Vučonaha pałačanina Simiaona ŭspaminajuć pieravažna jak dramaturha i paeta. Miž tym sam jon ličyŭ siabie najpierš teołaham. Im napisany šerah bahasłoŭskich prac, u jakich razhladajucca ledź nie ŭsie aktualnyja relihijnyja pytańni taho času.
Jakija ž prablemy chvalavali našych prodkaŭ? Siarod ich jość dziŭnyja, na naš pohlad, ale dla tahačasnaha čałavieka važnyja pytańni. Naprykład, čamu Chrystos naradziŭsia ŭ śniežni, ci moh jon havaryć adrazu paśla naradžeńnia, čamu jaho prybili čatyrma, a nie tryma ćvikami? Z druhoha boku, Simiaon zakranaje i viečnaje pytańnie: našto Boh stvaryŭ čałavieka? Adkaz tradycyjna teałahičny, kab ludzi zaniali miesca zrynutych aniołaŭ. Kali b Adam i Jeva nie sahrašyli, u ich usio roŭna b naradžalisia dzieci, tolki biez bolu, smurodu, i u pryznačany čas baćki ŭznosilisia by na nieba, pakidajučy miesca ŭ ziamnym raju dzieciam.
Z matematyčnaj dakładnaściu Simiaon padličvaje kolki pieršaja para žyła ŭ rai — try hadziny.A sahrašyła ŭ šostaj častcy dnia, tamu i Chrystos, vykuplajučy hrech Adama, byŭ raśpiaty a šostaj hadzinie dnia.
Z takoj ža dakładnaściu Simiaon apisvaje budovu śvietu. Jon trymajecca arystocieleŭska-ptałamiejeŭskaj madeli: u centry — Ziamla, vakoł — zorki i siem płaniet, jakija jon nazyvaje na hrecki manier Kron (Saturn), Dej (Jupiter), Afradyta (Vieniera), Jermij (Mierkuryj)… Da płaniet Simiaon adnosić taksama Miesiac i Sonca. I tut nie abychodzicca biez aryfmietyčnych raźlikaŭ. Simiaon padličvaje, što
samaja maleńkaja zorka ŭ 80 razoŭ bolšaja za Ziamlu, a Miesiac u 30 razoŭ mienšy. Sonca pieraŭzychodzić našu płanietu ŭ 66 razoŭ.Kali b syn Haŭryły z Połacku žyŭ u staražytnych Afinach, jaho b biezumoŭna pryniali ŭ płatonaŭskuju Akademiju, dzie matematycy addavałasia pieravaha pierad inšymi navukami.
U toj ža čas treba pryznać, što vučony pałačanin adstavaŭ ad takich svaich suajčyńnikaŭ jak Kazimir Łyščynski i Łaŭrencij Zizanij, jakija ŭžo pryjšli da kapiernikaŭskaj sistemy i idei množnaści śvietaŭ.
Jak kožnaha viernika Simiaona chvalujuć prablemy eschatołohii: jak, naprykład, adbudziecca ŭvaskresieńnie miortvych. Jon dapuskaje, što
pry takim składanym pracesie častki cieła mohuć pierabłytacca: ruki apynucca na miescy noh, ale heta nie sapsuje vobrazu čałavieka.Znoŭ ža ŭ novym čałaviečym ciele nie budzie nijakaha brudu, siemia, bo Chrystos skazaŭ: «U carstvie maim nie biaruć šlub i nie žadajuć, a ŭsie padobny aniołam niabiesnym».
Šmat uvahi nadajecca postaci Antychrysta. Pavodle Simiaona, heta budzie čałaviek niezvyčajnaj pryhažości i rozumu, ale ŭsie dziejańni jaho nakiravany na zło. Antychryst spakusić mnohich. U jaho źjaviacca iłžeapastały, iłžepraroki, siarod ich navat adzin chryścijanski śviatar.
Ułada Antychrysta praciahniecca try hady. Zatym nastanie Strašny sud, jaki budzie ciahnucca ad 6-j hadziny da 9-j, stolki, kolki Chrystos visieŭ na kryžy.
U hetym płanie varta ŭspomnić jašče raz mif pra spradviečnuju talerantnaść biełarusaŭ. Simiaon Połacki jaho nie paćviardžaje. Dla jaho pahancy, judei, musulmanie i navat niechryščonyja dzieci «biezzakonna sahrašyli, biezzakonna i ŭ piekła pojduć». Simiaon palemizuje s tymi, chto liča, što kožny moža ŭratavacca ŭ svajoj viery, kali jon dobry i nie robić zła. Praŭda, treba pryznać, što Simiaon, u adroźnieńnie ad pratapopa Avakuma ci ad druhoha jaho sučaśnika — ukrainskaha piśmieńnika Halatoŭskaha, nie pryvodzić adkryta-pahromnych zaklikaŭ. Sud nad pahancami jon daviaraje Bohu.
Da viery svaich sučaśnikaŭ-maskoŭcaŭ Simiaon taksama stavicca krytyčna. Jon adznačaje ŭ ich šerah zababonaŭ.Siarod ich trymańnie pry sabie cydułak ad chvarob, hadańnie praz rešata na kradziež, ab pośpiechu ci niaŭdačy pry sustrečach ź ludźmi ci žyviołami i hetak dalej.
Pracy Simiaona sapraŭdy encykłapiedyčnyja, i choć u ich taksama šmat zababonaŭ, bieź ich nielha paznać da kanca duchoŭny śviet našych prodkaŭ.
