Nakolki bolšy efiekt ad Bykaŭskaha śviata ŭ Byčkach byŭ by! Kab tolki arhanizatary vytracili čas i bienzin i zahadzia zanieśli ŭ kožnuju chatu ŭ Byčkach i vialikim susiednim miastečku Kubličy zaprašeńni na jaho. Kab napisali, što pryjeduć Baradulin, i Arłoŭ, i śpievaki. A tak — hrošy na davoz ludziej ź Miensku znajšli. Hrošy na premiju znajšli. Hrošy na pačastunak znajšli. A ŭsio — u svaim kole. Chto sam saboj ad vykankamaŭskaha śviata zastaŭsia, toj pabačyŭ i naša, svabodnaje śviata. Vykankamaŭskija kaŭbaski dobryja byli. A ž i svabodnaje śviata było praśvietłym.
My stolki enierhii ŭkładajem u našy imprezy. Treba časam z rozumam dadać troški jašče — i efiekt budzie rezanansny. Usio maje sens, što vychodzić vonki našaha ŭnutranaha koła. Što prabivajecca ŭ publičnuju prastoru, toje i varta.
