14 i 15 lipienia 2006 h. u parafii Najśviaciejšaj Panny Maryi z Hary Karmel (Maci Božaj Škaplernaj) u Miadzieli, jakoj užo bolš za 250 hadoŭ apiakujucca ajcy karmelity bosyja, adbyłasia ŭračystaść tytuła kaścioła. Va ŭračystaści braŭ udzieł Apostalski Administratar Minska-Mahiloŭskaj archidyjacezii biskup Antoni Dziamjanka.
14 i 15 lipienia 2006 h. u parafii Najśviaciejšaj Panny Maryi z Hary Karmel (Maci Božaj Škaplernaj) u Miadzieli, jakoj užo bolš za 250 hadoŭ apiakujucca ajcy karmelity bosyja, adbyłasia ŭračystaść tytuła kaścioła. Va ŭračystaści braŭ udzieł Apostalski Administratar Minska-Mahiloŭskaj archidyjacezii biskup Antoni Dziamjanka.
Zhodna z tradycyjaj, u piatnicu viečaram vierniki sabralisia ŭ kaściole ŭ padziemnaj kaplicy, dzie znachodzicca staražytny draŭlany kryž. Tam usio adbyvałasia, jak u Siaredniavieččy: upociemku, siarod muroŭ z čyrvonaj cehły, uviančanych mahutnym sklapieńniem, vierniki uznosili svaju cichuju malitvu da Ukryžavanaha Jezusa.
A 8-j hadzinie ŭviečary raspačałasia pracesija na Kalvaryju. Kaliści tut byli kaplicy. Kryžovy Šlach, kansekravany i aśviečany 8 žniŭnia 1772 hoda biskupam Fieliksam Tavianskim, biełaruskim sufrahanam, naličvaŭ 21 kaplicu i 8 bram, raźmieščanych na palach i na rynku miastečka. Uračystasci ŭ honar Maci Božaj Škaplernaj zvyčajna doŭžylisia čatyry dni.
Paślavajenny pieryjad u Miadzieli, jak i va ŭsioj krainie, nie byŭ spryjalny dla duchoŭnaha žyćcia. Kaścioł byŭ začynieny i pieradadzieny ŭ karystańnie miascovaj sialhaschimii, a Kalvaryja — razburana. U 1989 h. parafija była adnoŭlena, u jaje iznoŭ viarnulisia ajcy karmelity, a praź piać hadoŭ vierniki na miescy daŭniaj Kalvaryi pastavili draŭlanyja kryžy. Siońnia tam, dzie stajać kryžy, raście pryhožy les, dziakujučy jakomu hety Kryžovy Šlach asabliva admietny. Usia malitoŭnaja trasa prascirajecca na niekalki kiłamietraŭ. Vierniki iduć z zapalenymi śviečkami, spyniajučysia la kožnaj stacyi dla razvažańnia i malitvy. Dobraj tradycyjaj stała taksama całavańnie albo, prynamsi, dotyk da kožnaha z kryžoŭ.
Nabaženstva zaviaršyłasia apoŭnačy, i paśla hetaha kala dvanaccataj stacyi — stacyi ŭkryžavańnia Jezusa Chrysta — raspačałasia śviataja Imša. Stacyja hetaja znachodzicca na vysokaj hary, adkul vidać krajavidy azioraŭ Miastra i Naračy... Načnuju ciemru raśsiejvaŭ ahoń śviečak šmatlikich viernikaŭ. Sioleta śviatuju Imšu apoŭnačy ŭznačaliŭ a. Juryj Nachodka OCD, neaprezbiter z Naračy, a hamiliju pramoviŭ a. Viktar Burłak OFM, kustaš sanktuaryja Maci Božaj Budsłaŭskaj. Paśla zakančeńnia śviatoj Imšy moładź arhanizavała malitoŭnaje čuvańnie ŭ kaściole pierad abrazom Maci Božaj Škaplernaj.
Kulminacyjaj uračystasci stała śviataja Imša, jakuju ŭ subotu celebravaŭ Apostalski Administratar Minska-Mahiloŭskaj Archidyjacezii biskup Antoni Dziamjanka. U hetaj Imšy ŭdzielničali pradstaŭniki duchavienstva Budsłaŭskaha dekanatu, da jakoha adnosicca Miadzieł, na čale ź dziekanam ks. Piatrom Šarko, braty karmelity, navučency Miždyjacezijalnaj vyšejšaj duchoŭnaj sieminaryi im. sv. Tamaša Akvinskaha ŭ Pinsku, siostry karmelitki ad Dziciatka Jezus, a taksama sotni viernikaŭ. Biskup u svajoj hamilii vielmi dastupna i pranikniona raspavioŭ pra historyju i značeńnie karmelickaha škaplera, źviarnuŭsia da siemjaŭ i da moładzi z zaklikam być viernymi Jevanhiellu i budavać žyćcio na fundamiencie viery.
Padčas Eŭcharystyi vosiemdziesiat viernikaŭ stali «rycarami Chrysta», pryniaŭšy sakrament kanfirmacyi. Biskup Antoni taksama zaklikaŭ prysutnych da malitvy ab śviatarskich i manaskich paklikańniach.
Uračystaść zaviaršyłasia eŭcharystyčnaj pracesijaj vakoł kaścioła.
Ciapier čytajuć
Dziaržaŭnyja sacyjołahi: Biełarusy najpierš źviazvajuć svaju dziaržaŭnaść ź Vialikim Kniastvam Litoŭskim18
Kamientary