U intervju francuzskamu časopisu Paris Match 82-hadovy Alen Dełon padvodzić vynik svajho žyćcia i karjery. Byłaja spadarožnica byłoha prezidenta, Valery Tryjerviejler, jakaja hutaryła z akcioram, nazvała hetuju sustreču «Ja, Dełon: intervju majho žyćcia», pieradaje rfi.fr.
Intervju źjaviłasia ŭ śpiecyjalnym vypusku, pryśviečanym 60-hodździu karjery vialikaha artysta. Uspomniŭšy pra svajo žyćcio, svaje roli, siabroŭ i siamju, Dełon tłumačyć svajo nieprymańnie siońniašniaj rečaisnaści: «Žyćcio mnie bolš ničoha nie prynosić. Ja ŭžo ŭsio bačyŭ, usio pieražyŭ. Ale hałoŭnaje, ja nienavidžu hetuju epochu, mianie ad jaje vanituje».
«Ja nienavidžu hetych ludziej. Usio falšyva, usio — padrobka. Pavahi bolš nie isnuje, nichto nie vykonvaje svaich abiacańniaŭ. Tolki hrošy majuć značeńnie. Kožny dzień, z ranicy da viečara, my tolki i čujem pra złačynstvy. Ja viedaju, što pakinu hety śviet biez škadavańnia», — kaža akcior.
Dełon trochi raspaviadaje pra niaŭdačy ŭ svaim asabistym žyćci, pra ciažkija ŭzajemaadnosiny ź siamjoj. Pra žančyn, jakich kachaŭ, i siabroŭ, jakich užo niama ŭ žyvych.
Pavodle jaho pryznańnia, asablivaje značeńnie ŭ žyćci akciora majuć sabaki. Kala piacidziesiaci jaho čatyrochnohich siabroŭ pachavana ŭ jaho sadzie ŭ pryharadzie Paryža, mienavita ź imi jon žadaje być pachavany i sam.
Na pytańnie ab miescy žančyn u svaim siońniašnim žyćci Dełon adkazvaje, što «tuju samuju» jašče nie znajšoŭ. «Ja b nie skazaŭ, što ŭ mianie brakuje kandydatak. U mianie ich kala dziasiatka, ale ni adna nie padychodzić na toje, kab ź joj razam pražyć reštu žyćcia. Ja moh by ažanicca z žančynaj, tolki kali b jana była hatovaja supravadžać mianie da kanca maich dzion», — tłumačyć Dełon.
Karjera akciora jašče daloka nie skončana: u intervju jon raspaviadaje pra apošni film, jaki zdymaje Patrys Lekont i ŭ jakim hałoŭnyja roli vykonvajuć Alen Dełon i Žuljet Binoš. Adnak zdymki pastajanna adkładajucca. Dełon taksama kaža, što chacieŭ by viarnucca na teatralnuju scenu.
Apošni film, u jakim Alen Dełon syhraŭ rolu Cezara, «Asteryks i Alimpijskija hulni» vyjšaŭ na ekrany ŭ 2008 hodzie. U teatry jon u apošni raz hraŭ u 2013 hodzie razam sa svajoj dačkoj Hannaj Dełon, vykonvajučy i na scenie rolu jaje baćki.
«Ja artyst, ale nie akcior, ja nie skančaŭ akciorskaj akademii», — nahadvaje Dełon, kažučy pra svaju prafiesiju. «Ja ničoha dla hetaha nie rabiŭ. U 14 hadoŭ ja kinuŭ škołu, a potym pajšoŭ u armiju. Ja z tych artystaŭ, jakimi byli Žan Habien, Lina Vientura abo Biert Łankaster — mocnyja asoby, jakich zdymali ŭ kino. I ja mahu zajavić, biez zališniaj ścipłaści, što mnie hetaja prafiesija ŭdałasia».
«Ja nikoli nie maryŭ pra takuju karjeru, jana sama saboj udałasia, — kaža Alen Dełon. — Ja nie naradziŭsia, kab stać Alenam Dełonam. Ja pavinien byŭ pamierci ŭžo daŭno. Ale heta nazyvajecca los».
Ciapier čytajuć
«Ženia ŭ nas nohi straciŭ». Na parad u Minsk pryjechali vahnieraŭcy-biełarusy — raskazvajem, chto jany1
«Ženia ŭ nas nohi straciŭ». Na parad u Minsk pryjechali vahnieraŭcy-biełarusy — raskazvajem, chto jany
Doktarku Alenu Mikałajevu padčas vajny adpravili na Vaładarku za dapamohu habrejam — u XXI stahodździ tam ža apyniecca jaje praŭnučka Maryna Zołatava33
Kamientary