U Minsku Nikas Safronaŭ paabiacaŭ namalavać karcinu pra ČS pa chakiei

«Voś, tolki što kupiŭ, nie zmoh strymacca, - kaža mastak. – Heta karcina mastaka Bielskaha, nazyvajecca «Nazaŭždy z Maskvoj, nazaŭždy razam z ruskim narodam», jon ukrainiec, z Kijeva. Ciapier mnie budzie čym apielavać padčas dyskusij, a to, viedajecie, uvieś čas pytajucca pra Ukrainu».

Skandalna viadomy mastak Nikas Safronaŭ pryjechaŭ na adkryćcio piersanalnaj vystavy ŭ Minsku, padčas hutarki z «NN» u minułym hodzie, mastak abiacaŭ, što na adkryćcio prydzie Alaksandr Łukašenka. Siońnia ž vyśvietliłasia: pakul što mastak z kiraŭnikom krainy nie źviazvaŭsia, ale toj «abaviazkova zazirnie na vystavu i padzielicca ŭražańniem».

Pra aŭtarytety

A zaraz u Safronava dumki pra inšaje.

«My vyrašyli z maim siabram Andrejem Biarezinym, što ja namaluju karcinu da čempijanata śvietu ŭ Minsku, u padarunak dla biełaruskaha naroda. Ja ŭžo namalavaŭ 10 karcin da Alimpijady ŭ Sočy, hetaja sieryja, zdajecca, na vystavie taksama jość. A hałoŭnuju ź ich, «Bars na hary», paśla kupili dla Pucina, vidać niechta choča padaryć», — raskazvaje Safronaŭ.

Pucin u škale aŭtarytetaŭ mastaka, vidavočna, zajmaje samaje pačesnaje miesca. Pra prezidenta Rasii mastak uzhadvaje ŭvieś čas ź vialikaj pavahaj, i nadzvyčaj ciešycca, što Uładzimir Uładzimiravič upadabaŭ svoj partret aŭtarstva Safronava.

Pavialičyć

«Kali mnie zvańnie zaraz davali, Uładzimir Uładzimiravič mnie tak i skazaŭ: «Nikas, mnie vielmi padabajecca vaš partret, daŭno chacieŭ skazać», — pra heta mastak uzhadvaje, kali havorka zachodzić pra toje, što Safronaŭ u pačatku 2000-ch trapiŭ u skandał. Niekatoryja ź jahonych karcin apynulisia typahrafskimi kopijami z farbaj. — «Chto ž Pucinu kopiju budzie daryć? Vy ŭjavić takoje možacie?»

Toj samy skandał, pavodle słovaŭ mastaka, skončyŭsia tym, što stvaralnika padrobak aryštavali i adpravili ŭ Matroskuju Cišyniu — sumnaviadomuju turmu.

Adnojčy ŭ Safronava skrali elektronny archiŭ, dzie byli jahonyja pracy, a taksama pryvatnyja foty ŭ styli niu. I paśla hetaha pačałasia padrobka karcin. Adnak Safronaŭ nie staŭ inicyjavać hučnyja pracesy:

«Ja prosta pajšoŭ i pamaliŭsia. Hetaha čałavieka, darečy, nieŭzabavie zadaviŭ ciahnik. Jak kažuć, Boh šelmu miecić».

Pavialičyć

Darečy, partretaŭ Pucina mastak zrabiŭ piać ci šeść — niekatoryja ministry taksama zachacieli mieć taki partret u siabie ŭ kabiniecie.

Pra Biełaruś

Pra Biełaruś mastak razvažaje šmat i achvotna. Biełarusy ŭ jahonym razumieńni: «rabaciahi, nie prostyja, ranimyja, «ad ziamli», haścinnyja, chlebasolnyja, i fantastyčna pryhožyja, asabliva žančyny».

Darečy, Safronaŭ pryvioz u Minsk svajho vajskovaha siabra, kab pakazać jamu biełaruskich žančyn.

Pra palityčnuju situacyju Safronaŭ adrazu kaža, što jon — «čałaviek mira», i jamu kryŭdna bačyć, jak narody svaracca.

«Heta jak kali b adzin brat adniaŭ rubašku ŭ inšaha brata, palityki nas sutykajuć iłbami ŭvieś čas, mnie heta nie padabajecca», — paraŭnoŭvaje mastak.

