U 13.30 kala škoły № 15 u Homieli sabralisia baćki vučniaŭ. Stychijny schod adbyŭsia pamiž dźviuma źmienami — adny zabirali dziaciej, inšyja pryvodzili, ale abyjakavym da skandału ŭ škole i jaho nastupstvaŭ nie zastavaŭsia amal nichto. Baćki patrabavali viarnuć dyrektara, piša Tut.by.
— My nie syjdziem i my nie baimsia. Čałaviek vielmi dobry. Jana stolki zrabiła dla škoły, dla terytoryi navat, asfalt tut byŭ — zabicca možna było. Za škołaj paradak naviała. Jana pryjšła i zrabiła ŭsio, kanalizacyju pamianiała. I heta ŭsio — za dva hady, — kaža mama adnaho z vučniaŭ.
— My nie chočam, kab lacieli hałovy, nie treba nijakich zvalnieńniaŭ, chaj usio zastaniecca jak było. My vielmi doŭha da hetaha išli. My bačyli, što było da našaha dyrektara i baimsia taho, što budzie paśla, — pieražyvaje mama inšaha vučnia.
— Nastaŭnicu zvolnili niezrazumieła za što. Viedajem našu Ludmiłu Ivanaŭnu, jana vielmi emacyjny čałaviek, i, kali niešta adbyvajecca, moža, nie zaŭsiody moža vykazać svaje dumki. I voś tady jana tryma słovami skazała, a ŭsio pierakrucili, što jana ledź nie na mohiłki heta dzicia chacieła adpravić. A jana mieła na ŭvazie, što, kali b spatyknułasia, jana b upała i zabiła jaho hetaj partaj. Voś i ŭsie słovy.
— Učorašni viečar my nie zabudziem. Spačatku takaja dobraja navina pra toje, što nastaŭnicu viarnuli, a potym hetaja — što dyrektara zvolnili. My da nočy ŭsio pieratelefanoŭvalisia, pavieryć nie mahli, i vyrašyli, što my tak hetuju spravu nie pakiniem
Praź piać chvilin paśla pačatku impravizavanaha baćkoŭskaha schodu da prysutnych vyjšli pradstaŭniki administracyi škoły i paprasili dvuch aktyvistaŭ prajści ź imi da dyrektarki.
Vyjšaŭšy adtul, aktyvisty nie stali kamientavać toje, što adbyvajecca i prapanavali baćkam razychodzicca.
Da žurnalistaŭ paśla zakančeńnia ŭrokaŭ vyjšła adnoŭlenaja na pracy nastaŭnik Ludmiła Čaćviartkova.
— Tak, ja vyjšła na pracu, vielmi ciažki dzień, ciažki stan.
— Što z dyrektaram? Jana zvolnienaja?
— Ja nie mahu heta kamientavać.
Łukašenka: Na miescy nastaŭnicy ja hałavu adkruciŭ by ščaniuku
Nastaŭnica, zvolnienaja i adnoŭlenaja ŭ Homieli, užo na pracy: «Vy bačycie na maim tvary ŭśmiešku?..» A dyrektarka płača
Chłopčyka z Homiela, jaki kanfliktavaŭ z toj samaj nastaŭnicaj, vyklikali ŭ milicyju
