Jana važyć 47 kiłahramaŭ — ale padymaje štanhi pa 150 kiłahramaŭ. Ciažkaatletka raskazvaje pra svajo žyćcio
Źniešnie ciažkaatletku Alaksandru Atčanašku možna paraŭnać z Barbi ci ź Dziujmovačkaj. Tolki hetaja Barbi pry svajoj vazie ŭ 47 kiłahramaŭ padymaje štanhi vahoj 150 kiłahramaŭ.
Alaksandra ŭvachodzić u zbornuju Biełarusi pa ciažkaj atletycy i maryć pra toje, što adnojčy vyjdzie na alimpijski pamost.
«Alimpijada — heta takaja mara dziacinstva, jakaja daje siły treniravacca, damahacca pośpiechaŭ, dakazvać samoj sabie, što ja čahości vartaja. Ja maru trapić u Paryž u 2024 hodzie. A mnie ž tady budzie ŭžo 33 hady», — pačynaje raskazvać Saša Atčanaška.
Pra ciažkuju atletyku
Ciažkaja atletyka — heta dziasiaty vid sportu, jakim ja zajmajusia. U dziacinstvie byli i himnastyka, i tenis, i baskietboł, i lohkaja atletyka. Niekalki hod tamu zachapiłasia paŭerliftynham, paśla krośfitam. Ale kali na spabornictvach pa krośficie vycisnuła ź siabie maksimum, a zaniała tolki 17 miesca, vymušanaja była samoj sabie pryznacca, što ja vielmi lohkaja dla hetaha vidu sportu. Tady stała manitoryć vyniki ciažkaatletak majoj vahavoj katehoryi. I akazałasia, što ź lohkaściu zaniała b u atletycy treciaje miesca.
Stała šukać infarmacyju. I akazałasia, što heta biada. Nidzie ŭ siecivie niemahčyma znajści ŭciamnaj infarmacyi pra toje, dzie ŭ Minsku trenirujuć ciažkaatletaŭ. Jość pra ŭsie vidy sportu, a pra ciažkuju atletyku niama. Praz znajomych znajšła telefon hałoŭnaha treniera žanočaj zbornaj Biełarusi pa ciažkaj atletycy Valancina Karotkina. Patelefanavała, dumała, jon mianie da kahości nakiruje. I ja takaja: «Aha, tolki chaču pryznacca, što mnie 26 hadoŭ». Jon adrazu źbiantežyŭsia, vahaŭsia, ci źviazvacca sa mnoj, ale zaprasiŭ u Stajki. Ja tak chvalavałasia, što pakazała dobry vynik na treniroŭcy. Karotkin zaprasiŭ treniravacca sa zbornaj. Paśla mianie zaŭvažyŭ Leanid Mileŭski, jon taksama dapamahaŭ u padrychtoŭcy, kali nie moh Karotkin. Ciapier pierad čempijanatam ja trenirujusia ź Mileŭskim. Karotkin dva hady treniravaŭ, tolki apošni čas u mianie niama mahčymaści jeździć u Stajki, tamu što treba pracavać, a potym u Mileŭskaha źjaviłasia mahčymaść — i miesiac ja ŭžo ź im. Tak i trenirujusia, samaja darosłaja ŭ zbornaj. Starejšy za mianie tolki Aramnaŭ. (Andrej Aramnaŭ — ciažkaatlet, alimpijski čempijon — «NN»). Praŭda, kali vieryć statystycy, samy pik fizičnaj formy ŭ žančyn-ciažkaatletak vypadaje na 32 hady, tamu ŭsio jašče napieradzie.
Pra ŭzrost
Kali ŭsie dziaŭčaty chavajuć svoj uzrost, prykidvajucca, što im mienš hadoŭ, čym jość na samoj spravie, to ŭ mianie ŭsio naadvarot. Mnie nie treba chavać uzrost, mnie ŭsio adno nichto nie vieryć.
Pry maim roście ŭ 152 santymietry i vazie ŭ krychu bolš za 40 kiłahramaŭ — ja zaŭsiody dzicia. Jašče i tvar dziciačy.
Byŭ vypadak, kali mianie adnu z kampanii nie puścili na dyskateku. Achoŭnik skazaŭ: «Idzi, dzicia, dadomu». A maje siabry stajali i śmiajalisia. A jašče da mianie klejacca chłopcy, maładziejšyja za mianie na hadoŭ 8—10. Ale ich namahańni daremnyja, ja ŭžo čaćviorty hod u adnosinach. Sa svaim chłopcam taksama ŭ spartyŭnaj zale paznajomiłasia.
Pra sny i pracu
Siońnia pryśniłasia, što ja na spabornictvach padymaju štanhu, a jana humovaja. Dyski zastajucca lažać na miescy, a hryf raściahvajecca. 23 lipienia pačynajecca čempijanat krainy, tamu i chvalujusia.
Nie mahu adpuścić svaje ambicyi. Chočacca schapić usio chutčej, bolej. Dumaju pra toje, što ŭ mianie niama času na toje, kab dapuskać pamyłki. I rablu ich na spabornictvach. Ja dužaja, ale vielmi emacyjnaja, mahu psichanuć, raspłakacca prosta na treniroŭcy.
I heta datyčycca nie tolki sportu, ja pa žyćci takaja. Zaraz pracuju trenieram u trenažornaj zale, viadu indyvidualnyja i hrupavyja zaniatki. Mnie i praca časta śnicca. Tamu što mianie kryŭdzić, kali ludzi, ź jakimi ja pracuju, nie vykonvajuć maich rekamiendacyj, kali zabivajuć na treniroŭki.