Adrazu pryhadvaje tolki što nabytuju karcinu «Nazaŭždy z Maskvoj, nazaŭždy razam z ruskim narodam», kažučy, što mahčyma, padoryć jaje Pucinu.

«Uvohule, ja chaču kupić sabie siadzibu ŭ Biełarusi, ja bačyŭ siadzibu Repina tut, mnie vielmi spadabałasia. Ciapier tam dom-muziej. Dumaju taksama kupić siadzibu pa susiedstvie, kali-niebudź taksama muziej zrobiać. Kuplu sabie bryčku i budu jeździć va Ukrainu, na Pałtavu, tam u mianie taksama domik».

Na pres-kanfierencyi adna z žurnalistak spytała, ci nie płanuje Safronaŭ namalavać da Čempijanata partret Darji Domračavaj. Kali mastaku patłumačycli chto heta, to Safronaŭ adrazu zachapiŭsia idejaj.

«Kaniešnie, ja namaluju jaje bsiapłatna, i heta i budzie moj padarunak biełaruskamu narodu, i pieradadzim karcinu ŭ muziej, chaj tolki pasprabujuć jaje nie ŭziać!»

Pra košty na sapraŭdnaje mastactva

Mastaku nie padabajecca, što pra jaho ŭvieś čas chodziać roznyja čutki. Ale što rabić, kaža jon, heta zdarajecca ź lubym čałaviekam, jaki stanovicca viadomym: «A kali ŭvachodziš u pieršuju dziasiatku ŭ śviecie, dyk tym bolš». Svaju dumku mastak prailustravaŭ historyjaj z Pucinym, u jakoha tyja samyja prablemy: čutki pra toje, što rasijski prezident skraŭ piarsionak, apynulisia žartam.

Safronaŭ uvieś čas razvažaje pra «sapraŭdnaje mastactva», da jakoha jaho tvorčaść, zrazumieła, adnosicca. Jon nie razumieje vuličnaje mastactva i toje sučasnaje, jakoje adychodzić ad kłasičnaha fundamienta. I publika, na dumku mastaka, jaho lubić.

«U mianie žančyna zaraz zamoviła partret svoj, kaža 25 hod na jaho hrošy aščadžała, — kaža mastak. — Adkul jana maju tvorčaść užo 25 hod viedaje?»

Takich historyj u mastaka šmat: niechta zapłaciŭ miljon dalaraŭ, kab kupić kvateru mienavita ŭ adnym domie z Safronavym, niechta vosieḿ hadoŭ aščadžaŭ na partret, i kali Safronaŭ pra heta daviedaŭsia, to addaŭ pałovu sumy nazad, ci pra toje, što, pavodle słovaŭ halerejščykaŭ, na jahonyja vystavy chodziać aktyŭniej, čym na Renuara.

A na aŭkcyjonie Sotbis uvohule skazali, što nie mohuć pakul pradavać karciny Safronava, bo padrobki im niasuć dziasiatkami. Razam z Čakam Norysam jon zajmaŭsia dabračynnaściu, nakiravanaj suprać narkotykaŭ u ZŠA, mieŭ dobryja stasunki z Bušam.

A kvatera mastaka ŭklučana ŭ śpis JUNESKA, jak pomnik kultury, i ličycca adnoj ź dziesiaci najlepšych kvater u śviecie.

Pra ceny na karciny mastak nie kaža, dakładniej, nie nazyvaje sumy, «bo što takoje sumy pierad viečnaściu, kali karcina zaraz kaštuje miljon, jana ž budzie daražeć».

Kažuć, na vystavie ŭ Minsku karciny nabyć možna, niekatoryja ź ich kaštujuć 10 000 jeŭra.

Safronaŭ žyvie duchoŭnym žyćciom, buduje chramy: naprykład, u Viciebsku, jon davaŭ aŭtohrafy («vielmi šmat, moža tysiaču»), a pobač stajała manaška i źbirała na chram. Tady mastak pačaŭ davać aŭtohrafy tolki tym, chto achviaruje. «Jana mnie paśla skazała, što za hadzinu sabrała bolej, čym za papiarednija piać hod», — paviedamlaje Nikas.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0