Štohod krytyki narakajuć, štohod aksakały plujuć, ale štohod jość... pra što pisać.
Čytacki fotarepartaž z «Basovišča»
Staršynia žury Lavon Tarasevič sa sceny žorstka prachodzicca pa kankursantach, kažučy, što konkurs na «Basach» pieratvarajecca ŭ niejkuju «Słavianskuju vosień». Toj ža Sieńka z «Zero-85» za scenaj kaža, što «Basovišča» pieratvarajecca ŭ «zapaviednik biełaruskaha roku». Razmovy pra zastoj na «Basoviščy» nie ścichajuć užo katory hod, ale kardynalna na feście ničoha nie mianiajecca. «Basovišča» zastajecca adnačasova najbujniejšym biełaruskim rok-festyvalem i miestačkovaj źjavaj. Ci jak možna nazvać fest, jaki pravodzicca biez surjoznaj reklamnaj kampanii, pres-kanferencyj, z aby-jak sklapanaj prahramaj, biez charyzmatyčnych viadučych i surjoznych muzykaŭ z polskaha boku?
Vychodnymi ŭ Haradku prajšło 17-je «Basovišča». «Apošniaje niepaŭnaletniaje», jak žartavali viadučyja. U namiotavym haradku «Basovišča» było jak nikoli ciesna: nia toje što pastavić novy namiot, prajści było ciažkavata. A kolki namiotaŭ stajała prosta pa dvaroch u Haradku! «Basovišča» raście.
Na hetym «Basoviščy», jak nikoli, abvastryłasia prablema «biełaruskaści» muzyki. Maładyja kamandy zbolšaha piajuć pa‑rasiejsku albo pa‑anhielsku, a na rodnuju movu pierachodziać tolki dla ŭdziełu ŭ peŭnaj składancy albo festyvali. Ź inšaha boku: chto ciapier uzhadaje, što «Indyha» i «IQ48» koliś śpiavali pa‑rasiejsku? Tut nie na movie treba zahaniacca.
...
Festyval pieražyŭ «kryzis žanru»: kali niekalki hod tamu jaho možna było śmieła nazvać «festam ciažkaha roku», to sioleta muzyka była napraŭdu na luby hust.
Ciapier polskija srodki masavaj infarmacyi časta vyciahvajuć voś taki aspekt pratestu suprać režymu Łukašenki. Ja chaču skazać, što hety festyval my zarhanizavali, kali Łukašenki jašče nie było. I zarhanizavali nia suprać čaho-niebudź, a najpierš dziela siabie, dziela taho, kab pakazać sučasnuju biełaruskuju muzyčnuju kulturu. Vystupali tut i bardy, i rok-hurty. Nam nie ŭjaŭlałasia, što jano zdabudzie praciah na kožny hod. A voś pad hetym dacham, što adsiul vidać, dzie ciapier pradajuć piva, my zrabili ŭvieś rok-kancert. Entuzijazmu było mnoha, a voś z prafesijanalizmam… Viadoma, pieršy festyval nia mieŭ ničoha supolnaha, zatoje ideja, duch byli vialikija.
