«Mozh niby sprabuje ciabie ŭratavać». Hrodzienski parkuryst raskazaŭ, pra što jon dumaje, kali skača z treciaha paviercha
Nie časta možna pačuć, što adčuvaje čałaviek, kali skača z treciaha paviercha. U intervju błohu «Hrodno s13.ru» hrodzienski parkuryst Valeryj Paškievič raskazaŭ heta ŭ detalach. A taksama patłumačyŭ, navošta zalez adnojčy na viarchušku Hrodzienskaj televyški, i raspavioŭ, jak viertykalna zabieh na trochmietrovuju ścienku kala viadomaha ŭ horadzie restarana.
Valeryju Paškieviču z Hrodna — 30 hadoŭ. Dniom jon pracuje myjščykam hruzavych aŭtamabilaŭ, a ŭviečary — žvava i badziora pieraskokvaje cieraz parenčy i inšyja pieraškody ŭ horadzie, robić trajnyja salta ŭ pavietry, saskokvaje z dachaŭ haražoŭ, vyklikajučy ździŭleńnie i zachapleńnie (heta radziej) u minakoŭ.
Pieršyja truki parkura hrodzieniec asvoiŭ, kali jamu było ŭsiaho 10 hadoŭ. I voś na praciahu 20 hadoŭ jon adtočvaje svajo akrabatyčnaje majsterstva, jakoje tonka miažuje z ryzykaj. Videa trenirovak Valeryj vykładvaje ŭ svaim instahramie, aktyŭna źbirajučy «sercajki» i kamientary aŭdytoryi.
Hledziačy na takuju aktyŭnaść i kolkaść padpisčykaŭ (135 tysiač), ciažka ŭjavić, što hrodzieniec tolki paru miesiacaŭ tamu pačaŭ aktyŭna vieści svaju staronku. Miž tym niekatoryja jaho videa nabirajuć pa 4 800 000 prahladaŭ.
Sustrecca ź im damovilisia na druhim paviersie parkoŭki handlovaha centra. Muskulisty i padciahnuty chłopiec nievysokaha rostu adrazu zhadziŭsia papaziravać dla fota da artykuła. Jon žvava padychodzić da parenčaŭ, aceńvajučy adlehłaści da ziamli.
— A možna niešta praściejšaje? — paprasili ŭ jaho, bo adrenalinu ad ubačanaha ŭ instahramie chapała i tak.
— Nu, tady prosta stojka! — chłopiec u adnu siekundu staŭ rukami na parenčy, za jakimi mietraŭ z 10 da ziamli.
Parkuram Valera pačaŭ zachaplacca ŭ dziesiacihadovym uzroście paśla taho, jak razam sa starejšym bratam pahladzieli film «13-y rajon». Z taho momantu pačaŭ vyvučać roliki ŭ internecie i sprabavać paŭtaryć najpraściejšyja elemienty hetaha vidu sportu.
U byłyja časy, raspaviadaje surazmoŭca, ludziej, jakija zachaplalisia parkuram, było bolej. Razam jany treniravalisia, dzialilisia viedami i jeździli na spabornictvy. Dvojčy hrodzieniec zajmaŭ pieršyja miescy — u Minsku i Maskvie.
— Ciapier ludziej, jakija zajmajucca parkuram, vielmi mała… Dobra, kali čałaviek z 20 nabiarecca pa ŭsioj krainie…
— Raskažy, jak prachodzić tvaja treniroŭka?
— Lubaja treniroŭka pačynajecca z raźminki. Treba razahreć sustavy i cieła. My nazyvajem heta «vaŭty». Heta kali prosta pieraskokvać lohkimi sposabami cieraz parenčy, zatym — z razvarotami. Potym, kali ŭžo raźmialisia narmalna, idziom pa horadzie i šukajem cikavyja miescy.
— Ci atrymlivaŭ kali-niebudź surjoznyja traŭmy?
— Ja ničoha nie łamaŭ nikoli, ćchu-ćchu-ćchu. Zašyvali niekalki razoŭ ruki, nohi, hałavu. Irvaŭ źviazki na halonkastupniovym sustavie niekalki razoŭ. Usio heta było praź nie vielmi ŭdałaje pryziamleńnie.
— Kali ciabie zašyvali, nie było dumak usio kinuć i žyć sabie spakojna?
— Nie, takich dumak nie było. Było žadańnie praanalizavać, što zrabiŭ nie tak, i bolš takoha nie paŭtarać.
— A jak baćki staviacca? Nie sprabavali adhavaryć?
— Pieršy čas sprabavali. Ciapier užo ničoha nie havorać. Nu, tolki kali niešta niebiaśpiečnaje rablu.
— A niebiaśpiečnaje ŭ tvaim razumieńni — heta što?
— Trajnoje salta z dvuchmietrovaha turnika, naprykład. Ci voś rabiŭ salta z treciaha paviercha. Ludzi, jakija heta bačyli, kazali: što ty robiš, padumaj pra baćkoŭ!
— A pra što ty pry hetym dumaŭ, kali lacieŭ uniz?
— Dla mianie ŭsio zapavolvajecca. Serca pačynaje chutka stukać, u kroŭ pastupajuć roznyja harmony. Zboku hety palot zdajecca adnoj siekundaj, dla mianie jon ciahniecca doŭha. Ja paśpiavaju pra mnohaje padumać. I heta, napeŭna, samaje cikavaje adčuvańnie. Mozh niby sprabuje ciabie ŭratavać, i ŭ palocie ty dumaješ, jak lepš pryziamlicca, što idzie nie tak… Mahu jašče i pa bakach pahladzieć…
— Što hałoŭnaje ŭ hetym vidzie sportu? Patrebny spartyŭny spryt ci niešta bolšaje?
