«Ja zajzdrosnaja niaviesta». Plus-sajz madelka Ciulenieva zareziervavała sabie ziamlu na Paŭnočnych mohiłkach
Navinoj pra heta madelka Jaŭhienija Ciulenieva padzialiłasia ŭ svaim fejsbuku.
A «Našaj Ninie» Jaŭhienija raskazała, dla čaho jej heta, i jak heta, u 30 z chvościkam viedać, chto budzie tvaim susiedam pa mohiłkach.
«Treba skazać, što ja nie dumała pra heta i admysłova nie šukała, na jakich mohiłkach kupić učastak. Na Paŭnočnych mohiłkach u mianie pachavany dziadula».
Dziadula Jaŭhienii pamior u 1992 hodzie. Tady tata Jaŭhienii ŭsimi praŭdami i niapraŭdami damohsia taho, kab pobač z mahiłkaj dziaduli pakinuli ŭčastak i dla jaho žonki, babuli Jaŭhienii.
Babuli nie stała hod tamu.
«My pajechali na Paŭnočnyja mohiłki damaŭlacca ab padpachavańni, i hetym samym vielmi ździvili kiraŭnictva mohiłak. Nam skazali, što ŭ 90-ja nie było takoha zakonu, kab možna było reziervavać miescy, i my zachapili ziamlu niezakonna. Ale miesca pobač z mahiłkaj dziaduli było aharodžana i dahledžana. Pachavańnie nam dazvolili. Tam zastavaŭsia jašče adzin volny kavałak ziamli pamieram 1,2 mietra. I ja vyrašyła, što ciapier samy čas jaho kupić».
Učastak kaštuje nie tanna — 1500 rubloŭ.
«Viedajecie, heta nie toje, u čaho moža skončycca termin prydatnaści, tamu nabyć ziamlu liču dobrym układańniem hrošaj».
Jašče adnym arhumientam Jaŭhienija Ciulenieva ličyć toje, što Paŭnočnyja mohiłki znachodziacca pobač z horadam.
«Davajcie budziem ščyrymi, kali pamiraje blizki čałaviek — heta stres i panika. Tamu ja pakłapaciłasia pra toje, kab paźbiehnuć hetaha stresu. Majej siamji nie treba budzie łamać hałavu, dzie pachavać pamierłaha svajaka, kudy daviadziecca jaho zavieźci. Heta ŭ Anhlii chavajuć praź miesiac, tam jość čas pradumać cyrymoniju pachavańnia, a ŭ nas ža ŭsio robicca na nastupny dzień».
Ciapier Jaŭhienija dumaje pra toje, jak dobraŭparadkavać miesca pachavańnia.
«Ja — fanatka mohiłak. Kali byvaju za miažoj, abaviazkova naviedvaju staryja niekropali. Heta ž sapraŭdny muziej pad adkrytym niebam. Tamu vielmi chaču, kab i ŭ nas mohiłki byli prybranyja, dahledžanyja, kab tam byli pasypanyja alei, ustalavanyja łavački. Kab možna było prajści i padumać ab viečnym».
U siecivie Jaŭhieniju niekatoryja raskrytykavali za toje, što jana tak lehka abychodzicca z takoj intymnaj temaj.
«Dla mianie heta narmalna. Jak havorycca, žyvym nam z žyćcia nie vybracca. Tamu i napisała, što ja zajzdrosnaja niaviesta. Ja padumała pra samaje hałoŭnaje. I ščyra spadziajusia, što toje vykuplenaje miesca mnie nie spatrebicca vielmi i vielmi doŭha».
Čytajcie taksama:
Kamientary