Bucharest: niejmavierna pryhožy horad. Pry ŭmovie, što lubicie treš i viniehret FOTY
Bucharest — niejmavierna pryhožy horad. Ale tolki kali vy lubicie razruchu, treš i dzikaje źmiešvańnie zusim niesumiaščalnych stylaŭ i estetyki. Heta absalutna ŭnikalny kaktejl z Paryža, Bierlina, Prahi, saŭka i Havany. I ŭsio heta razvalvajecca, iržavieje, padaje na hałavu, milhaje hrafici i piermanientna ramantujecca, piša čytač «Našaj Nivy» Pavieł Kirylonak u siabie ŭ fejsbuku.
Na histaryčnych asabniakach šyldy ŭ duchu «Ty tut nie chadzi, tynkoŭka baška patrapić — baluča budzie». Uradavyja ŭstanovy vyhladajuć tak, byccam u horadzie jašče ŭčora išli bajavyja dziejańni. Adzinyja budynki ŭ idealnym stanie — heta cerkvy, jakija tut na kožnym kroku.
Žyćcio horada takoje ž eklektyčnaje, jak i jaho architekturnaje abličča. Cerkvy susiedničajuć sa stryptyz-kłubami, a trešovaje turystyčnaje kafe pra Drakułu — z dyzajnierskim chipstarskim fudkortam. Usio heta vielmi kałarytna i nie padobna ni na adzin inšy horad. Ja dzika zadavoleny.
U Buchareście ŭsie vielmi lubiać Italiju, tamu znajści tradycyjnuju rumynskuju ježu nie tak užo i prosta. Ale mahčyma. Naprykład, vydatnyja hałubcy z mamałyhaj i śmiatanaj u vielmi atmaśfiernaj piŭnusie Caru 'cu Bere.
Rumynija — samaja relihijnaja kraina ES. Pavodle roznych źviestak, ad 87 da 95% rumyn ličać siabie viernikami. U sielskich rajonach hetaja ličba dasiahaje 99%.
U Buchareście cerkvy traplajucca litaralna na kožnym kroku. Jany, jak praviła, nievialikija, vydatna adrestaŭravanyja — heta rezka kantrastuje z ahulnym stanam haradskich budynkaŭ — i davoli simpatyčnyja, nie parušajuć haradskoha ansamblu. (Kali takoje paniaćcie naohuł možna ŭžyvać da Bucharesta, viadoma.) Heta śviedčyć pra bahaćcie carkvy, aproč inšaha.
Relihijnaść rumyn vielmi pakazušnaja: naprykład, kali aŭtobus prajazdžaje mima carkvy, paŭaŭtobusa chryścicca.
Ale pry hetym, kažuć, u joj niama fanatyzmu i radykalizmu, jakaja ŭłaściva, naprykład, palakam. U realnym žyćci mała chto z rumynaŭ budzie kiravacca relihijnymi dohmami. Tym nie mienš, paru hadoŭ tamu było sabrana 3 miljony podpisaŭ za ŭniasieńnie ŭ Kanstytucyju zabarony na hiej-šluby.
Na budynku Nacyjanalnaha muzieja, raźmieščanaha na Płoščy Revalucyi, da hetaha času bačnyja ślady ad kul. Padzieńnie režymu Čaŭšesku ŭ 1989 hodzie było zusim nie aksamitnym — na vulicach Tymišaara i Bucharesta išli łakalnyja bai. Zahinuła, pa samych ścipłych padlikach, bolš za tysiaču čałaviek.
Słova «kamunizm» da hetaha času ŭ Rumynii blizka da łajankavaha. «Lepš być chulihanam, čym dyktataram; lepš być miortvym, čym kamunistam» — śpiavajecca ŭ pieśni, jakaja stała simvałam baraćby z postkamunistyčnaj partyjnaj namienkłaturaj u 1990-ja.
-
Źjavilisia šort-listy premii Kanhresa daśledčykaŭ Biełarusi
-
«Dzieci taksama pieražyvajuć turemny dośvied». Pra što kniha Aleha Hruździłoviča, jakuju jon napisaŭ u turmie dla malečy
-
Akcior Siarhiej Čub: Ruskija raskazvali, što «vsie my braťja», i ja nie vytrymaŭ: «Usio, braťja, pryjechali — vychodzim!» I vysadziŭ
Kamientary