«Heta nie prosta kurortny raman ci momant pomsty». Kryścina Cimanoŭskaja pra razvod i novyja adnosiny
Lohkaatletka Kryścina Cimanoŭskaja ŭčora aficyjna padała zajavu na razvod. Jana raspaviała «Našaj Nivie» pra svajo asabistaje žyćcio ciapier, a taksama dała niekalki parad žančynam.
Fota: instahram Kryściny Cimanoŭskaj
— Padčas našaha apošniaha intervju vy kazali, što muž dapamahaje vam z treniroŭkami. Jak vy ličycie, ci paŭpłyvaje vaš razryŭ na trenirovačny praces?
— U mianie jość polski trenier, i ja ŭžo davoli daśviedčanaja spartoŭka, tamu nie baču prablem u hetym i liču, što majo asabistaje žyćcio nijak nie paŭpłyvaje na trenirovačny praces.
Ja jak i raniej trenirujusia, u mianie jość padtrymka rodnych i blizkich. Ja ŭpeŭniena ŭ sabie, u mianie jość mety i płany, jakija ja źbirajusia ažyćciavić. A kali staŭlu pierad saboj metu, to praktyčna ničoha nie moža pieraškodzić mnie jaje dasiahnuć.
— Vy dziesiać hadoŭ byli razam — heta davoli vialiki termin. Ja tak razumieju, što heta była historyja pra pieršaje kachańnie, jakoje łahična pierarasło ŭ šlub. Ci ciažka było pryniać rašeńnie razyścisia?
— Nie, nie ciažka, bo ja ŭžo była hatova da hetaha. Nasamreč było šmat i dobraha, i drennaha ŭ hetych adnosinach. My šmat prajšli razam i, zdajecca, addali adno adnamu ŭsio, što mahli.
Na žal, tak zdaryłasia, što paśla pierajezdu my addalilisia adno ad adnoha i ŭsie sproby naładzić adnosiny akazalisia marnymi. Ja daŭno saśpieła da rasstavańnia, ale nie chapała advahi. Peŭnyja žyćciovyja momanty padšturchnuli mianie da kančatkovaha rašeńnia.
Nie chaču vinavacić kahości ci kazać, što chtości z nas u hetym vinavaty. Nie vinavaty nichto. Prosta našy darohi kančatkova razyšlisia.
— Jakuju paradu vy b dali žančynam, jakija daŭno dumajuć pra razvod, ale nijak nie mohuć vyrašycca na jaho?
— Mabyć, spačatku treba spytać u siabie: što ja chaču ad hetych adnosin? Pažadana, kab partnior taksama adkazaŭ na hetaje pytańnie.
Kali chtości z partnioraŭ užo nie bačyć budučyni razam, to tut viadoma varta sabrać usiu volu ŭ kułak i razyścisia, bo ničoha ŭžo nie atrymajecca pabudavać.
Taksama treba zrazumieć, nakolki ŭ vas niezdarovyja adnosiny. Jość try važnyja prykmiety niezdarovych adnosin.
Pieršaje — heta niedavier. Kali čałaviek sistematyčna vas padvodzić, uvieś čas chłusić u vočy, to heta niebiaśpiečnyja adnosiny. U daviernych adnosinach čałavieku nie treba zachoŭvać svaje sakrety ad inšych, nie treba turbavacca ab fizičnaj i emacyjanalnaj biaśpiecy.
Druhoje — heta adsutnaść dyjałohu. U niezdarovych adnosinach nielha havaryć na čyściniu, nielha raskazvać pra svaje pačućci. Vas nie słuchajuć i nie čujuć.
Treciaje — heta niepavaha, kali partnior ihnaruje vašyja patreby, prośby, intaresy i žadańni. Isnujuć tolki jon i jaho intaresy.
Čym raniej vy vyjavicie ŭ svaich adnosinach niehatyŭnyja prykmiety, tym raniej zmožacie źviarnucca da psichołaha i budzie bolš šancaŭ viarnuć usio ŭ zdarovaje rečyšča. Ale kali tak i nie atrymlivajecca viarnuć usio, to vyjście adno — razychodzicca.
I ŭ nas jakraz byŭ hety vypadak. My sprabavali niešta rabić, ale ŭ našaj situacyi zvarotnaha šlachu ŭžo nie było.
Rašeńnie ab razvodzie lahčej prymać, kali jość padtrymka. Možna znajści žanočyja kłuby, niejkija novyja znajomstvy, havaryć z tymi, chto pieražyŭ taki dośvied.
I ja taksama mieła patrebu ŭ padtrymcy. U maim asiarodździ akazałasia davoli šmat ludziej, jakija pieražyli razvod, jany dzialilisia hetym sa mnoj i mnie stanaviłasia lahčej. Lahčej ad uśviedamleńnia taho, što paśla razvodu žyćcio nie skončycca. Što možna budzie dalej budavać svajo žyćcio i dabivacca pośpiechu. A mnohija paśla razvodu dabivajucca jašče bolšaha pośpiechu, tamu što bolš nichto ich nie ciahnie nazad.
