Jak ptuški z zabłukanaj čarady,
Z daždžami prylatajuć uspaminy:
Siabry maje ciapier užo Dziady,
Ja ŭ listapadzie klikać ich pavinna.
Ja pamiataju vočy i chadu,
Jak uśmichaŭsia, słoŭcy i mianuški,
Niaŭmolna papaŭniajuć čaradu
Maja tuha, maje ŭspaminy-ptuški.
Pakul žyvu, ja budu klikać ich,
Nie vieračy ŭ apošniaje rastańnie,
Maich siabroŭ — lubimych i žyvych.
Pakličcie ich, kali mianie nie stanie.
0
0
0
0
0
0
