Pank, šachmatyst, siadzieŭ za abrazu Łukašenki: chto taki Andrej Pačobut, jakoha zatrymali za «raspalvańnie nacyjanalnaj varažniečy»
Rankam 25 sakavika siłaviki pryjšli ŭ kvateru da žurnalista Andreja Pačobuta, aktyvista niepryznanaha ŭładami Sajuza palakaŭ. Try hadziny doŭžyŭsia pieratrus u ramkach kryminalnaj spravy pa častcy 3 artykuła 130 «Raspalvańnie rasavaj, nacyjanalnaj varažniečy». Pavodle hetaha artykuła, abvinavačanamu moža pahražać ad 5 da 12 hadoŭ.
Pačobuta paśla pieratrusu zabrali na dopyt, jamu dazvolili z saboj sabrać rečy. Było niezrazumieła, ci Andrej budzie źmieščany pad vartu ŭ ramkach kryminalnaj spravy, ci administracyjnaj, jak staršynia Sajuza palakaŭ Anžalika Borys (asudžanaja na 15 sutak), ci jaho vyzvalać.
Paśla publikacyi hetaha artykuła ŭviečary stała viadoma, što Pačobuta dastavili ŭ Centralny aparat SK u Minsku. Jon zatrymany na 72 hadziny ŭ miežach kryminalnaj spravy.
«Naša Niva» ŭspaminaje, chto taki Andrej Pačobut. Heta dastatkova jarkaja i nieardynarnaja dla Biełarusi asoba.
Andrej Pačobut naradziŭsia ŭ 1973 hodzie ŭ miastečku Vialikaja Bierastavica, na samaj miažy z Polščaj. Ale dastatkova chutka siamja pierajechała ŭ Hrodna. Baćki pracavali nastaŭnikami: Vanda Andrejeŭna vykładała chimiju, Stanisłaŭ Iosifavič — fizkulturu i pracu.
Baćka ŭsio žyćcio cikaviŭsia historyjaj svajho rehijona, Hrodzienskaha i Bierastavickaha rajonaŭ, miescaŭ, dzie pierasiakajucca Nioman i Śvisłač. Jon papracavaŭ žurnalistam na Sachalinie, u inšych rehijonach Rasii.
«U mianie takaja razumnaja žonka — chimik, ja zaŭsiody joj zajzdrościŭ, a ja prosta pisaka. Tamu i maryŭ, kab Andrej staŭ ekanamistam ci inžynieram, ale jon vybraŭ šlach žurnalista. Syn vučyŭsia dobra i ŭ škole, i va ŭniviersitecie. Pastupiŭ na jurydyčny fakultet u Hrodnie. Ledź-ledź jamu nie chapiła, kab atrymać «čyrvony dypłom», tolki ŭ apošni ekzamien jamu pastavili «čatyry», i toje heta było nie praź viedy, a praz pavodziny. Potym jon sprabavaŭ trapić u advakaturu. Nie ŭziali. Biŭsia łbom ab ścienku, ale ničoha nie dało», — raskazvaje spadar Stanisłaŭ.
«Andrej ź dziacinstva adčuvalny da spraviadlivaści. Jon zaŭsiody baicca kahości pakryŭdzić, tamu karjera — heta nie pra jaho. Jon zaŭsiody lubiŭ čytać knižki, uvieś čas u biblijatekach baviŭ», — dzielicca tata našaha hieroja.
U pačatku 1990-ch Andrej razam sa svaim małodšym bratam Stasam zasnoŭvaje hurt Deviation. Hurt maje vyrazna anarchičnuju afarboŭku, čaho vartyja tolki nazvy pieśniaŭ «Zabi mianie, mient», «Telepuzik Łu-Łu». Hurt śpiavaŭ u asnoŭnym pa-biełarusku. Stas byŭ frantmenam hurta, a Andrej — bas-hitarystam.
«Ja niesurjozna da hetaha pastaviŭsia. Mnie miadźviedź na vucha nastupiŭ, dy i žonka ŭ mianie na bajanie nie hraje», — śmiajecca Stanisłaŭ Iosifavič. Andrej dastatkova chutka zaviazaŭ z muzykaj, a voś Stas praciahvaje hrać na hitary pa siońnia, ciapier jon žyvie ŭ Sankt-Pieciarburhu.
Andrej pisaŭ vieršy pa-biełarusku, chacia baćka kaža, što i nie pamiataje takoha. «Małodšy dyk pastajanna ŭsio napakaz demanstravaŭ», — havoryć Pačobut-starejšy.
Voś adzin ź vieršaŭ Andreja Pačobuta, na muzyku jaho pakłaŭ Aleś Dzianisaŭ z hurta «Dzieciuki»:
Zbroja
Nadziei niama, jak nikoli.
Navokał pakora i pałon.
Ale zachvałasia zbroja,
I vusny ŭsio šepčuć praklon.
Sa zbrojaj u rukach!
Sa zbrojaj!
Sa zbrojaj u rukach!
Sa zbrojaj
Zrabić hety krok — voś mara!
I pieršym nacisnuć na spusk.
Adzin raz nie być achviaraj.
Adzin raz paźbiehnuć pakut.
Što budzie potym — usio roŭna,
Što potym — heta łuchta!
I śmierć — jak uznaharoda.
Nie skončycca baraćba!
