Nobieleŭskaja łaŭreatka ŭ litaratury Śviatłana Aleksijevič padzialiłasia z «Našaj Nivaj» pohladam na prezidenckuju kampaniju.
Fota Iryny Arachoŭskaj.
«Ja pakul surjozna nie saču za vybarami. Ja bačyła tolki čarhu, jakaja stajała da Statkieviča na Kamaroŭskim rynku. Ale mahu skazać, što Viktar Babaryka mnie vielmi padabajecca. Heta cikava.
Mnie zdajecca, što ŭ Babaryki jość šans, kali tolki Łukašenka niešta nie prydumaje.
Razam z tym, mnie zdajecca, što Viktar jašče da kanca nie pradumaŭ svoj płan. U mianie adčuvańnie, što jon sam u rozdumach, i dla jaho samoha heta było niečakanaściu.
Ź Viktaram Babarykam my rabili razam knižku.
Heta vielmi mocnaja asoba. Ja ŭjaŭlaju sabie takuju ŭładu budučyni: prezident — Viktar Babaryka, premjer — Kirył Rudy. My b tady žyli ŭ zusim inšaj krainie.
Toje, što Babaryka pajšoŭ na vybary — heta vielmi mužny ŭčynak. Jon zaŭsiody choča niešta dobraje zrabić dla krainy, i jaho mučaje, što adbyvajecca ŭ Biełarusi. Vialikaja pavaha jamu za toje, jak jon padtrymlivaŭ piśmieńnikaŭ, mastakoŭ. Jon vielmi šmat dobraha zrabiŭ».
