Z ahniom i vadoju. Hladzicie, jakim rytuałam pravodzili na piensiju ratavalnika paśla 20 hadoŭ pracy
Uračysty rytuał pravodzinaŭ na adpačynak staršaha praparščyka Andreja Žałandzieŭskaha adbyŭsia ŭ pažarnaj avaryjna-vyratavalnaj čaści № 5 Kastryčnickaha rajonnaha adździeła pa nadzvyčajnych situacyjach 20 studzienia, paviedamlaje «Minsk-Naviny».
Kali ŭ 2001 hodzie Žałandzieŭski pryjšoŭ na pasadu pažarnaha, jon mierkavaŭ, što tolki časova papracuje ŭ słužbie vyratavańnia. Ale nie — pa jaho słovach, pryros nastolki, što ab zvalnieńni ŭžo i nie padumvaŭ. Dasłužyŭsia da kamandzira adździaleńnia, a ŭ 2013 hodzie byŭ uznaharodžany miedalom «Za biezdakornuju słužbu» III stupieni.
20 studzienia staršaha praparščyka Žałandzieŭskaha pravodzili na piensiju za vysłuhu hadoŭ.
Spačatku dla jaho padali apošni sihnał tryvohi, zatym jon vykanaŭ narmatyŭ pa nadziavańni bajavoha adzieńnia i prajšoŭ praz ahoń i vadu.
Za vyprabavańniami sačyli nie tolki kalehi, ale i siamja ratavalnika.
U poŭnym bajavym abmundziravańni jaho akunuli ŭ jomistaść z vadoj. Hetym samym pažarny jak by zmyvaje ź siabie sažu i popieł, nazapašanyja za hady słužby.
U zaviaršeńnie ŭžo piensijanier prajšoŭ skroź vadzianuju zasłonu pad apładysmienty kaleh.
«My dla ich — miasa». Palitviazień vyjšaŭ ź miełanomaj, jon uskładaje vinu na načalnicu sančaści i prymusovaje haleńnie hałavy7
Kamientary