«Šanoŭnyja, padkažycie, jak nazvać čałavieka, jaki nie zdolny ničoha rabić rukami? Prabačcie, ale mahčyma isnuje niešta nakštałt «rukadupa» ci «duparukaha»? — spytaŭsia ŭ fejsbuk-supołcy «Tolki pra movu» Arciom Daniłaŭ.
«Ruki ŭ sracy», — adrazu adkazaŭ Viačasłaŭ Martysiuk karaniami z Kapylskaha rajona Minskaj vobłaści.
«Boŭdziła, niazdara, kryvaruki», — prapanavaŭ Valer Hapiejeŭ. Jon ź Ivacevič, a karaniami — z-pad Žłobina na Homielščynie.
«Ruki ŭ sracy - hetak paŭsiul kažuć», — paćviardžaje Taćciana Barysik. Jana karaniami z-pad Hłuska i Asipovič.
«Ruki z sraki vyraśli», — pryhadvaje Tania Makajed. Jana pracuje ŭ Łos-Andželesie, a karaniami — ź Lachavič.
«Niaŭmieka, partač», — rekamiendujuć słoŭniki, nahadała Volha Mazurava.
A Jaŭhien Salajčuk ź Pinska pryhadaŭ tamtejšy vyraz «majstar-psujka». («Psujko» — kali ŭ pinskim vymaŭleńni.)
Alena Maślukova sa Śvietłahorska nahadvaje: «Niazdatny(aja) ty, ruki z sraki rastuć». Tak havaryła maja babula, kazali ŭ vioscy, dzie jana žyła. Žłobinski r-n».
«Biazruki», — pryhadaŭ Valer Kraŭčenia.
«Boŭdziła, pavalaka. Ale heta pra čałavieka, jaki niazdolny da luboj spravy», — zaznačyła Śviatłana Kurs, jakaja pracuje ŭ Varšavie, a rodam ź Lubanskaha rajona Minščyny.
«Niedačeha, niedareka», — varyjanty Wiktoria Pawłyk.
Pavieł Hančar: «Biazruki, ruki-ŭ-sracy, pabłahuj».
«Pavaleń, jołupień, biazruki. Rucy ŭ sracy, prabačcie» — Ludmiła Frałova.
«Mnie padabajecca jak u nas na Paleśsi kažuć pra tych chto, nie ciamić: «Kiepała nia varyć» — Halina Laszkiewicz.
«Mova lubić dakładnaść, tamu padkreślu pieradusim toje, što najbolej pasuje, jak mnie padajecca, da temy: biazruki, niedareki / niedareka, niagiegły, ruki nie z taho miesca rastuć (možna i biez eŭfiemizmaŭ)», — padsumavaŭ movaznaŭca Jury Paciupa.
«Kałaŭra my nie pakryŭdzili»: stała viadoma pra novaje miesca pracy byłoha staršyni Nacbanka3
Kamientary