«Usie čatyry z pałovaj hadziny ja nie adychodziŭ ad ekrana». Praŭładnyja litaratary raspaviali, što «adhuknułasia ŭ sercy» paśla pasłańnia Łukašenki
U najlepšych tradycyjach savieckich časoŭ «Źviazda» sabrała vodhuki praŭładnych litarataraŭ na pasłańnie Łukašenki. «Jakija z pasyłaŭ stali najbolš blizkimi? Jakija z akreślenych padčas pasłańnia zadač u pieršuju čarhu tyčacca piśmieńnikaŭ? Što mohuć zrabić dziejačy kultury dla ich vyrašeńnia?» — spytała «Źviazda».
«Što tyčycca akreślenych padčas Pasłańnia (cytaty pryvodziacca jak u aryhinale — NN) zadač, to dla piśmieńnika važna ŭsio! Kali ty — sapraŭdny piśmieńnik, kali žyvieš adnymi dumami i kłopatami sa svaim narodam… Zhurtavańnie biełaruskaha naroda, umacavańnie ekanomiki, prapahanda kłasičnych siamiejnych i kulturnych kaštoŭnaściej, patryjatyčnaje vychavańnie moładzi na kankretnych prykładach, mižnarodnaje kulturnaje supracoŭnictva z susiedziami i najpierš z brackim nam ruskim narodam i mnohaje inšaje — zychodnyja temy dla tvorčaha pieraasensavańnia. Piśmieńnikam zastajecca tolki stvarać! Aktyŭna, samaaddana pisać jakasnyja tvory!» — skazaŭ Uładzimir Haŭryłovič, zasłužany dziejač kultury Respubliki Biełaruś, staršynia Homielskaha abłasnoha adździaleńnia Sajuza piśmieńnikaŭ Biełarusi.
«Vystupleńnie Prezidenta Biełarusi Alaksandra Ryhoraviča Łukašenki nastolki źmiastoŭnaje, hłybokaje i važnaje, što zasłuhoŭvaje stać prahramaj dziejańniaŭ dla kožnaha.
Heta i haračy zaklik viadomaha palityka sučasnaści da miru va ŭsim śviecie, da supracoŭnictva, suprać hvałtu, niespraviadlivaści i vojnaŭ. Asabliva ŭraziła i kranuła tema suvierennaści i niezaležnaści Biełarusi», — skazaŭ Michaś Paźniakoŭ, staršynia Minskaha haradskoha adździaleńnia Sajuza piśmieńnikaŭ Biełarusi, łaŭreat Nacyjanalnaj litaraturnaj premii Biełarusi.
«Usprymaju Pasłańnie našaha Prezidenta jak celnuju harmaničnuju kanstrukcyju, u jakoj kožny pasył vykonvaje svaju admietnuju rolu ŭ farmiravańni efiektyŭnaści cełaha. Heta jak stavić pytańnie: jakaja šaściareńka ŭ hadzińniku najbolš važnaja? My ž hetaha nie robim. Tak i tut», — miarkuje Aleś Kazieka, staršynia Mahiloŭskaha abłasnoha adździaleńnia Sajuza piśmieńnikaŭ Biełarusi.
«Usie čatyry z pałovaj hadziny ja nie adychodziŭ ad ekrana. Amal kožnaja fraza Prezidenta vyklikała sustrečnyja emocyi», — pryznaŭsia Anatol Aŭrucin, łaŭreat Nacyjanalnaj litaraturnaj premii Biełarusi, uładalnik «Załatoha Viciazia — 2022» u halinie paezii.
«A što ŭ vas za prablemy? Daloka da Minska ci niama kamu padvieźci?» Publičnaja pikiroŭka Łukašenki i Pašyniana11
Kamientary