Dołho žie do vas dochodiło, čto pora valiť. Takije naivnyje jeŝie, ja žie ničieho takoho nie diełała, riebienku płocho było, oni pojmut. Hospodi, daj razuma.

Kak do utki, nu mnie, naprykład, navat viasnoŭcy nie skazali, što ja, akazvajecca, mahła spakojna źjechać, bo ŭ mianie nie było padpiski ab niavyjeździe. Kali ja pytała - mnie kazali, a jak vy źjedziecie. Da taho ž tady na pačatku vieryłasia - jak možna asudzić čałavieka, kali niama nijakich dokazaŭ i składu złačynstva. Akazałasia, možna. Vieryłasia ŭ patrymku ludziej, ale kali situacyja ŭ krainie stała mianiacca, to chutka ŭsie pieraabulisia i tvaje kalehi pačali ciabie asudžać. Adsutnaść padtrymki - heta vielmi ciažka. My, chimiki, padtrymlivali sami siabie, nu i niekalki sapraŭdnych ludziej, jakija nie pieraabulisia. Tamu z druhoj kryminałkaj ja ŭžo nie čakała sudu. U mianie znoŭku nie było padpiski ab niavyjeździe, tamu ja źjechała adrazu, jak tolki atrymała vizu. Kalehi na pracy byli ŭ šoku - dziŭnyja ludzi, jany mierkavali, što ja dva razy nastuplu na adnyja i tyja ž hrabli, asabliva paśla ichniaj "padtrymki" - ablili brudam i zarobak panizili, "ty ad nas zaraz zaležyš".

[Red. vydalena]

I smysł było tierpieť do poślednieho? Jeŝio v 20-m było jasno čto nado valiť!