Novuju sinahohu ŭpieršyniu za sto hadoŭ adkryli ŭ Viciebsku, pieradaje BIEŁTA.
U imprezie akramia členaŭ judejskaj relihijnaj supolnaści Viciebska ŭziali ŭdzieł pradstaŭniki abłasnych i haradskich uładaŭ, pravasłaŭnaj i katalickaj carkvy, hości ź inšych haradoŭ i krain, miascovyja žychary.
Kiraŭnik judejskaj relihijnaj supolnaści Viciebska Leanid Tomčyn adznačyŭ, što jany doŭha čakali hetaha dnia. «Naša staraja sinahoha raźmiaščałasia ŭ prystasavanym budynku, i my ŭžo pierastali tudy źmiaščacca. Novaja ž budavałasia pa ŭsich zakonach i kanonach, — padkreśliŭ jon. — Siońnia vielmi važny dzień. I vialikaja kolkaść ludziej, jakija pryjšli na adkryćcio, - tamu paćvierdžańnie. Viciebsk — heta histaryčna jaŭrejski horad. U pačatku minułaha stahodździa bolš za pałovu nasielnictva składali jaŭrei, 100 hadoŭ tamu ŭ Viciebsku było 64 sinahohi. Siońnia tolki adna, na žal. Ale navat hetaja adna sinahoha moža stać centram jaŭrejskaha žyćcia. I my ŭpeŭnienyja, što tak i budzie».
Jak raspavioŭ architektar Alaksiej Fiedarystaŭ, unutry sinahohi 12 śvietłych prystupak uvierch, repradukcyi vitražoŭ Marka Šahała, jakija znachodziacca ŭ Izraili («Dvanaccać kalenaŭ Izrailevych»). Sinahoha pabudavanaja pa ŭsich kanonach, tam jość mikva (basiejn dla rytualnych abmyvańniaŭ). U Biełarusi ich nie tak šmat. Daždžavaja vada źbirajecca z dachu i pastupaje niepasredna ŭ mikvu.
Tyja, chto pryjšoŭ na adkryćcio, zmoh patrapić unutr zbudavańnia i ŭbačyć usie svaimi vačyma: prastorny kruhły choł sa šklanym kupałam, zatym malelnaja zała, raźličanaja na 80-85 čałaviek, sa zručnaj meblaj. Dla žančyn zładžany admysłovy bałkon (pa tradycyi žančyny molacca asobna ad mužčyn). Va ŭschodniuju ścianu ŭmantavanyja kamiani ź Jerusalima, jakija simvalizujuć Ścianu Płaču. Jość vučebny kłas. U adnym z pamiaškańniaŭ u dalejšym płanujecca zrabić Muziej jaŭrejskaha žyćcia Viciebska.
Čamu Cichanoŭskaja nie pajechała na pachavańnie Papy?23
Kamientary