Rekanstrukcyja muzieja i dapamožnych budynkaŭ.

Rekanstrukcyja muzieja i dapamožnych budynkaŭ.

 Raniej pa hetaj viežy paznavali Muziej pryrody. Zaraz jana budzie abaznačać restaran.

Raniej pa hetaj viežy paznavali Muziej pryrody. Zaraz jana budzie abaznačać restaran.

 Histaryčnaja daroha na Hajnaŭku. Jaje zalijuć asfaltam.

Histaryčnaja daroha na Hajnaŭku. Jaje zalijuć asfaltam.

 Na hetym mescy, za sto mietraŭ ad voziera Planta, budzie aŭtastajanka.

Na hetym mescy, za sto mietraŭ ad voziera Planta, budzie aŭtastajanka.

 Demantaž starych valjeraŭ…

Demantaž starych valjeraŭ…

 … i ŭstanoŭka novych.

… i ŭstanoŭka novych.

Letaś Rada Jeŭropy časova prypyniła Jeŭrapiejski dypłom Biełaviežskaj puščy.

Dypłom Rady Jeŭropy — prestyžnaja ŭznaharoda dla nacyjanalnych parkaŭ i zapaviednikaŭ, jakoj adznačajucca zasłuhi ŭ spravie achovy pryrody. Nacyjanalny park «Biełaviežskaja pušča» atrymaŭ jaho ŭ 1997 hodzie za papiarednija pośpiechi ŭ spravie zachavańnia niekranutaj pryrody Biełaviežskaha reliktavaha lesu.

Umovaj dla padaŭžeńnia ŭznaharody była raspracoŭka Płana ŭpraŭleńnia parkam na najbližejšyja 10 hadoŭ i prezientacyja jaho kamitetu Rady Jeŭropy pa pytańniach zachavańnia bijałahičnaj i łandšaftnaj raznastajnaści. Na pačatku hetaha hodu płan narešcie raspracavali i ŭchvalili.

Valer Drančuk, publicyst i aktyvist ekałahičnaha ruchu, raspavioŭ «NN», jak adbyvajecca rekanstrukcyja zapaviednika.

«Biełaviežskaja pušča apranajecca ŭ plitku. Pryčym vielmi aktyŭna. Usio mahčymaje, što možna pakryć, usio pakryvajecca. Aryjentacyja na toje, što siudy buduć pryjazdžać ludzi nie dla taho, kab chadzić pa miakkich ściežkach i słuchać cišyniu, a aryjentacyja na restaran dy palavańni, — kaža Valer Drančuk— Zakon ab nacyjanalnych parkach aryjentuje pierš‑napierš na dydaktyku, na vychavańnie, na aśvietnickuju dziejnaść. Usio, što ja tam bačyŭ, pakazvaje na toje, što tam budzie ałmaznaja biblijateka numar dva».

U Biełaviežskaj puščy da hetaj pary niekranutaja pryroda admiežvanaja ad naviednikaŭ valjerami. Ciapier ich abnaŭlajuć, ukopvajučy žalezabietonnyja słupy.

«Valjery — heta ŭžo nie jeŭrapiejski šlach raźvićcia zapaviednikaŭ. — kamientuje Valer Drančuk. — Niekranutaja pryroda pavinna być na svabodzie. A ŭ Biełaviežskaj puščy nie admaŭlajucca da valjeraŭ. Heta — dzikunstva, a nie ŭzor vychavańnia».

VŽ, fota Valera Drančuka

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0