— Hałoŭnaje — prychodzić da ŭsiaho pastupova. Spačatku treniravacca fizična, kab była choć niejkaja siła — padciahvańni i adciskańni, naprykład. Potym užo rabić minimalnyja bazavyja elemienty, roznyja salta: zadniaje, arabskaje i piaredniaje. Potym ad ich užo ŭsie astatnija vytvornyja elemienty robiacca…
— Ci vykarystoŭvaješ ty svaje navyki ŭ štodzionnym žyćci? Naprykład, kali kudyści vielmi śpiašaješsia…
— Viadoma, vykarystoŭvaju. Nie ŭvieś čas, ale kali jość sposab aščadzić chvilinku, ja abaviazkova hetym skarystajusia…
— Na tvaju dumku, čaho bolš u parkury — akrabatyki, atletyki ci bajavoha vidu sportu?
— Uvohule, rodapačynalnik parkura — David Biel. Jahonyja baćka i dzied byli pažarnikami i časta raspaviadali pra hieraičnyja ŭčynki svaich kaleh, jak jany ratavali ludziej, na jakija dziejańni dla hetaha navažvalisia… I ŭ jaho raźviłasia cikavaść, jak možna maksimalna chutka pieraadoleć pieraškody, pry hetym samomu nie trapić u pastku, nie naškodzić sabie. Tak i źjaviŭsia hety sport…
— Jak ty možaš acanić jaho raźvićcio ŭ Biełarusi?
— U našaj krainie jon, na žal, nie vielmi raźvity. U Minsku, ja viedaju, jość placoŭka dla skiejtbordaŭ i parkura. Kali b takich placovak było bolš, było b dobra. U Hrodnie my zrabili placoŭku dla trenirovak na bierazie Niomana, kala Łasosny…
Ja zaŭvažyŭ, što sioleta pačali śpiłoŭvać na stadyjonach žaleznyja turniki i parenčy… Tamu ciapier prablematyčna ŭžo znajści, dzie možna patreniravacca ŭ horadzie. Sučasnyja dziciačyja placoŭki — nie varyjant…
— Nie dumaŭ, kab adkryć svaju škołu abo siekcyju dla navučańnia dziaciej?
— Dumaŭ. Niekatory čas navat sprabavali damovicca z załami, ź Ladovym pałacam… Navat nabor dziaciej adnojčy zrabili. Da nas chadzili treniravacca, ale potym nam skazali: «Nie, nie kocić, nie padychodzić, zanadta niebiaśpiečna…»
— Tvoj asabisty truk i rekordy, jakimi ty hanaryšsia?
— Kala restarana «Załatoje ciala» jość vysokaja, amal šaścimietrovaja ściana. Ja na jaje zabiahaŭ viertykalna. Času na padrychtoŭku syšło šmat, praŭda. Spačatku ja treniravaŭsia na nievialikich uzvyššach, pastupova pavialičvajučy vyšyniu pieraškody.
Tak ja i apynuŭsia la hetaj ściany. Siem hadoŭ tamu było šmat sprob jaje zavajavać. U hetym hodzie rablu heta z druhoha razu ŭžo.
Što tyčycca asabistych rekordaŭ, to ja skakaŭ z vyšyni 7,5 mietra, a samy doŭhi skačok taksama byŭ prykładna 7 mietraŭ…
— A pa dachach biehaŭ?
— Kaliści vielmi daŭno załaziŭ na televiežu. Mnie prosta zachaciełasia pahladzieć na horad z vyšyni. Kali spuskaŭsia, unizie mianie ŭžo čakali achoŭniki z uklučanymi pražektarami…
— U ciabie ŭ instrahramie 135 tysiač padpisčykaŭ, a niekatoryja tvaje videa nabirajuć pa 4,8 miljona prahladaŭ. Raskažy, jak ty pryjšoŭ da hetych ličbaŭ?
— U mai hetaha hoda ŭ mianie było tolki 100 padpisčykaŭ. Moj siabar mnie paraiŭ prosta vykładać videa karacieńkija. Ja pačaŭ heta rabić — i ŭsio!
Jašče tady dumaŭ, pryšpilna było b nabrać da kanca leta chacia b tysiaču padpisčykaŭ. Ščyra kažučy, ja sam nie zaŭvažyŭ, jak vyrasła aŭdytoryja. Ludzi repościać maje videa, dzielacca ź siabrami, i jany «zalatajuć» u top…
— Adčuŭ na sabie hetuju papularnaść?
— Nu, pastupova pastupajuć niejkija prapanovy supracoŭnictva, ale ja pakul da kanca nie razabraŭsia, što ź imi jašče rabić… Zdymaŭsia niejak u Minsku dla rekłamy matracaŭ. Tady mnie treba było pa-asablivamu zaskokvać na łožak.
Što tyčycca parkura, to chaj heta zastaniecca prosta chobi. U advarotnym vypadku jon moža prosta mnie nadakučyć. A hetaha mnie b nie chaciełasia…
«Jak Vikipiedyja, ale tolki ŭ śviecie kartaŭ». Hrodzieniec raskazaŭ pra svajo niezvyčajnaje chobi
«Za 100 000 dalaraŭ možna ŭsie mašyny pradać, ale ja nie pradaju». Hrodzieniec sabraŭ unikalnuju kalekcyju retraaŭtamabilaŭ
63-hadovy vienhr pieršym u śviecie prajšoŭ pa kanacie cieraz Dunaj biez strachoŭki VIDEA
Kamientary