— Vy, napeŭna, dumali pra toje, jakija pamyłki byli dapuščany ŭ šlubie. Čaho vy nie płanujecie paŭtaryć?
— Ja dakładna nie płanuju bolš zamoŭčvać prablemy i nie razmaŭlać. U hetym sapraŭdy tojacca prablemy.
Z budučym partnioram ja chaču razmaŭlać, abmiarkoŭvać roznyja momanty našaha žyćcia, kazać prama što tryvožyć i razam znachodzić vychad ź situacyi. Tolki tak možna pabudavać mocnyja i čystyja adnosiny.
— Źjechaŭšy ad muža, vy praktyčna adrazu palacieli ŭ Hrecyju, a tam sustreli maładoha čałavieka. Ci nie strašna było tak chutka paśla razryvu iści ŭ novyja adnosiny?
— Adpačynak byŭ zapłanavany ŭžo daŭno. U mianie ŭ cełym u hodzie tolki adzin miesiac vodpusku, i ja nie źbirałasia marnavać jaho na pakuty, ja chacieła pierazahruzicca i adpačyć.
Zdajecca, što los sam adpraviŭ mianie ŭ Hrecyju, tamu što ŭ płanach była Italija ci Charvatyja, ale ŭ apošni momant usio źmianiłasia. Ja vieru ŭ znaki i prytrymlivajusia ich. Jany pryviali mianie ŭ Hrecyju, dzie ja paznajomiłasia z maładym čałaviekam.
Dla mianie heta nie prosta kurortny raman ci momant pomsty. Ja absalutna nie dumała pra heta, a prosta žyła sercam. I adčuła, što ŭ čałavieku, ź jakim ja paznajomiłasia, jość usio toje, što ja chacieła b bačyć u svaim partniory. U nas vielmi sychodziacca pohlady i bačańnie hetaha žyćcia. Taksama jość ahulnyja zachapleńni i ŭ niejkaj stupieni adnolkavyja płany (choć my nie byli da hetaha znajomyja, ale ŭsio tak syšłosia, što mnie padałosia, byccam my znajomyja 100 hadoŭ).
U momancie ja adčuła, što znajšła svajho čałavieka, ź jakim dobra. Darečy, u byłoha muža takaja ž situacyja. Jon u novych adnosinach i padzialiŭsia sa mnoj tym, što taksama adčuŭ, što znajšoŭ svajho čałavieka.
Mahčyma, my ŭžo daŭno nie adčuvali tych pačućciaŭ, jak na pačatku adnosin, i tamu tak chutka adpuścili adno adnoha i ŭpuścili ŭ svajo žyćcio inšych ludziej. Nie baču ŭ hetym ničoha drennaha. Kožny pavinien žyć hetaje žyćcio i być ščaślivym. My ščaślivyja, ale ź inšymi partniorami. I ja ščyra rada.
— Jakija dla vas hałoŭnyja jakaści ŭ partniory? Čaho vy čakajecie, a što pryncypova nie pacierpicie?
— Hałoŭnaja jakaść — heta addanaść i ŭśviadomlenaść. Važna, kab čałaviek moh dakładna skazać pra svaje žyćciovyja kaštoŭnaści, kab jon umieŭ razmaŭlać i nie zamoŭčvaŭ usio ŭ sabie.
Dakładna nie paciarplu zdrady (zaraz užo nikoli) — dziakuj dośviedu.
— Vy davoli adkryta ŭ instahramie raskazvajecie pra svajo žyćcio. A navošta? Mnohija ličać, što «ščaście lubić cišyniu» i «śmiećcie z chaty vynosić nie varta».
— Mnie padabajecca vieści instahram, padabajecca dzialicca momantami svajho žyćcia, padabajecca razmaŭlać ź ludźmi i padabajecca pakazvać praŭdu jakaja jana jość. Niahledziačy na toje, ci heta ščaślivyja adnosiny, ci raspad mocnaha šlubu.
Ja sumlennaja pierad aŭdytoryjaj i padpisčycy heta šanujuć. Taksama šmat z taho, što ja kažu i pakazvaju, adhukajecca ludziam, dziakujučy maim storys mnohija taksama prymajuć važnyja žyćciovyja rašeńni i potym raspaviadajuć mnie svaje historyi sa słovami padziaki. Ja ŭ hety momant adčuvaju, što vykonvaju peŭnuju misiju i źjaŭlajusia mocnym matyvataram dla ich. Heta pryjemna i heta zaradžaje.
U budučyni mnie b vielmi chaciełasia pakazać sapraŭdnaje kachańnie, bo zdajecca, što ŭ hetym śviecie adnosiny, kachańnie i siamja vielmi abiascenilisia. Tamu chočacca pakazać advarotnaje. Mnie samoj pryjemna padpisvacca na siamiejnyja akaŭnty i nazirać za ščaślivymi parami.
Pakul, na žal, mnie nie ŭdałosia hetaha pakazać, tamu što šmat čaho ja idealizavała i prycharošvała, ale ja vieru, što zmahu pabudavać mocnyja, ščyryja adnosiny sa svaim čałaviekam.
Kamientary