Chočacca kryčać: aaaaaaaaa, nu rabicie choć što-niebudź, ruchajciesia, zajmajciesia fizkulturaj. Niama času? Heta śmiešna. Na zdaroŭje nie znajści času?! Hłupstva!
Pra spabornictvy i vystupleńni
U mianie byŭ pieryjad u žyćci, kali ja navat jeła ŭ mašynie, bo nie było inšaha času. Ale ja viedała, dla čaho mnie heta. Sumiaščała asabityja treniroŭki i pracu. Ciapier ciažkaj atletykaj zajmajusia try razy na tydzień, pa 2,5 hadziny. Ciažkaja atletyka — heta vielmi vidoviščny vid sportu. I vielmi składany. Tam ža ŭsio vyrašajuć siekundy. Pačaŭ raniej — ryzykuješ nie trapić u patrebny ruch, pačaŭ pavolna — nie chopić chutkaści. Vystaviŭ kalena krychu napierad, štanhaj moža začapicca. Tamu hladžu spabornictvy na adnym dychańni. Starajusia sačyć za tym, što adbyvajecca ŭ śviecie ciažkaj atletyki, nie prapuskać tranślacyi roznych turniraŭ. Cikava nazirać za amierykancami, za kitajcami. Ja lublu, kali siabry ci svajaki prychodziać na maje spabornictvy padtrymać mianie. Tata zaŭsiody prysutničaje na maich vystupleńniach. Adnojčy ŭdałosia zaciahnuć mamu. Jana vielmi chvalujecca za mianie, chaciełasia pakazać joj, jakaja ja spartsmienka.
I tut, padčas spabornictvaŭ, mnie na horła asistenty ŭpuścili štanhu, jakaja važyła 80 kiłahramaŭ. Ja nie za siabie ŭ toj momant pieražyvała, a što mama maja ŭ zale i ŭsio heta bačyć.
A jana ŭbačyła — i jak zakryčyć. A ja ŭstała, uśmichajusia, nielha ž pakazać, što mnie balić.
Pra dziacinstva
Ja sa spartyŭnaj siamji. Mama z tatam zajmalisia parašutnym sportam. Maja starejšaja siastra Jula — čempijonka śvietu pa samba, małodšaja siastra Alina — dziudaistka. Sprabavali mianie addać baćki ŭ himnastyku, ale ja ź dziacinstva taki korč. Navat ciapier paprasicie mianie paŭtaryć niekalki tancavalnych ruchaŭ — nie zmahu.
U škole zakryvała ŭsie spartakijady. Ja mahła biehać i na 100 mietraŭ, i na 1, 5 kiłamietraŭ. Tamu i mianuška ŭ mianie była Saška-paŭtaraška. Naohuł, z maim proźviščam čaho tolki nie ryfmavali: i prysiadaška, i manaška, i čarapaška. A proźvišča Atčanaška, ja daviedvałasia, ukrainskaje. Viadoma, niejkim čynam źviazanaje z carkvoj. Ale ŭ našym rodzie ja nivodnaha śviatara nie viedaju.
Pra fobii
Vyšyni bajusia katastrafična. Tak, ja dačka parašutystaŭ, a vyšyni bajusia. Maja siastra žyvie na 21 paviersie, ja, kali byvaju ŭ jaje ŭ haściach, da voknaŭ starajusia navat nie padychodzić. Raniej vielmi chaciełasia skoknuć z parašutam, navat jechała ŭžo, ale ŭ apošni momant pieradumała.
Pra 34 pamier abutku
Ja šapaholik. Ja realna adpačyvaju, kali chadžu pa kramach. Ale ŭ Biełarusi dla mianie — heta pakuta. 90% rečaŭ u kramach mnie vialikija. Kiedy ja, naprykład, našu dziciačyja. Darosły abutak pačynajecca ad 35 pamieru, a jon taki vialiki, što ŭ mianie jašče dva palcy ŭ tuflu źmiaščajucca. Toje samaje z adzieńniem. Navat rečy samaha maleńkaha pamieru mnie vialikija. Zatoje dziciačyja rečy zaraz vielmi pryhožyja i kaštujuć udvaja tańniej.
Pra budučyniu
Kali ja skonču zajmacca prafiesijnym sportam, pieršaje, što ja zrablu, — heta zapišusia na kursy kulinaryi i narešcie pačnu biehać. U trenažornuju zału chadzić nie budu. Bieh — heta dla mianie takaja asałoda! Amal takaja samaja, jak i smačnaja ježa. Ja vielmi lublu smačna pajeści. Ale kali treba trymać siabie ŭ formie, ja heta rablu, bo razumieju, da čaho moža pryvieści maja niastrymanaść u ježy. Ja liču, što padtrymlivać siabie ŭ dobraj fizičnaj formie dastatkova prosta. Prosta treba bolš ruchacca. Nu i zakryć rot.
A jašče Alaksandra pryznałasia, što joj vielmi padabajecca boks. I jašče Atčanaška — vydatnaja futbalistka. Moža być i varatarom, i napadajučym.
«Voś mnie ŭsio padabajecca, aby tolki ruchacca!» — skazała spartsmienka i źbiehła na treniroŭku.
U Maskvie mužčyny masava sprabujuć znajomicca, macajučy dziaŭčat za jahadzicy. Tak zahadaŭ rabić seks-koŭč ź Biełarusi8
Kamientary