Apaviadańnie Alaksieja Baciukova.
Doktar, jaki vydalić vaš zub metadam vypiłoŭvańnia i vydziaŭbańnia, ździvicca, jak chutka vy pačniecie jeści.
Vy ździviciesia, što vam nielha było jeści.
Doktar skaža — raz paciahnuła na ježu, značyć, usio ciapier budzie narmalna.
Kładučysia praz dva tydni ŭ adździaleńnie skivična‑tvaravaj chirurhii, vy padumajecie — balnica jak balnica, narmalnaja balnica.
U adździaleńni skivična‑tvaravaj chirurhii čysta i pryhoža.
U adździaleńni skivična‑tvaravaj chirurhii šmat ludziej.
U stałoŭcy nasuprać vas budzie siadzieć čałaviek z amal vybitym vokam, a kala jaho — čałaviek, z nosam i ščakoj, razarvanymi ŭdaram siakiery.
Kali vy pastupili siońnia, na viačeru ŭsim daduć piure z rybaj, a vam adno piure.
Kali vy pajaścio i zachočacie vypić harbaty, nie śpiašajciesia, bo zaraz pa stałach krok za krokam projdzie siastryčka z kastrulkaj i budzie sypać kožnamu ŭ kubačak łyžku cukru.
U adździaleńni skivična‑tvaravaj chirurhii niama kaho pacałavać.
Ad susieda pa pałacie Andreja vy daviedajeciesia pra fantastyčnaje byrła «Bernštajn». Jano rabiłasia ź piŭnoha soładu, mieła 18 hradusaŭ, było smačnaje, z prysmakam piva i niby hazavanaje, praŭda, mieła termin prydatnaści ŭsiaho 15 dzion.
Ad susieda pa pałacie Siarhieja z Chocimsku vy daviedajeciesia, što ichny vinzavod bankrut. Vinzavod!
Chłopčyka Stasika, hadoŭ siami, što lažaŭ na vašym łožku, pieraviaduć u dziciačy pakoj. A jon usio roŭna budzie ceły dzień siadzieć na vašym łožku, hulać z mabilnikam i kožnuju chvilinu zvanić baćkam.
A vam nichto nia budzie zvanić tady, kali vy hetaha chočacie, a buduć zvanić tady, kali vy trymajecie rukoj štany, ahalajučy popu.
«Nakoli mnie kupoła», — skaža siastryčcy chłopiec z dvuma siniakami pad vačyma, zachodziačy ŭ pracedurny kabinet paśla vas.
U adzinym na ŭsiu balnicu šapiku, jaki nazyvajecca «Łavka žiźni», vy znojdziecie prezervatyvy, minerałku, piačeńnie i knihu Džona Ryda «Dziesiać dzion, jakija skałanuli śviet».
U adździaleńni skivična‑tvaravaj chirurhii soniečnyja promni, što padajuć na padłohu praz vakno, materyjalnyja. Vy zmožacie kłaści na ich mokryja škarpetki, kab jany chutka vysachli, ale — što vy — nichto tak nia robić.
Kali ŭ vaš pakoj — a heta budzie paśla abiedu na treci dzień — zakocicca vializny lilovy puchir, vy budziecie lažać na svaim łožku i čytać knihu. Usie ŭ pakoi azirnucca na jaho, a kali jon łopnie i svaimi pyrskami abdaść vaš tvar i skroni, razam z usimi vy zaśmiejaciesia i pačniacie raskazvać śmiešnyja historyi.
Siarhiej kala vakna raskaža pra čačenca, jaki kraŭ karovaŭ.
Raskaz pra čačenca, jaki kraŭ karovaŭ
Adzin čačeniec mieŭ mašynu «vołha» z vysokim zadam. Jon jeździŭ na joj pa vioskach i pilnavaŭ adzinokich karovaŭ. Sustreŭšy takuju karovu, jon adkryvaŭ zadnija dźviercy, braŭ abcuhami karovu za jazyk i ciahnuŭ za saboj. Jon prałaziŭ praz zadnija dźviercy ŭ mašynu, a karova za im. Jaho złavili daišniki, jakija spynili pravieryć dakumenty, i bačać: siadzić čačeniec, a ź im karova na kukiškach.
Valera z Horak raskaža pra svajho susieda pa dačy.
Raskaz pra susieda pa dačy
Susied pa dačy pabiŭ žonku i sieŭ u turmu.
Susied pa dačy vyjšaŭ z turmy, ažaniŭsia, pabiŭ žonku, žonka pamierła, jon sieŭ u turmu.
Susied pa dačy vyjšaŭ z turmy, kupiŭ sabie kania i kabyłu, kabyłu skrali.
Susied pa dačy sieŭ na kania, pajechaŭ za kabyłaj, dahnaŭ jaje praz sorak kilametraŭ i staŭ bić chłopca‑rabaŭnika. Jon by jaho zabiŭ, ale mima jechała milicyja i ŭziała chłopca ŭ turmu. Chłopiec akazaŭsia jahonym synam ad pieršaj žonki.
Sopli.
Miasa.
U vas buduć sopli.
U vas budzie žonka.
U vas buduć dźvie žonki!
Vašaja ciapierašniaja žonka pryniasie vam miasa.
Vašaja minułaja žonka pryniasie vam tort.
Vaš syn ad ciapierašniaj žonki ŭdaryć vas pa kalenie. Vy jaho pacałujecie.
Vašyja dzieci ad minułaj žonki buduć biehčy da vas pa lodzie, pavalacca i raździaruć ruki. Vy ich pacałujecie.
