Alaksandr Łukašenka źniaŭ Liliju Ananič z pasady ministra infarmacyi. Ciapier hetaje viedamstva ŭznačalić 53-hadovy biełaruskamoŭny piśmieńnik Aleś Karlukievič. «Naša Niva» sabrała cikavyja fakty pra čynoŭnika.
Baćka pracavaŭ u kałhasie, mama — nastaŭnicaj
Aleś Karlukievič naradziŭsia ŭ 1964 hodzie ŭ vioscy Zacitava Słabada Puchavickaha rajona. Na toj momant u vioscy žyło kala 500 čałaviek. Baćka — Mikoła Karlukievič — pracavaŭ u rodnym kałhasie rabočym. Mama (dziavočaje proźvišča Ładućka) była nastaŭnicaj małodšych kłasaŭ. U adnym ź intervju Aleś kazaŭ, što čytać jaho navučyŭ baćka. Chłopčyk z zachapleńniem čytaŭ vieršy biełaruskich paetaŭ — Pančanki, Pysina, Baravikovaj. Vypisvaŭ časopis «Maładość».
U pačatkovuju škołu Karlukievič chadziŭ u rodnaj vioscy, a voś u siaredniuju ŭžo ŭ Puchavičach, chadziŭ pieššu. «U pačatkovaj škole ŭsie pradmiety byli lubimymi. U 4-5 kłasach — matematyka. Viała Hanna Barysaŭna Valfson. Ale niejak matematyka paśla adyšła na zadni płan. Pieramahli ŭroki biełaruskaj litaratury, jakija ciopła, z dušoj vykładaŭ Ryhor Alaksandravič Hardziej, i historyi», — zhadvaŭ Karlukievič.
«Kańki, samarobnyja kluški, «kaza» ź mietaličnaha drotu, sanki, łyžy, valejboł, futboł — usio heta vabiła i pryciahvała. Pobač — lasy. Hrybnyja pachody zavarožvali…», — tak jon apisvaje svaje dziciačyja zabavy.
Pry im źnikła «Čyrvonaja źmiena»
Paśla škoły Karlukievič pajechaŭ vučycca ŭ Lvoŭ, na fakultet žurnalistyki vajskova-palityčnaha vučylišča. Potym na doŭhi čas źviazaŭ svoj los mienavita z vojskam. Słužyŭ na žurnalisckich pasadach u šmattyražkach, u haziecie «Vo słavu Rodiny». U saviecki čas pažyŭ u Turkmienistanie. Maje vajskovaje zvańnie — padpałkoŭnik. Sa słužbaj raźvitaŭsia tolki ŭ 1995 hodzie, kali pierajšoŭ na pracu ŭ «Źviazdu».
Admietna, što svaje pieršyja publikacyi Aleś Karlukievič rabiŭ u haziecie «Čyrvonaja źmiena». U 1998-m jon uznačaliŭ vydańnie. «Čyrvonaja źmiena» — heta moładzievaje biełaruskamoŭnaje vydańnie, ź jakoha pačynali mnohija viadomyja aŭtary. Jano zaŭsiody zastavałasia krychu bolš svabodnym za mnohija inšyja dziaržaŭnyja haziety. Admietna, što «Čyrvonaja źmiena» spyniła svajo isnavańnie (nie ŭličvajem isnavańnie ŭkładyša ŭnutry «Źviazdy») mienavita pry Karlukieviču.
Pracavaŭ u «SB», siabra čarhincoŭskaha Sajuza piśmieńnikaŭ
Ad 2002 da 2006 hoda Aleś Karlukievič pracavaŭ žurnalistam u haziecie «Sovietskaja Biełoruśsija». U 2003 hodzie paśla śmierci Vasila Bykava artykuł u vydańni Administracyi prezidenta pisaŭ mienavita Karlukievič. Było tam šmat nieadnaznačnych momantaŭ. Kažuć, što niekatoryja kłasiki biełaruskaj litaratury paśla hetaha admaŭlalisia stasavacca z Karlukievičam.
