale – kaža, – hetaja infarmacyja nia budzie mieć nijakaj siły, tamu što treba aficyjnyja zajavy».
Pavodle ž Siarhieja Varabjova, napisać zajavu, kab aficyjna ličycca haładoŭnikam, u žodzinskaj turmie nie było nijakaj mahčymaści:
(Varabjoŭ: ) «Tam takaja sytuacyja była ŭ Žodzinie, dzie my siadzieli, što nam nie davali ni ručak, ni ałoŭkaŭ, ni papierak nijakich – pieršyja 3-4 dni absalutna. Nie było nijakich knižak. Nijakaj suviazi. Tamu nijakaj zajavy chłopcy nie mahli napisać paprostu fizyčna».
