Pavieł Sapiełka: Nielha adnym ci dvuma paviedamleńniami ŭ sacsietcy raspalić varožaść ci varažnieču 

«Nastupstvy pierastrełki ŭ Minsku mohuć mieć razburalny efiekt dla reštak zakonnaści i pravoŭ hramadzian: my znoŭ nazirajem dziaržaŭnuju palityku dvajnych standartaŭ, kali adzin z bakoŭ uzbrojeny i ŭtrymlivaje ŭładu, a tamu — maje racyju.

Naohuł ža pryncypy svabody vykazvańnia mierkavańnia zasnavanyja na razumieńni taho, što «svaboda vykazvańnia mierkavańnia i roŭnaść źjaŭlajucca bazavymi pravami i ich realizacyja nieabchodnaja dla ažyćciaŭleńnia i abarony ŭsich pravoŭ čałavieka. … Pluralizm i raznastajnaść źjaŭlajucca kryterami svabody vykazvańnia mierkavańnia.

Realizacyja prava na svabodu vykazvańnia mierkavańnia daje mahčymaść dla žyvoha, šmatbakovaha hramadskaha abmierkavańnia, z roznych pierśpiektyŭ i roznych punktaŭ hledžańnia. Niaroŭnaść pryvodzić da vyklučeńnia peŭnych hałasoŭ, padryvajučy hetyja idei.

Prava kožnaha być pačutym, kazać i brać udzieł u palityčnym, kulturnym i sacyjalnym žyćci, u svaju čarhu, źjaŭlajecca nieabchodnaj umovaj dla dasiahnieńnia i ažyćciaŭleńnia roŭnaści.

Kali ludzi pazbaŭlenyja hołasu i mahčymaści ŭdziełu ŭ žyćci hramadstva, ich prablemy, dośvied i chvalavańni robiacca niabačnymi, i jany bolš uraźlivyja pierad nieciarpimaściu, praduziatym staŭleńniem i marhinalizacyjaj.

Źmiest adnaho z pryncypaŭ taki: «Palityki i inšyja lidary ŭ hramadstvie pavinny paźbiahać zajaŭ, jakija mohuć spryjać dyskryminacyi ci ŭščamlać roŭnaść».

Adnak adkryty zaklik da teroru i hvałtu «ŭ adkaz», jaki prahučaŭ ad staršyni Pastajannaj kamisii pa nacyjanalnaj biaśpiecy Pałaty pradstaŭnikoŭ Nacyjanalnaha schodu Aleha Biełakonieva, zastaŭsia biespakaranym, a bolš za sotniu zvyčajnych hramadzianaŭ zatrymali i pazbavili voli za vykazvańni, jakija dakładna nie byli pryčynaj aktu hvałtu — heta ŭžo była reakcyja na toje, što adbyłosia.

Jakoj by hetaja reakcyja ni była, jana dakładna nie pavinna zrabicca nahodaj dla źniavahi, žorstkaha abychodžańnia i źniavoleńnia, prynamsi — da prysudu.

Naohuł pavodle art. 130 KK karajucca «naŭmysnyja dziejańni, nakiravanyja na raspalvańnie rasavaj, nacyjanalnaj, relihijnaj abo inšaj sacyjalnaj varožaści ci varažniečy pa prykmiecie rasavaj, nacyjanalnaj, relihijnaj, moŭnaj ci inšaj sacyjalnaj prynaležnaści».

U čym ja ščyra ŭpeŭnieny: nielha adnym-dvuma paviedamleńniami ŭ sacyjalnaj sietcy raspalić varožaść ci varažnieču, hety praces adbyvajecca nie tak chutka. Navat takoje epičnaje vykazvańnie, jak u deputata-hienierała, samo pa sabie nie pryviadzie da taho, što chtości (navat u bałakłavach) pabiažyć zabivać u adkaz na hibiel kalehi — heta nie pracuje tak prosta.

Jašče adnym standartam, tolki ŭžo z haliny pracesualnych pravoŭ, źjaŭlajecca prezumpcyja na karyść užyvańnia mieraŭ strymańnia, nie źviazanych z pazbaŭleńniem voli, da taho času, pakul nieabchodnaść užyvańnia takich žorstkich mier nie budzie abhruntavana. Pryčym spasyłki na niejkija nadzvyčajnyja akaličnaści i navat na adnu tolki ciažkaść abvinavačvańniaŭ takimi padstavami nie źjaŭlajucca.

Tamu vidavočnyja palityčnyja matyvy pazbaŭleńnia voli dziasiatkaŭ, a to i sotniaŭ ludziej, dla kožnaha ź jakich heta — trahiedyja, jakaja moža ŭzmacniacca žorstkimi ŭmovami ŭtrymańnia».

Čytajcie taksama: Bolš za 110 biełarusaŭ mohuć adnačasova sieści za kamientary pa «spravie Zielcera». Spytali jurysta, čaho čakać

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0