U 2006-m jon uznačaliŭ chołdynh «Litaratura i mastactva». Adbyłosia heta ŭžo paśla taho, jak z vydańniaŭ «pasychodzili» mnohich piśmieńnikaŭ, pazicyja jakich nie supadała ź dziaržaŭnaj. Kali adbyŭsia raskoł u Sajuzie piśmieńnikaŭ, to Karlukievič padtrymaŭ čarhincoŭski.
Tvorčaść Alesia Karlukieviča zaŭsiody była biełaruskamoŭnaj. Pieršaja kniha była vydadzienaja ŭ 1994 i nazyvałasia «Viartańnie… da Biełarusi». Šmat pisaŭ krajaznaŭčaha pra Puchavicki rajon. Apošnim časam Karlukievič piša i mastackuju litaraturu.
«Čarhovaja historyja, jakuju vy pračytajecie ŭ novaj knizie, pra toje, jak kałabok Šuburšun sa svajoj siabroŭkaj piacikłaśnicaj Vieranikaj padarožničajecie pa chvalach Śvisłačy da rodnaj rečki Bałačanka», — tak acharaktarazavaŭ adnu z svaich apošnich knih sam aŭtar.
Dačka ŭ Maskvie, žonka pamierła
Vieranika Karlukievič.
«Časam hadami žyŭ u atmaśfiery, kali ź biełarusaŭ pobač byli tolki žonka Śviatłana i dačka Vieranika. I moža być, — jašče na hadzinu-druhuju ŭ miesiac dva-try vypadkovych strečnych ź Biełarusi. Ale i va Ukrainie, Turkmienistanie, inšych kutočkach śvietu ja pisaŭ pa-biełarusku i dumaŭ pa-biełarusku», — kazaŭ Karlukievič.
Žonka novaha ministra infarmacyi pracavała načalnikam adździełu kadraŭ Minskaha zavoda aŭtamatyčnych linij. Jana pamierła ad raku. Byli prablemy sa zdaroŭjem i ŭ samoha Karlukieviča.
Adzinaja dačka Alesia Mikałajeviča Vieranika skončyła BDU ŭ 2009 hodzie. Joj 31 hod, jana śpiecyjalizujecca na kitajskaj movie. Vykładała ŭ BDU, pracavała śpiecyjalistam pa suviaziach z hramadskaściu ŭ haścinicy «Piekin». Ciapier Vieranika Karlukievič žyvie ŭ Maskvie, dzie pracuje pijar-dyrektaram u kitajskaj kampanii «Karparacyja ZTE — Suviaźtechnałohii».
Atrymaŭ premiju 28 tysiač dalaraŭ
Ad 2011 hoda Aleś Karlukievič uznačalvaŭ hazietu «Źviazda». Kalektyŭ zvykaŭsia da novaha redaktara pa-roznamu. Naprykład, u hety čas z vydańnia byŭ zvolnieny žurnalist Jaŭhien Vałošyn.
Padčas redaktarstva ŭ «Źviaździe» Karlukieviča niaredka zaprašali hościem u pieradaču «Kłub redaktaraŭ» na telekanale «Biełaruś-1». Da abrazaŭ apanientaŭ ci inšych hadstvaŭ, Karlukievič nikoli nie skatvaŭsia. Jon naadvarot sprabavaŭ paźbiahać vostrych vuhłoŭ i niazručnych temaŭ.
U 2014 Karlukievič atrymaŭ premiju «Zorki Sadružnaści» za dasiahnieńni ŭ halinie navuki, adukacyi, humanitarnaj dziejnaści. Karlukievič razam z Alesiem Badakom dastali premiju za sieryju knih na ruskaj movie «Suhučča sercaŭ». U kožnaj z knih byli pradstaŭlenyja mastackija tvory adnoj z postsavieckich krain. U vyniku Badak i Karlukievič padzialili miž saboj 56 tysiač dalaraŭ.
Ad śniežnia minułaha hoda Aleś Karlukievič byŭ namieśnikam ministra infarmacyi, ciapier jon uznačalić hetaje viedamstva.