Vam paščaścić, što vaš susied pa pałacie Andrej pracuje ŭ hetaj samaj balnicy liftavym majstram, tamu vy ŭ luby čas budziecie mieć zakutok vypić harełku ci pakuryć… Stop. Vy nia kurycie. Vy kinuli dva hady tamu. Ci hod. A, čort, kurycie. I pjacie.
Vy pierakuliciesia cieraz hałavu.
U vas budzie vialiki nos.
Pryjdzie doktar.
Doktar spytaje, što balić.
Vy skažacie, što duša.
Doktar udaryć vas pa hałavie.
Vy padumajecie: «Ja vieru ŭ biełaruskuju litaraturu, ale mała na što spadziajusia i jašče mienš lublu».
Chto hetaja žančyna ŭ čyrvonych makasinach? — padumajecie vy.
Mahčyma, jana nia vašaja žonka.
Ale.
U adździaleńni skivična‑tvaravaj chirurhii niama kaho pacałavać.
Ale.
U adzinym na ŭsiu balnicu šapiku, jaki nazyvajecca «Łavka žiźni», vy znojdziecie prezervatyvy.
Pryjdzie stareńki doktar.
Stareńki doktar spytaje Vasiu (a vašaha dziadziu taksama zavuć Vasia!) z apošniaha łožka, jak jon. Jamu ŭ pieršy dzień rabili aperacyju. Rabiŭ sam stareńki doktar. Ale, mucha, patelefanavaŭ telefon i doktar adyšoŭ ad aperacyi. Zatoje pobač stajała praktykantka. Jana vydrała zub. Spytałasia Vasiu, jak jon. Ultrakain robić Vasiu dobrym. Padyšoŭ stareńki doktar i vydraŭ toj zub, jaki byŭ drenny. Vasia kaža ciapier — balić. A, mucha, usio roŭna balić. Žančyna z kruhłym chałatam na ciele skaža pra svajo padazreńnie na niepralezły vośmy (a ŭ vašaha dziadzi taksama vosiem!) zub. Stareńki doktar zabiare Vasiu z apošniaha łožka da siabie ŭ kabinet, raskryje jamu rot, pastavić u rot (a ŭ vašaha dziadzi…!) dołata, voźmie ŭ ruku małatok, addaść hety małatok u ruku maleńkamu i mocnamu praktykantu, praktykant budzie advodzić svaju ruku za śpinu i raptam bić małatkom pa dołacie, i tak nia stanie ŭ Vasi zuba.
A Valeru z Horak taksama stavili dołata ŭ rot, i ciapier u jaho julovaja plama ad nižniaj huby da klučycy.
Julovaja, jak toj puchir, jaki zakaciŭsia ŭ vaš pakoj, kali vy lažali na svaim łožku i čytali knihu. Usie ŭ pa¬koi azirnulisia na jaho, a kali jon łopnuŭ i svaimi pyrskami abdaŭ vaš tvar i skroni, razam z usimi vy zaśmiajalisia i stali raskazvać śmiešnyja historyi.
Pryjdzie maleńki i mocny praktykant, udaryć vas pa hałavie, a pra chłopčyka Siarhieja, jaki lažyć vam u nohi hałavoj, jon skaža — a što, a što ź im? A siastryčka ź dźviuma rukami skaža, što, voś takoje. A maleńki i mocny praktykant budzie šaptać: a davajcie zrobim jamu aperacyju. A siastryčka ź dźviuma rukami skaža, što nia treba, joj napisali ŭ žoŭtuju papierku, što nia treba.
Vam utknuć u nos metaličnuju vostruju hołku ź dzirkaj, lahuć na jaje ŭsim ciełam, i vy adčujecie heta svaim čerapam. Mucha, jaki mocny čerap, skažuć vam i lahuć znoŭ. Vy ŭzhadajecie, što ŭ adzinym na ŭsiu balnicu šapiku, jaki nazyvajecca «Łavka žiźni», pradajucca prezervatyvy.
U hetyja dni vypuściać Artura Fińkieviča.
U hetyja dni na sustreču z hienijalnym biełaruskim paetam Andrejem Chadanovičam pryjdzie piaćsot čałaviek.
Vy padumajecie, što ŭ Andreja Chadanoviča, kali jon śpiavaje, biaźlitasny tvar, ale budziecie pamylacca.
U hetyja dni vy budziecie bahata jeści, kab mienš dumać pra Andreja Chadanoviča.
U hetyja dni vašaja mama, jakaja žyvie ciapier u vašaj siastry kala horadu Tomsku, ničoha nia budzie viedać (vaš dziadzia taksama) pra vašuju chvarobu, bo vy nie zachočacie jaje chvalavać.
Pa‑rasiejsku «miedvied́» a pa‑biełarusku «kit»! — kryknie vam vaš syn pa telefonie.
U vas budzie čyrvony telefon z čornym korpusam.
Vy padumajecie, što žeže prynižaje vašuju samaacenku.
Žeže, internet i žyvyja ludzi.
Vy budziecie bajacca fizyčnaha bolu, ale, hospadzie, jakaja heta asałoda pieramahać jaho.
Žančyna z kruhłym chałatam na ciele skaža vam, kab vy nadźmuli ščoki. Vy nadźmiacie. Vam stanie tak drenna, što vy pieramienicie nahu. Žančyna z kruhłym chałatam na ciele skaža vam bolš tak nie rabić.
Kali vy budziecie zasynać, u vas buduć vialikija palcy na nahach i maleńkaja hałava.
Vas vypišuć.
