28 krasavika ŭ 17.15 z Žodzinskaj turmy №8 na volu vyjšaŭ daterminova vyzvaleny moładzievy aktyvist Źmicier Kaśpiarovič. Zatrymany 17 studzienia padčas taho, jak sarvaŭ ściah ź Mienharvykankamu, jon pravioŭ za kratami 3 miesiacy i 11 dzion. Asudžany na 5 miesiacaŭ turemnaha źniavoleńnia, jon musiŭ vyjści ŭ červieni.
Koratkastryžany, schudnieły Źmicier vyjšaŭ na volu adnym z apošnich u hrupie daterminova vyzvalenych: ahułam u hety dzień vyzvalałasia kala 20 čałaviek. Pieršyja pytańni Kaśpiaroviča byli pra palityku: «Što było na Čarnobylskim Šlachu? Ci mnoha było narodu? Milicyjanty mnie skazali, što nibyta Milinkieviča pasadzili...» Kaśpiarovič kaža, što «20 dzion pierasiedzieŭ», bo zhodna z zakonam umoŭna-daterminova jaho musili vyzvalić raniej.
Pieršaje pačućcio – radaść, što narešcie vyzvaliŭsia: «Try z pałovaj miesiacy nia bačyŭ voli, bačyŭ adny ścieny ŭ kamery – tolki ŭ dvoryk vyvodzili. Režym tut dastatkova žorstki: u 6 – padjom, u 10 – adboj, spać nielha. Tamu chočacca ŭ pieršuju čarhu paspać. Dziŭnavata trochu bačyć vialikuju prastoru, dziŭnavata trochu pačuvajusia».
Pra padziei ŭ krainie Źmicier mieŭ tolki tuju infarmacyju, što pierakazvała maci: «Televizara ŭ kamery niama, hazety nie pieradavali – tolki tyja, što zamoŭlenym listom. Ja mieŭ spatkańnie z maci, i viedaŭ, što kala 200 čałaviek było zavieziena siudy ŭ turmu. Inšaja sprava, što ŭ inšych kamerach hetaha nia viedali. Hazety dachodzili, adnak niekatoryja – nia całkam, a tolki častka hazety».
Svaje plany na budučyniu Kaśpiarovič nie chavaje: «Toje samaje, što rabiŭ da taho, jak mianie pasadzili. Napeŭna, budu zajmacca turystyčnaj dziejnaściu. Jość jašče takija plany – vučycca ŭ Biełastoku, praciahvać adukacyju, chaciełasia b pačać pracavać nad mahistarskaj dysertacyjaj». Razam z tym ad dalejšaj hramadzka-palityčnaj dziejnaści Źmicier Kaśpiarovič, unuk represavanaha, nie admaŭlajecca: «Maja pazycyja nie źmianiłasia, jana navat bolš umacavałasia. Pasadzili mianie niezakonna, nie pa tym artykule. Peŭny adsotak ludziej, jakija siadzieli sa mnoj u kamery, taksama siadzieli ni za što. Realna adsotkaŭ dvacacć siadzieli pa sfabrykavanych spravach albo za toje, čaho jany nie rabili».
Arkadź Šanski