U 1990-ja Pačobut šmat kamunikuje ź biełaruskimi arhanizacyjami, jon časty hość na tusoŭkach BNF i «Maładoha frontu», ale da hetych arhanizacyj jon nie dałučaŭsia. Bolš za toje, Pačobut stanovicca zaŭvažnaj asobaj u Kanfiederacyi dziejučych supołak «Razam», jakaja abjadnała anarchistaŭ, zialonych, ekołahaŭ. Darečy, praz «Razam» prajšoŭ užo zhadany lidar «Dzieciukoŭ» Aleś Dzianisaŭ.
«Andrej časta zachodziŭ u redakcyju haziety «Pahonia», dzie ja pracavaŭ, — kaža žurnalist Andžej Pisalnik. — Tak my i pasiabravali. Potym pracavali razam u vydańni «Dzień», jakuju vydavaŭ niadoŭhi čas Mikoła Markievič. Zdajecca, u 2005 hodzie nam prapanavali zajmacca vydańniami polskaj mienšaści «Hłosam z-nad Niemna» i «Mahazinam Polskim». Ja staŭ redaktaram pieršaha, a Andrej — druhoha. U Sajuzie palakaŭ my z pačatku 90-ch».
«U siamji my zaŭsiody razmaŭlali pa-polsku. Plus było polskaje telebačańnie, tamu Andrej dobra viedaŭ polskuju movu, hladzieŭ ža «Pčołku Maju», «Loleka i Boleka». U našym rehijonie ŭsio tak namiašana, što ciažka skazać, chto palak, chto biełarus. Dla mianie heta ŭsio adno. Usie pavinny być na roŭnych», — kaža baćka.
Svoj rod siamja Andreja Pačobuta vyvodzić ad viadomaha rodu Pačobutaŭ-Adlanickich, u siamji visić vialikaje hienieałahičnaje dreva.
Kali Andrej aktyŭničaŭ u Sajuzie palakaŭ, to cisk uładaŭ na jaho tolki ŭzmocniŭsia. Byli šmatlikija zatrymańni, aryšty, pieratrusy. Andrej Pačobut prajšoŭ praz kryminalny pieraśled za paklop na prezidenta.
U krasaviku 2011 hoda na Andreja Pačobuta zaviali adrazu dźvie kryminalnyja spravy — «Abraza prezidenta» i «Paklop na prezidenta». Hetyja artykuły kryminalnaha kodeksa (368 i 367) pravaabaroncy časta nazyvali siarod tych, jakija varta dekryminalizavać, admianiŭšy za ich kryminalnuju adkaznaść. Što tyčycca toj spravy Pačobuta, to jon pravioŭ u SIZA dva miesiacy, paśla čaho byŭ asudžany da troch hadoŭ z adterminoŭkaj. Praz hod na žurnalista zaviali jašče adnu kryminalnuju spravu pa abrazie Alaksandra Łukašenki, ale jana tak i nie dajšła da suda i była spynienaja za adsutnaściu składu złačynstva. Za čas znachodžańnia ŭ turmie žurnalist straciŭ bolš za 20 kiłahramaŭ vahi.
«Čamu Andreja Pačobuta trymajuć za kratami? Tamu što ŭłady ŭ Minsku bajacca jahonaj advahi, niazłomnaści i ćviarozaj acenki situacyi ŭ Biełarusi, jakuju vykazvaŭ na staronkach «Haziety», — havaryłasia ŭ redakcyjnym materyjale polskaj «Haziety vyborčaj», ź jakoj u toj čas supracoŭničaŭ Pačobut.
Kažuć, što padčas spatkańnia z synam u turmie baćka Stanisłaŭ prasiŭ syna nie źviartacca da ŭładaŭ z prośbaj ab pamiłavańni, jak heta rabili tady mnohija palityki.
«Jahony intares jak historyka — heta Druhaja suśvietnaja vajna i paślavajennaja polskaja partyzanka. Heta viedajuć usie. Heta jaho chobi. Kaliści Andrej vielmi hodna prajšoŭ praz turemnaje vyprabavańnie, spadziajomsia, i hetym razam jon budzie vieści siabie hodna», — kaža Andžej Pisalnik. Jašče adnym chobi Pačobuta źjaŭlajucca šachmaty, jon kandydat u majstry sporta.
Andrej Pačobut žanaty, haduje syna Jarasłava i dačku Janu. Z žonkaj Aksanaj jon znajomy jašče sa starejšych kłasaŭ škoły. «Jon adnalub, nikoli nie pomniu, kab jon moh paškadavać za svoj vybar. Aksana — biełaruska, vypusknica biełaruskaj fiłałohii. Heta pakazvaje, što nacyjanalnaje nie nastolki dla nas važnaje, što my možam stvarać siemji nie tolki z polkami», — raskazvaje baćka.
«Kali b tolki Andrej zachacieŭ, to adrazu b źjechaŭ u Polšču. Znajšlisia b i ludzi, i cełyja arhanizacyi, jakija b jaho padtrymali, ale jon nikoli hetaha nie chacieŭ», — kaža Pisalnik.
«Navat ja kazaŭ: dy kiń ty ŭsio, źjazdžaj. «Mnie tam niama čaho rabić», — adkazvaŭ syn», — havoryć Stanisłaŭ Pačobut.
-
Šejman raskazaŭ pra Łukašenku niavydumanuju historyju, pra jakuju nielha maŭčać. Navumčyk: «Poŭnaja achinieja»
-
$1.000.000 za ŭvachod na cyrymoniju i pjanka z «dobrymi ruskimi» — Prakopjeŭ raskazaŭ pra svoj dzień inaŭhuracyi Trampa ŭ Vašynhtonie
-
U Lepieli za «ekstremizm» sudzili žančynu, jakaja słužyć u vojsku
Kamientary