Hałoŭny forvard zbornaj Biełarusi pa futbole Siarhiej Karnilenka daŭ vialikaje intervju rasijskamu resursu Epicientr.
— Ty — adzin ź niamnohich futbalistaŭ. u jakich vielmi čystaja i pravilnaja vusnaja havorka. Adkul heta?
- Napeŭna, ź dziacinstva, a moža, i ŭ hienach sprava. Maja mama — vychavacielka ŭ dziciačym sadku, jana vielmi tavaryski čałaviek. Baćka byŭ, jak heta pryniata kazać, prostym rabočym, ale jon lubiŭ čytać, i mnie heta pryščapiŭ. Kali ja vučyŭsia ŭ škole, vielmi lubiŭ humanitarnyja pradmiety. Paprostu moh, miesiac znachodzicca na spabornictvach, a potym pryjści i na čaćviorku napisać dyktoŭku. Što na ruskaj movie, što na biełaruskaj. I vieršy na pamiać zapaminaŭ lohka, niekalki razoŭ pračytaŭ pierad snom — i ŭsio. Zatoje da dakładnych navuk duša ŭ mianie nikoli nie lažała…
— A nakolki heta było składana — vučyć u škole adnačasova ruskuju i biełaruskuju movy?
— U pobycie, jak ni kruci, my majem znosiny na ruskaj. Ale da biełaruskaj movy ja staviŭsia z usioj surjoznaściu - jak i da historyi Biełarusi, jaje litaratury. U mianie jość razumieńnie, što biełaruskaja mova - heta mova majoj radzimy, A pieraklučacca mnie nie składała raboty.
— Potym u tvaim žyćci jašče i ŭkrainskaja źjaviłasia …
- Ja, kali pryjšoŭ u «Dniepr», tam trenieram byŭ Kučareŭski, carstva jamu niabiesnaje. U kamandzie hulali tolki ŭkraincy, i voś adzin biełarus. Jon mianie pradstaviŭ tak: «Chłopcy, u nas novy futbalist, ale ŭ jaho proźvišča ŭkrainskaje - jon naš». Ja adčuvaŭ tym siabie jak u siamji, jak doma, i heta byŭ adzin ź lepšych pieryjadaŭ u majoj karjery. A što tyčycca movy, to ja razumieŭ usio telepieradačy, navat troški razmaŭlać moh. Da taho času, jak pryjšła para źjaždžać, u mianie ŭžo i akcent nievialiki źjaviŭsia. Kali čatyry hady žyvieš i maješ znosiny ź ludźmi, volaj-niavolaj pačynaješ hokać. A ciapier bolš čokaju, viadoma.
Ciapier čytajuć
Na mitynhu ŭ Vilni zatrymlivali pravakatara. A Cichanoŭski zajaviŭ pra namier dabivacca sustrečy ź Zialenskim1
Kamientary