Trubetskoy prezientavaŭ novuju pieśniu na vierš Maksima Bahdanoviča VIDEA
Akustyčnaja prezientacyja adbyłasia na papularnych kursach biełaruskaj movy «Mova Nanova».
Hurt Trubetskoy prezientavaŭ novuju pieśniu na vierš Maksima Bahdanoviča «Ja balny, biesskrydłaty paet». Adbyłosia heta padčas papularnych kursaŭ biełaruskaj movy «Mova Nanova». Padčas ich muzyki raspaviali pra svoj šlach da biełaruskaj movy, adnosiny zamiežnikaŭ da našych muzykaŭ i pra budučy albom, jaki, pa ich słovach, źjavicca «pa viaśnie».
Akramia prezientavanaj kampazicyi na vierš kłasika litaratury Trubetskoy vykanali biełaruskamoŭny varyjant pieśni «Riadom», jakaja ŭ pierakładzie ŭdzielnikaŭ zaniatkaŭ atrymała nazvu «Razam». Pieramožcy atrymali zaprašalniki na muzyčnuju premiju «Dajom rady» i majki z łahatypam hurta Trubetskoy. Całkam vierahodna, što abodva treki ŭ chutkim časie źjaviacca i ŭ studyjnych viersijach. A taksama prahučać sa sceny na fiestyvali «Dajom rady», jaki projdzie 13 lutaha ŭ kłubie Re:Public, dzie akramia hurta Trubetskoyvystupiać Akute, «Raźbitaje serca pacana», «Mutnajevoka» i Haina.
***
Dva teksty, jakija bolš za ŭsio spadabalisia muzykam:
«Razam»
(Hanna Šypšyna)
Z hrukatu bitaj tary
Składajecca muzyka vulic.
Biahuć pa asfaltach kientaŭry,
Topčuć malovanych kuryc.
Bolem šuhaje z-za šataŭ,
Iskry raznosić viecier.
Kryvavyja kropli hranataŭ
U raschrystanym brudnym pakiecie.
Dachi ŭzdymajucca ŭ skrusie
Vyšej pa iržavych bałkonach.
Ja da ciabie dakryčusia
Na złość čyhunnym drakonam.
Mianie ty pačuješ praz chmary,
Praciahnieš dryhotkija ruki.
Sychodzim z kipučych abšaraŭ,
Źminajučy dzidy i łuki.
Prypieŭ 1.
Razam, budziem razam.
U niebie budziem lacieć,
Jak soniečnyja aniołki.
Razam, budziem razam.
Zornuju nieruš trymcieć
U dałoniach da samaha zołku.
Radasnyja kamiety,
Pryciemki dy tumany,
Za niebaschiłam sakrety
Sonnaha akijanu.
Adryniem toje, što była:
Padmanu čutnyja huki.
U hniozdach — novyja kryły.
U piorach — novyja ruki.
Prypieŭ 2.
Razam, budziem razam.
U niebie budziem lacieć,
Pazbaŭlenyja pakuty.
Razam, budziem razam.
Jarčej za zorki hareć,
Zaznaŭšy adnu atrutu.
«Łastaŭka»
(Źmicier Masłoŭski)
Viasna hladzić u tvar
Kałocić majo serca
Pazbaŭ ad hetych chmar
Hej viecier! Daj sahrecca!
U kładoŭku kaŭzuny
Viskočuć maje kiedy
Pazbaŭsia ad nudy
Ja žyvy — žyvie płanieta!
Vybuchnuła sonca:
usio naŭkoł kryčyć
Łastaŭka ź viasnoju ŭ sieni prylacić.
Na śmietnik televizar
Kampjutar adklučy
Varjactva było blizka
Ciapier žyćcio hučyć.
Stamiŭsia ad napruhi
Daŭhich zimovych snoŭ
Duša lacić da sonca
Śpiavaje ź im iznoŭ.
Kamientary